The Economist: Η απειλή του Grexit έχει υποχωρήσει

Όπως αναφέρει το Economist, η Ελλάδα είναι ακόμα σε ύφεση αλλά η ανάκαμψη θα μπορούσε να είναι πίσω από τη γωνία. Αναφέρεται ότι η απειλή του Grexit έχει υποχωρήσει, ότι τα hedge fund αρπάζουν κρατικά ομόλογα και τραπεζικές μετοχές, ότι τα χρήματα της διάσωσης καταφθάνουν, καθώς επιτυγχάνονται μεταρρυθμιστικοί στόχοι και ότι αναμένεται

μικρό πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 0,5% του ΑΕΠ, μικρή ανάπτυξη το 2014 και ανάπτυξη πάνω από 2% το 2015.

Στο άρθρο γράφεται επίσης ότι το καλοκαίρι αναμένεται ο αριθμός ρεκόρ των 17 εκατομμυρίων τουριστών, με υπολογιζόμενη αύξηση εσόδων της τάξεως του 1,5-2 δισεκατομμυρίων ευρώ, αν και πολλοί ξενοδόχοι πασχίζουν να καλύψουν τα τραπεζικά τους χρέη. Παράλληλα, Έλληνες εργολάβοι αναμένεται να αρχίσουν ξανά δουλειά το φθινόπωρο σε έργα κατασκευής αυτοκινητόδρομων ύψους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ, με προοπτική δημιουργίας 30.000 θέσεων εργασίας. Πάντως ένας σύμβουλος σχολιάζει ότι η Ελλάδα μετά τη μερική πτώχευση του περασμένου έτους έχει γίνει πολύ ριψοκίνδυνη επιλογή για τις δυτικές εταιρείες.

Στο άρθρο σχολιάζεται το γεγονός ότι ο Α. Σαμαράς έχει καταφέρει να κρατήσει τον «αμήχανο» κυβερνητικό συνασπισμό υπό έλεγχο, με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ να επιρρίπτουν στην ΕΕ και το ΔΝΤ την ευθύνη των περικοπών στην υγεία και το κράτος πρόνοιας, καθώς και την απώλεια θέσεων εργασίας για δημοσίους υπαλλήλους. Ωστόσο, το άρθρο δείχνει και την ζοφερή πλευρά της κρίσης στην Ελλάδα. Πεντέμισι χρόνια ύφεσης έχουν αφανίσει το 25% της εθνικής παραγωγής και περισσότερες από ένα εκατομμύρια θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Γίνεται αναφορά σε κατάρρευση δεκάδων χιλιάδων λιανοπωλητών και μικρών κατασκευαστών, στην υψηλή ανεργία, στη μετανάστευση των νέων που αυξάνεται, στη διάδοση της φτώχειας, ιδίως στις αστικές περιοχές και στο διπλασιασμό των αυτοκτονιών μέσα σε τρία χρόνια.

Οι υπνοβάτες της ευρωζώνης

Σε τρίτο άρθρο του ο Economist καλεί τους «υπνοβάτες» ηγέτες της ευρωζώνης να ξυπνήσουν από το λήθαργο και να αντιμετωπίσουν τα συνεχιζόμενα προβλήματα της νομισματικής ένωσης. Γίνεται ενδεικτικά λόγος για αρνητική ανάπτυξη ακόμα και σε χώρες του πυρήνα, όπως η Ολλανδία και η Φινλανδία, για ανεργία σε επίπεδα ρεκόρ, για υποκεφαλαιοποιημένες τράπεζες και για ανάγκη διάρρηξης των δεσμών τραπεζών-κυβερνήσεων. Διατυπώνεται τέλος η προειδοποίηση ότι αν οι ηγέτες δεν ξυπνήσουν υπάρχει ο κίνδυνος λαϊκής απόρριψης της ευρωζώνης.