Γιώργος Παπανδρέου: «Είμαι πάντα εδώ»

«Συγκρούστηκα με νοοτροπίες, με συμφέροντα, κατεστημένα. Είμαι όμως περήφανος γιατί έδωσα μια σκληρή μάχη. Ούτε και στεναχωριέμαι που έχασα μια μάχη», είπε, δηλώνοντας παρών. «Ο αγώνας για τη Δημοκρατία, δεν έχει ποτέ τελευταία μάχη, είναι διαρκής, είναι στάση ζωής.Αυτό ίσως δεν μπορούν να κατανοήσουν όσοι αναρωτιούνται αν έφυγα ή αν θα επανέλθω.Είμαι πάντα εδώ», συνέχισε ο πρώην πρωθυπουργός.

«Ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε η κρίση, υπονόμευσε τον πυρήνα των ευρωπαϊκών αξιών αντί να τις προστατεύσει. Υπονόμευσε έτσι τις αξίες αυτές και διεθνώς», σημείωσε, επαναλαμβάνοντας την πάγια άποψή

του ότι «η Ελλάδα έχει πρόβλημα, αλλά η Ελλάδα δεν είναι το πρόβλημα». Εξηγώντας ότι το μνημόνιο, όσο και αν πόνεσε και πονάει, ήταν η μοναδική λύση επιβίωσης στο συντηρητικό περιβάλλον που είχε να αντιμετωπίσει τότε η ελληνική κυβέρνηση, ρώτησε όσους ρωτούν «γιατί το πήραμε;», σημειώνοντας ότι δεν ήταν αυτοσκοπός και πως θα έπρεπε να ρωτούν «γιατί το είχαμε ανάγκη;»

«Ουδείς πρόσφερε επίσημα, ούτε και ανεπίσημα, κούρεμα του χρέους το 2010. Να τελειώνουν τα αστεία. Εκτός κι αν το κάναμε μονομερώς. Να αθετούσαμε τις υποχρεώσεις μας για τα παλιά δάνεια.Βεβαίως, αν θέλαμε να αυτοκτονήσουμε», συνέχισε ο πρώην πρωθυπουργός, εξηγώντας ότι «η χώρα όπως λειτουργούσε το 2009, είχε τελειώσει.Ήμασταν ήδη εξαρτημένοι! Όχι το 2010, με το μνημόνιο. Το 2009.Το 2010 απλά είχε έρθει η ώρα του λογαριασμού», όπως είπε, αποδίδοντας εμμέσως ευθύνες στην προηγούμενη της δικής του κυβέρνηση, του Κώστα Καραμανλή. Ο κ.Παπανδρέου, υποστήριξε άλλωστε ότι «μνημονιακοί είναι αυτοί που με τις πράξεις τους μέχρι το 2009 ανάγκασαν αυτή τη χώρα να χρειάζεται Μνημόνιο για να σταθεί στα πόδια της», τονίζοντας τον τρόπο με τον οποίο συγκρούστηκε η κυβέρνησή του με τις ρίζες του προβλήματος στην χώρα.

Ο ίδιος προειδοποίησε πως μετά το μνημόνιο δεν θα υπάρξει παρά νέο μνημόνιο αν δεν κατανοήσουμε το πραγματικό πρόβλημα ώστε να το αλλάξουμε. «Απαιτείται να ξαναδημιουργηθεί μια ριζοσπαστική, μεταρρυθμιστική δομή», είπε, θυμίζοντας ότι η κυβέρνησή του δεν δίστασε να αγγίξει τα πραγματικά προβλήματα και τις αιτίες που τα προκαλούσαν σε όλα σχεδόν τα μέτωπα της δημόσιας ζωής.

Αφήνοντας σαφώς αιχμές κατά της παρούσας κυβέρνησης, αναρωτήθηκε «τι κοστίζει η αλλαγή;», θέτοντας μεταξύ άλλων θέμα δίκαιου φορολογικού συστήματος και νέου εκλογικού νόμου που θα επιφέρει γερό χτύπημα στο μαύρο πολιτικό χρήμα.

«Αν κάτι με έθλιψε καθώς διαχειριζόμουν την κρίση ήταν το γεγονός ότι ήμασταν μόνοι.Μόνοι στην ΕΕ, αλλά ακόμα χειρότερο, μόνος εγώ, μόνη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που σήκωσε το πολιτικό βάρος της κρίσης.Καμία βοήθεια από αυτούς που είχαν και τις ευθύνες για την δημιουργία του ελλείμματος, καμία βοήθεια από αυτούς που ευελπιστούσαν να πάρουν μια μέρα την εξουσία», υποστήριξε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο πρώην πρωθυπουργός, τονίζοντας με νόημα πως οι αλλαγές που αφορούν σε θεσμούς, νοοτροπίες και αντιλήψεις, θέλουν χρόνο, συνέπεια και συνέχεια, ζητώντας ακόμα και σήμερα η κρίση να γίνει ευκαιρία και να πραγματοποιηθεί επιτέλους η επανάσταση του αυτονόητου. «Μπορούμε να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα», είπε, μιλώντας μεταξύ άλλων για συμφωνημένο πάταξης φοροδιαφυγής, ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης».

Κλείνοντας την ομιλία του και υποστηρίζοντας παγίως ότι η αλλαγή στο κράτος «πρέπει να έρθει από τον λαό», μέσα από βαθιά διαδικασία διαβούλευσης και αποφάσεων, ζήτησε να βρεθεί ένας κοινός αξιακός τόπος όλων, «ένα πλαίσιο βασικών αρχών, πρακτικών και αντιλήψεων που θα σεβαστούμε όλοι. Όλα τα κόμματα.Αρχές βασισμένες στην διαφάνεια, τη λογοδοσία, τη συμμετοχή, την προστασία του περιβάλλοντος και του πολιτισμού, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη βιωσιμότητα της οικονομίας μας», όπως είπε, κάνοντας λόγο για ένα νέο «Εθνικό Συμβόλαιο»