ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

Οι κανόνες της δημοκρατίας

Γράφω τις γραμμές αυτές ορμώμενος από τηλεοπτική βαβούρα…Ξεχώρισα στο βουητό τη φράση «στη δημοκρατία η πλειοψηφία κυβερνάει» και σκέφθηκα ότι θα ήταν καλό να το θυμόμαστε αυτό το ξημέρωμα της Δευτέρας στις18 Ιουνίου. Διότι με αυτά που ακούω άλλα φαντάζομαι και φρίττω.

Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης μάθαμε και ανεχθήκαμε να κυβερνούν μειοψηφίες και να επιβάλλουν τις απόψεις τους ολιγομελή σχήματα με τραμπουκισμούς

και ολοκληρωτικές μεθόδους. Δημοκρατία σαφώς και δεν σημαίνει ότι η πλειοψηφία έχει δίκιο. Σημαίνει όμως ότι έχει το δικαίωμα να κυβερνάει. Δημοκρατία σαφώς και δεν σημαίνει ότι η μειοψηφία έχει άδικο, ουδείς σώφρων ισχυρίσθηκε ποτέ κάτι τέτοιο, σημαίνει όμως ότι σέβεται την πλειοψηφία και αντιτίθεται δυναμικά όπου αυτή έχει άδικο. Δεν τα κάνει όλα λαμπόγυαλο… επειδή έτσι γουστάρει.

Τα γράφω αυτά διότι το ζητούμενο είναι μήπως και κατορθώσουμε ως Έλληνες να αλλάξουμε γραμμή πλεύσης. Μήπως κι αντιληφθούμε ότι το πρόβλημά μας δεν είναι τα μνημόνια αλλά κάτι πολύ βαθύτερο. Ότι τα σημερινά δεινά τα τραβάμε επειδή πήραμε τη ζωή μας λάθος εδώ και χρόνια, όχι μόνο τα τελευταία δύο χρόνια. Επειδή βολευθήκαμε σε ροζ συννεφάκια που διαλύθηκαν. Επειδή ψηφίζαμε λόγια και πρόσωπα και όχι πολιτικές και πράξεις. Το ξεβόλεμα πονάει. Τόσα χρόνια αφήσαμε να μας υποτάξει ο κακός μας εαυτός. Και τώρα επειδή πονάμε λόγω των ανεκπλήρωτων επιθυμιών μας, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το βήμα μπροστά προς το χάος θεωρώντας ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις. Και δεν μας περνάει από το μυαλό ότι θα έρθει και η μεθαυριανή ημέρα, ότι σε αυτόν τον τόπο και σήμερα και αύριο θα γεννηθούν παιδιά…

Τη Δευτέρα λοιπόν 18 Ιουνίου όποιος κερδίσει οφείλει κατ’ αρχάς να κυβερνήσει για να μην καταντήσουμε χώρα της υποσαχάριας Αφρικής. Χωρίς υπεκφυγές, αλλά με δυναμισμό και όραμα. Ο δεύτερος, η μειοψηφία, όποιος αποφασίσει για τους λόγους του να μη συμμετάσχει στο κυβερνητικό σχήμα, πρέπει να δώσει  το δικαίωμα αυτό, χωρίς τρικλοποδιές και χτυπήματα κάτω από τη μέση. Ο ελληνικός λαός θα εκφρασθεί και η άποψή του θα πρέπει να γίνει σεβαστή ως έχει. Οι αριθμοί είναι απόλυτοι. Δεν χωρούν αλχημείες, ούτε ερμηνευτικές εγκύκλιοι για μικροκομματικούς σκοπούς. Η χώρα δεν αντέχει άλλο επαναστατικές γυμναστικές, απ΄ όπου κι αν αυτές προέρχονται.

Πρέπει να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα – διότι πράγματι το ελληνικό πρόβλημα έχει την ιδιαιτερότητά του – ώστε να συνεχίσουμε να είμαστε μέρος της ευρωπαϊκής νομισματικής ομάδας. Να μετέχουμε στις συλλογικές αποφάσεις της ομάδας και όχι να βρεθούμε μονομερώς πτωχευμένοι στη γωνία, εκτός ευρωζώνης.