ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΓΛΟ ΠΡΟΞΕΝΟ ΝΙΚΟΛΣΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑ ΚΑΛΠΟΥΖΟ ΣΤΟΝ «ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ»

Αυτές τις μέρες διαβάζω ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο και κυρίως άκρως επίκαιρο και διδακτικό. Τίτλος του «Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών» και συγγραφέας του ο, παλαιότερος εμού αλλά πάντα καλός και σεβαστός συνάδελφος, Γιώργος Ρωμαίος, όστις είχε την καλοσύνη να μου το αποστείλει μαζί με ένα άρθρο που του έχω ζητήσει για το matrix24.gr για άλλο όμως θέμα.

Μάλιστα τον πρόλογο τον έχει γράψει ο Γιάννης Στουρνάρας,

πριν όμως γίνει υπουργός. Όπως σημειώνει και ο υπουργός Οικονομικών, τώρα, Γιάννης Στουρνάρας διαβάζοντας το βιβλίο αναρωτιέσαι αν αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακριβής επανάληψη της ιστορίας της δεκαετίας του 1890 ή, ακόμη περισσότερο, του 1932 με μόνη διαφορά την εναλλαγή των προσώπων.

Διαλέγω να παρουσιάσω ένα προσβλητικό, για την τότε κυβέρνηση Τρικούπη, «επεισόδιο». Συνέβη το 1885 και εύχομαι να μην επαναληφθεί κάποια στιγμή και στις μέρες μας -όχι επειδή θα αποτελεί κακόγουστη φάρσα, αλλά επειδή ουδόλως μπορεί να αποκλειστεί να συμβεί κάτι παρόμοιο στην κατάσταση που βρισκόμαστε και με τα μυαλά που κουβαλάμε. Απλώς στη θέση των Άγγλων, στους οποίους αναφέρεται το «επεισόδιο», μπορεί να είναι οι Γερμανοί. Ας παρακολουθήσουμε την ιστορία…

Ο Νίκολσον ήταν πρόξενος της Αγγλίας στην Αθήνα. Ένα πρωινό βγήκε για περίπατο με τη σύζυγό του στον νεόφυτο λευκώ να του Λυκαβηττού. Δεν γνώριζε ότι απαγορευόταν η είσοδος. Ο φρουρός, ο υπαξιωματικός της Χωροφυλακής Λουκάς Καλπούζος, του ζήτησε να αποχωρήσει. Ο πρόξενος αντέδρασε με ύβρεις και ο χωροφύλακας απάντησε με γροθιές! Με εμφανείς τους μώλωπές του, ο πρόξενος έσπευσε να διαμαρτυρηθεί στο υπουργείο Εξωτερικών. Η κυβέρνηση τιμώρησε αμέσως τον υπαξιωματικό με την ανώτατη πειθαρχική ποινή.

Η αγγλική κυβέρνηση, όμως, ζητούσε να εκφραστεί συγγνώμη δημοσίως από ολόκληρο το Σώμα της Χωροφυλακής! Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποδεχτεί το αίτημα, φοβούμενη αντίποινα από την αγγλική κυβέρνηση. Το πρωί της 7ης Ιανουαρίου του 1885, το Σώμα της Χωροφυλακής παρατάχθηκε στο Σύνταγμα ενώπιον του προξένου της Αγγλίας! Ταπεινωτική εικόνα την οποία εκμεταλλεύτηκε η αντιπολίτευση κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού που ακολούθησε μετά από λίγες ημέρες στη Βουλή…

Για λόγους ιστορικής γνώσης σημειώνουμε ότι το «ατυχές επεισόδιο» συνέβη σε μια περίοδο που η οξύτητα της πολιτικής αντιπαράθεσης, μεταξύ των «νεωτερικών» του Τρικούπη και των «εθνικών» του Δηλιγιάννη, ήταν στα ύψη. Ο Δηλιγιάννης, λίγες μέρες πριν συμβεί το περιστατικό με τον Νίκολσον, είχε αποχωρήσει από τις συνεδριάσεις της Βουλής μεταφέροντας τον αγώνα για την ανατροπή της κυβερνήσεως στους δρόμους. Μάλιστα πριν την αποχώρηση εφάρμοσε τη μέθοδο της κωλυσιεργίας και της συνεχούς υποβολής ενστάσεων απαρτίας, ενώ «ιστορική» έμεινε η πολύωρη αγόρευση του βουλευτή Αρκαδίας Κατσικόπουλου για την έννοια της λέξης «μπουρμπουλήθρα»!

Δεν ξέρω αν η, προσφάτως διακηρυχθείσα, πρόθεση βουλευτών του Παν. Καμμένου, για παραίτηση από τις βουλευτικές έδρες, αποτελεί αντιγραφή της τακτικής του Δηλιγιάννη, σίγουρα όμως και η σημερινή αντιπολίτευση επικεντρώνει, όπως και τότε, την πολεμική της στους φόρους, ενώ φωνάζει και ίδια συνθήματα: «κάτω η ακρίβεια», «κάτω ο φορομπήχτης», «κάτω ο πετρέλαιος». Το τελευταίο δεν έχει χρησιμοποιηθεί από τους «εθνικούς» του σήμερα, αλλά οπωσδήποτε ταιριάζει γάντι στην συνθηματική καταγγελία της εξίσωσης του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης.

Για ιστορικούς επίσης λόγους, σημειώνω πως η πτώση της κυβέρνησης Τρικούπη το 1885 έφερε πρόσκαιρα στην εξουσία τον Δηλιγιάννη. Το 1886 οι Μεγάλες Δυνάμεις της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ιταλίας απέκλεισαν με πολεμικά πλοία τα ελληνικά λιμάνια. Ο Τρικούπης επανήλθε το 1887. Το 1890 επανέκαμψε ο Δηλιγιάννης. Το 1892 ξαναήλθε στα πράγματα ο Τρικούπης για να πει, το 1893, το «δυστυχώς επτωχεύασαμεν». Το 1895 ξαναγίνεται πρωθυπουργός ο Δηλιγιάννης για να οδηγήσει τη χώρα στον «ατυχή πόλεμο του 1897» με την Τουρκία και στη συνέχεια στην αγκαλιά του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου.

Φυσικά θα μου πείτε πως τώρα, με το μνημόνιο, βρισκόμαστε ήδη υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, άρα μπορεί να αποφύγουμε την αλληλουχία των γεγονότων που ακολούθησε το «επεισόδιο» με τον Νίκολσον. Δεν είμαι σίγουρος. Η ιστορία είναι καπριτσιόζα. Μπορεί να ακολουθήσει είτε αντίστροφη πορεία είτε να παραλείψει γεγονότα επειδή έχει βαρεθεί τις φάρσες. Καλύτερα όμως διαβάστε το βιβλίο του Ρωμαίου. Θα μάθετε πολλά. Και θα το απολαύσετε. Είναι γραμμένο αριστοτεχνικά, με «λιτή και γεμάτη χιούμορ γραφίδα» όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο «πετρέλαιος», συγγνώμη ο Στουρνάρας ήθελα να πω.