Μεταξύ τρόικας και... ΠAΣΟΚ ο Σαμαράς

Η εικόνα ενός ΠΑΣΟΚ που εμφανίζεται επισπεύδον στην αναθεώρηση της συμφωνίας με την τρόικα προκαλεί προβληματισμό στο Μαξίμου. Παρά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς έχει επιδείξει πολλές φορές κατά το παρελθόν πολιτική μεγαλοθυμία έναντι του κυβερνητικού του εταίρου, οι υψηλοί τόνοι του ΠΑΣΟΚ

στο ζήτημα της διαθεσιμότητας και όχι μόνον προκαλούν προβληματισμό.

Ο κ. Σαμαράς, που όχι μόνον χθες – όταν υπήρξαν σαφείς αναφορές των Βρυξελλών – αλλά και κατά το παρελθόν έχει γίνει αποδέκτης προειδοποιήσεων εκ μέρους των εταίρων για την ανάγκη υλοποίησης των υπεσχημένων, δεν θέλει η συζήτηση για το πρόγραμμα να λάβει διαστάσεις ανεξέλεγκτες και, κυρίως, να διαμορφωθεί μία εικόνα ότι, στον απόηχο του εκλογικού αποτελέσματος, η κυβέρνηση εμφανίζεται να κάνει δεύτερες σκέψεις για τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει.

Ως εκ τούτου επιδιώκει να βάλει τροχοπέδη στην πράσινη ρητορεία καθώς εκτιμά ότι μπορεί να λειτουργήσει διαλυτικά για την κυβέρνηση, ειδικά σε μία περίοδο που τα σενάρια περί πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, το φθινόπωρο, επανέρχονται με ένταση.

Ο Πρωθυπουργός έχει δύο κύριες επιδιώξεις ενόψει φθινοπώρου:

Πρώτον να εξασφαλίσει τη συναίνεση ή τη συμφωνία της τρόικας σε ένα πακέτο φορολογικών ελάφρύνσεων, που θα ξεκινά από το 2015 (σ.σ. μείωση εισφοράς αλληλεγγύης) και θα επεκτείνεται προοδευτικά την προσεχή πενταετία.

Δεύτερον να επιτύχει την καλύτερη δυνατή αφετηρία για την ελληνική πλευρά στη διαπραγμάτευση για το χρέος που θα ανοίξει το φθινόπωρο και, ενδεχομένως, να μην ωριμάσει πριν τις αρχές του 2015.

Στο πλαίσιο αυτών των βασικών επιδιώξεων, το πρωθυπουργικό επιτελείο δεν αποκλείει τη διεκδίκηση και άλλων «ελαφρύνσεων» ή «εκπτώσεων» από το πρόγραμμα. Όπως για παράδειγμα να «αναγνωριστούν» ως απολύσεις και άρα να περιληφθούν στο γενικό αριθμό των 15.000 και οι περίπου 1.700 συμβασιούχοι που παρέμεναν στο Δημόσιο, βάσει ασφαλιστικών μέτρων από δικαστήρια, και οι οποίοι έχουν πλέον απομακρυνθεί. Ωστόσο, αυτό θα πρέπει να γίνει με συγκροτημένο τρόπο, σημειώνουν συνομιλητές του κ. Σαμαρά, και όχι με όρους πολιτικού και εκλογικού πανικού.