ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

Μαζί τα τρώμε, στην… χώνεψη διαφέρουμε!

Μπορεί ο κ. Θ. Πάγκαλος να αποτελεί αστείρευτη πηγή γνώσης της ελληνικής και της διεθνούς πολιτικής ζωής, αλλά, από την στιγμή εκείνη που αποφάσισε να συνοψίσει την αιτία του σύγχρονου δράματός μας με τη γνωστή και μη εξαιρετέα, πλέον, φράση «μαζί τα φάγαμε!», τείνει να εξελιχθεί, τρόπον τινά, από πολιτικός παράγοντας σε «μάγο του μάρκετινγκ» και της «προπαγάνδας». Και ναι, να περνάει, αυτός, – ο κατά τα άλλα άριστος γνώστης της εξωτερικής πολιτικής και της διπλωματίας, τις… «γραμμές» και τα… «συνθήματα» που θέλουν να επικρατήσουν, όλοι εκείνοι που

έφεραν την χώρα σ’ αυτή την κατάσταση : ξένοι κυρίως, αλλά, και εγχώριοι «σπεκουλαδόροι» που όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά (!), διαπίστωσαν, κάπως οψίμως βέβαια, ότι μετά από τριάντα χρόνια «οργανωμένο πάρτι», αναμφιβόλως,… «όλοι μαζί τα φάγαμε».

Η επιμονή του, μάλιστα, να επανέρχεται, λίαν συχνάκις, στο «αρεστό θέμα» και να υποκαθιστά, τρόπον τινά, την «συλλογική αυτογνωσία» των Ελλήνων που στην σημερινή, τουλάχιστον, συγκυρία, δέχονται πρωτοφανείς πιέσεις, παίρνει εσχάτως και την μορφή «ύβρεως» : η σύνταξη «ηλεκτρονικού πονήματος» τούτη την φορά με τον ίδιο αμετανόητο τίτλο και, συν τοις άλλοις, με τον επικαιροποιημένο προσδιορισμό «μαζί τα τρώμε» καταδεικνύει με σαφήνεια ότι οι στοχεύσεις του Θ. Πάγκαλου έρχονται να συγκλίνουν με αυτές – τούτες τις επιδιώξεις του παλιού και χρεοκοπημένου συστήματος που, θέλοντας να υπερασπίσει τα «status» της διαδρομής και των εξουσιών του, υπεραπλουστεύει ανηλεώς την «ιστορία». Κάνοντας δε, χρήση της επανάληψης (βασικός κανόνας της «προπαγάνδας» και του «ψυχολογικού πολέμου»), επιδιώκει να ενοχοποιήσει ακόμη κι αυτούς που, μια ζωή, ήταν οι παρείσακτοι αν όχι οι κυνηγημένοι του συστήματος.

Αλλά την… «καλή απάντηση» τούτη την φορά στον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης την δίνει ένας «ομοϊδεάτης» του, πλην όμως Γερμανός αξιωματούχος, γεγονός που, μάλλον, πρέπει να τον κάνει να αναζητήσει «νέες ατάκες» σε άλλο πεδίο : «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κράτος», είπε και ελάλησε ο πρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, προσπαθώντας να αναλύσει ορθολογικά κι ουχί κομπογιαννίτικα τα «γεγονότα». Για να καταλήξει : «Υπάρχουν μετρημένες οικογένειες που θεωρούν λεία τους το κράτος». Ως εκ τούτου -και μετά απ’ αυτό- ο κ. Πάγκαλος θα πρέπει να αισθάνεται το λιγότερο μετέωρος για να μην πούμε ότι μένει μεταξεταστέος (μετά την πολιτική) και στην «προπαγάνδα». Όσο για τον στόχο του που αποτελεί και ιστορικό «διακαή πόθο» της εκάστοτε «παλαιοκομματοκρατίας» στην Ελλάδα (για «ελεγχόμενη αναδίπλωση» του όποιου συστήματος), ας μην βιάζεται και τόσο πολύ. Ας αφήσει να το κάνει από μόνη της η ίδια η ιστορία που, ως γνωστόν, έχει τις δικές της ταχύτητες και… το δικό της – καταδικό της βάρος.