ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

Πρωθυπουργός ζητιάνος

Πριν τις εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς θα έκανε… άμεση επαναδιαπραγμάτευση. Τότε, πολιτικοί παρατηρητές και πολιτικοί όλων των χώρων σχολίαζαν ότι ο κ. Σαμαράς ουσιαστικά… διαπραγματευόταν με τον εαυτό του και υποσχόταν πράγματα λογαριάζοντας χωρίς τον ξενοδόχο.

Δεν του πήρε πολύ χρόνο, πάντως, ώσπου να τα πάρει όλα πίσω. Αμέσως διεμήνυσε ότι

«θα εφαρμόσει το Μνημόνιο και με το παραπάνω» και τα μεγάλα λόγια, τα προεκλογικά, ξεχάστηκαν.

Δεν πέρασε, λοιπόν, πολύς χρόνος για να ολοκληρωθεί η πλήρης πολιτική μετάλλαξη του σημερινού πρωθυπουργού. Βλέποντας τα πλάνα και τα στιγμιότυπα της συνάντησής του με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, καταλάβαινε εύκολα ότι… χρειάζεται πυξίδα για να παρακολουθήσει κανείς την πολιτική κυβίστηση του κ. Σαμαρά. Πριν δυο περίπου χρόνια, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε συναντηθεί για πρώτη φορά με τον πρόεδρο του Eurogroup και η συνάντησή του είχε χαρακτηριστεί ως… θρίλερ. Βλέπετε, τότε, ο Σαμαράς ήταν ο απόβλητος της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, αφού εξηγούσε σε όλους τους συνομιλητές του πόσο λάθος είναι η συνταγή του Μνημονίου, πόσο βαθύτερη ύφεση προκαλούν τα μέτρα και πώς αυτή η ύφεση επιταχύνει το φαύλο κύκλο για τη χώρα.

Προχθές, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Αντώνης Σαμαράς διαβεβαίωνε τον Γιούνκερ ότι « θα προχωρήσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» (αυτές, για τις οποίες έλεγε προ δύο ετών ότι… δεν συναινεί στο λάθος).

Σαν να μην έφταναν αυτά, με δύο συνεντεύξεις του σε γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης, ο Έλληνας πρωθυπουργός χρησιμοποίησε τα ίδια εκβιαστικά διλήμματα που χρησιμοποίησαν και οι δύο προκάτοχοί του και ενημέρωνε τους θεσμικούς εταίρους μας ότι αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, θα υποστεί ολική καταστροφή. Παράλληλα, την ώρα που η συζήτηση για την ανάγκη νέου «κουρέματος» χρέους έχει ήδη αρχίσει να συζητείται, ο Σαμαράς διαβεβαίωσε τους Γερμανούς, μέσω της Suddeutsche Zeitung ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω μέχρι το τελευταίο ευρώ, ενώ σε άλλη συνέντευξή του, ζητιάνευε για… μια ανάσα.

Είναι προφανές ότι ένας ηγέτης που εκβιάζει το λαό του μέσω… διεθνούς ακροατηρίου και ζητιανεύει για το ένα χιλιοστό του αυτονόητου δεν μπορεί να διαπραγματευθεί. Αν υποτεθεί ότι ο πρωθυπουργός , στηριζόμενος σε δύο εκκωφαντικά εκλογικά αποτελέσματα, είχε τη διάθεση να διαπραγματευθεί κάποιες πτυχές του Μνημονίου, δεν μπορεί πλέον να διεκδικήσει τίποτα, όταν εκφράζεται σαν ικέτης προς τους ξένους ηγέτες και δέχεται να του λένε, δημοσίως, ότι η χώρα την οποία κυβερνά βρίσκεται σε φάση «τελευταίας ευκαιρίας». Το θέμα, φυσικά, δεν είναι μόνο ότι ο Σαμαράς δεν έχει πια κανένα διαπραγματευτικό βάρος, αλλά και ότι ένας τέτοιος πρωθυπουργός δεν αξίζει σ’ αυτή τη χώρα, που έχει υποστεί τα πάνδεινα τα τελευταία τρία χρόνια.