Η ερωτική σχέση του Γκαλιάνο με το ακορντεόν του!

“Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά πάντοτε έπαιζα κλασσική μουσική στο ακορντεόν, από την ηλικία των 20, 21. Αλλά είναι κάτι τελείως διαφορετικό όταν παίζεις επάνω στην σκηνή. Ήμουν φοβισμένος, υποθέτω ότι είχα αυτό που αποκαλείται τρακ. Απόψε έκανα αυτό που φοβόμουν από την εποχή που ήμουν 20 ετών, και έτσι έπαιξα σε ένα κλασικό κονσέρτο”, λέει ο Γκαλιάνο.

Μετά την κυκλοφορία ενός άλμπουμ με μουσική του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τώρα ο Γκαλιάνο επέστρεψε με μία συλλογή που περιλαμβάνει μελωδίες του Βιβάλντι. Αλλά πριν ξεκινήσει μια παγκόσμια περιοδεία για την προώθησή του, μοιράστηκε τα συναισθήματά του στο euronews λίγο πριν την πρώτη του συναυλία, στο Παρίσι.

“Η πρώτη ιδέα ήταν να παίξω μουσική του Μπαχ, επειδή αυτή ταιριάζει πιο εύκολα στο ακορντεόν. Μάλιστα, αισθάνομαι μερικές φορές ότι ο Μπαχ έγραψε για ακορντεόν. Έτσι, έπαιξα το σόλο ενώ συνήθως ο Μπαχ παίζεται με φλάουτο, όμποε ή τσέλο. Τώρα όμως κάνω Βιβάλντι. Και αυτό επειδή, παρόλο που ο Βιβάλντι είναι πολύ δύσκολη μουσική για να παίξεις ακόμα και στο βιολί, στο ακορντεόν έχεις μεγάλη ποικιλία”, εξηγεί ο ίδιος. Ο Ρίτσαρντ Γκαλιάνο προσθέτει: “Θα μπορούσε αυτή η εκτέλεσή μου να ευχαριστήσει τον Μπαχ ή τον Βιβάλντι; Θα ήθελα να είναι έτσι, επειδή είναι ένας τρόπος να δώσεις ένα νέο νόημα στην μουσική τους. Αυτά είναι τόσο πασίγνωστα κομμάτια και με τέτοια μουσική, πρέπει να πάρεις το ρίσκο να ξεφύγεις όσο μπορείς περισσότερο. Δεν πρέπει να φοβάσαι να βγεις από την άνεση των συνηθισμένων”.

O Γκαλιάνο δεν παραλείπει να κάνει αναφορά στον μέντορά του, τον Αστορ Πιατσόλα, αναμειγνύοντας τις κλασσικές 4 Εποχές του Βιβάλντι με το ομώνυμο τάνγκο του Πιατσόλα: “Ο Αστορ Πιατσόλα είχε επηρεαστεί από τον Βιβάλντι και έχει την ίδια δομή στο τάνγκο. Ανακαλύπτουμε την ίδια περίπου σύνθεση, την ίδια βάση μελωδίας”. Ακόμα, προσθέτει: “Νομίζω ότι όταν δημιουργούμε μουσική, αισθανόμαστε πάντα λίγο σαν έφηβοι. Νομίζω ότι αυτό είναι καλό. Σε αναγκάζει να μείνεις και να αισθάνεσαι νέος”.

Πηγή: http://gr.euronews.com/