Δεύτερες σκέψεις για το ασυμβίβαστο

Σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς και μόνον για την υποβολή υποψηφιότητας απαιτείται παραίτηση από τη θέση του βουλευτή του ελληνικού κοινοβουλίου. Με άλλα λόγια, ονόματα όπως αυτά των Ντόρας Μπακογιάννη, Μανόλη Κεφαλογιάννη, Κωστή Μουσουρούλη, Γρηγόρη Ψαριανού κ.α. δεν μπορούν να περιλαμβάνονται στις λίστες για τις ευρωεκλογές αν δεν έχουν νωρίτερα υποβάλλει την παραίτησή τους. Και μπορεί οι μηνιαίες αποδοχές ενός ευρωβουλευτή να υπολείπονται αυτών που λαμβάνουν οι Έλληνες βουλευτές, ωστόσο είναι σαφές ότι ουδείς ή έστω ελάχιστοι θα διακινδυνεύσουν το ρίσκο να απολέσουν του βουλευτική τους έδρας

για μία αμφίβολης κατάληξης εκλογική αναμέτρηση.

Στο εσωτερικό της κυβέρνησης διατυπώνονται αποκλίνουσες προσεγγίσεις. Μία ισχυρή τάση επιμένει ότι πρέπει να αρθεί το ασυμβίβαστο που αφορά στην υποψηφιότητα, ώστε με αυτό τον τρόπο πρωτοκλασάτα στελέχη να μπουν, χωρίς δεύτερες σκέψεις, στην αυτοδιοικητική μάχη, στο αποτέλεσμα της οποίας επενδύει πολλά ο κ. Αντ. Σαμαράς.

Η άλλη θέση, η οποία υιοθετείται από πολιτικούς και πολιτειακούς παράγοντες κοντά στον κ. Σαμαρά, προκρίνει τη διατήρηση του ασυμβιβάστου τόσο ως τρόπο περιορισμού των υποψηφιοτήτων από βουλευτές όσο και ως «προστασία» των μη κοινοβουλευτικών στελεχών που τυγχάνουν μικρότερης αναγνωρισιμότητας και αποδοχής από την κοινή γνώμη.

Το πλέον πιθανό σενάριο είναι η σχετική διάταξη να παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες, όπως συνέβη και με το σενάριο κατάτμησης της Επικράτειας σε τέσσερις μείζονες εκλογικές περιφέρειες. Εφόσον λοιπόν το ασυμβίβαστο παραμείνει, οι συνθήκες αλλάζουν πλήρως. Και αυτό γιατί στελέχη με κοινοβουλευτική παρουσία δύσκολα θα πουν το «ναι» για την ευρωβουλή. Άλλωστε, και ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στη λογική να αξιοποιηθούν μη κοινοβουλευτικά στελέχη στις ευρω-λίστες…