ΑΝ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ …ΜΠΟΥΖΙΑ, ΠΛΑΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΣΑΣΜΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΑΚΑΡΑΚΑ

Πλέον γίνεται φανερό, και στον πλέον αδαή, ότι το (κυβερνητικό) σύστημα αρχίζει και ρετάρει. Σαν το χαλάζι πέφτει η ανοησία των κυβερνητικών αξιωματούχων. Ό,τι του έρθει του καθενός στο κεφάλι το λέει, χωρίς να σκέφτεται τις επιπτώσεις. Και «στημένοι» να ήταν από την αντιπολίτευση δεν θα προκαλούσαν μεγαλύτερη ζημιά στη συμπολίτευση.

Τελευταίο παράδειγμα ο Μέργος, ο επί των Οικονομικών γενικός γραμματέας. Ο κατώτατος μισθός πρέπει να μειωθεί κι άλλο, απεφάνθη. Και έτρεχε όλη η κυβέρνηση να το διαψεύσει.

Προηγούμενος αβδηρίτης ένας άλλος γενικός γραμματέας, ο επί των εσόδων Θεοχάρης.

Θα κατάσχονται μισθοί, συντάξεις, καταθέσεις πάνω από 600 ευρώ αν υπάρχει οφειλή στο δημόσιο μας πληροφόρησε ούτος. Ξανά διαψεύσεις. Εισήγηση υπηρεσιακών παραγόντων είναι, που δεν πρόκειται να γίνει δεκτή, μας ενημέρωσε, από τηλεοράσεως, ο περί ου ο λόγος «ταμίας» του κράτους.

Πριν τον Θεοχάρη ήταν ο Βρούτσης, ο υπουργός Εργασίας, όστις σκέφτηκε να περιορίσει, νομοθετικώ τω τρόπω, τις απεργίες. Συγγνώμη λάθος, δεν θα γίνει αφού οι δύο άλλοι εταίροι στην κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ δεν συμφωνούν απεφάνθη εν τέλει ο υπουργός και αφού βεβαίως είχε γίνει και σ’ αυτή την περίπτωση χαμός.

Πριν τον Βρούτση ήταν ο Στουρνάρας που -με διοχετεύσεις στα Μέσα Ενημέρωσης και την ασάφεια που συνεχίζει να υφίσταται για την φορολογία της ακίνητης περιουσίας- έβαλε φωτιά στα τόπια, και οι Μάξιμοι τρέχουν ακόμη να τη σβήσουν. Δεν είναι αυτές οι αποφάσεις, σενάρια είναι, μας είπαν, αλλά κανείς δεν τους πιστεύει.

Ακόμη και σ’ αυτά που η κυβέρνηση θα μπορούσε να κερδίσει επικοινωνιακά τα έκανε μαντάρα. Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση Διαμαντόπουλου, την οποίαν θα μπορούσε να αξιοποιήσει για να στηλιτεύσει την πολυγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι ανεγκέφαλοι φρόντισαν να κάνουν κοπτοραπτική στις δηλώσεις του αναρχικού, κατά δήλωσίν του, βουλευτή της Κουμουνδούρου με αποτέλεσμα η υπόθεση να γυρίσει μπούμερανγκ για την κυβέρνηση αφού αυτό που έμεινε ήταν το μοντάζ.

Το ίδιο συνέβη και με τους συλληφθέντες τέσσερις νεαρούς με τα καλάσνικωφ στην Κοζάνη. Αντί να δώσουν εξαρχής στη δημοσιότητα τις αυθεντικές φωτογραφίες και να πουν πως η κακοποίηση ήταν αποτέλεσμα της συμπλοκής την ώρα της σύλληψής τους έκαναν φωτοσόπ, μεταθέτοντας την αντιπαράθεση στο επίπεδο των βασανισμών στην Ασφάλεια. Ο θρίαμβος της σύλληψης μετετράπη σε πανωλεθρίαμβο.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθούμε και σε άλλα παραδείγματα. Φρονώ ότι είναι αρκετά για να καταλήξουμε αβίαστα στο συμπέρασμα πως η κυβέρνηση έπαθε αυτό που έλεγε, αν δεν με απατά η μνήμη μου, ο Μπρεχτ: Πάλεψα με τα λιοντάρια, νίκησα τις τίγρεις, και θα με φάνε οι κοριοί. Ναι, ακριβώς αυτό κινδυνεύει να πάθει η κυβέρνηση αν συνεχιστεί το γαϊτανάκι της ηλιθιότητας.

Το γεγονός ότι κράτησε, με υψηλό είναι η αλήθεια κόστος για τους πολίτες, τη χώρα στο ευρώ, πήρε τις δόσεις του δανείου, άλλαξε το κλίμα στους εταίρους μας, τις αγορές και τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, όλα αυτά εξανεμίζονται από τις δηλώσεις -που είναι λογικό, στους καχύποπτους καιρούς που ζούμε, να εκλαμβάνονται ως κρυφές προθέσεις- του Μέργου, του Θεοχάρη και των υπολοίπων.

Μάλιστα, η ατμόσφαιρα γίνεται πιο ανθυγιεινή για την κυβέρνηση αφού εκτός από την κοινωνική οργή που προκαλούν, διευρύνουν τη δυσαρέσκεια στους κόλπους των βουλευτών της συμπολίτευσης, σπέρνουν τη διχόνοια στον τρικομματικό κυβερνητικό συνασπισμό, ενδυναμώνουν την αντιπολίτευση, επαναφέρουν με ένταση την αμφιβολία για την ικανότητα της κυβέρνησης να χειριστεί αποτελεσματικά την κρίση, και φυσικά αποδυναμώνουν το πρωθυπουργικό ιμπέριουμ καθώς οι «παράφωνοι» μένουν ατιμώρητοι από τον Αντ. Σαμαρά.

Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι ανοίγουν πεδίο δόξης λαμπρό στην τρόικα για να επιβάλλει και νέα μέτρα. Όταν εμφανίζονται τόσοι «πρόθυμοι» στο εσωτερικό να μειώσουν κι άλλο τον κατώτερο μισθό ή να κάνουν κατασχέσεις σε γλίσχρες καταθέσεις και συντάξεις για να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα, είναι επόμενο οι επιβήτορες του εξωτερικού, ο Τόμσεν και η παρέα του, να ζητήσουν να τους κάνουμε κι «άλλα κόλπα», αντί να συζητήσουν για επανόρθωση αδικιών, έστω αυτών που προκλήθηκαν από τον λάθος πολλαπλασιαστή του ΔΝΤ.

Πάντως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση είναι σίγουρο ότι θα έχουμε κι άλλους κυβερνητικούς εκτροχιασμούς. Ήδη τη σκυτάλη από τον Μέργο πρόλαβε και την πήρε ο Αντ. Ρουπακιώτης για θέματα της αρμοδιότητάς του. Και έπονται κι άλλοι. Αν ο μηχανικός (Σαμαράς) δεν αλλάξει γρήγορα μπουζιά, πλατίνες και σασμάν (υπουργούς, υφυπουργούς, γραμματείς και φαρισαίους), και ταυτόχρονα να το πάρει αλλιώς (αλλαγή πολιτικής) βλέπω το (κυβερνητικό) αμάξι οσονούπω να μετατρέπεται σε σακαράκα και να μένει στην ανηφόρα. Τόσο απλά.