Oι μύθοι του Άκη μέχρι το εδώλιο

Ο πρώτος μύθος αφορά το «παλάτι», που δεν είναι άλλο από το ακίνητο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Πρόκειται, όπως είπε ο κ. Κοτσάλης, «για ένα οροφοδιαμέρισμα 180τ.μ. με εμφάνιση ενός καλού αστικού σπιτιού. Έγινε η αφετηρία για το ξετύλιγμα του κουβαριού αυτής της ιστορίας».

Ο δεύτερος μύθος αφορά τη διασπορά του ονόματος του Άκη Τσοχατζόπουλου στη γερμανική δικογραφία που έχει

όμως καταρριφθεί. «Άφωνος – κατά τον υπερασπιστή του κ. Τσοχατζόπουλου – ο νομικός κόσμος της χώρας παρακολουθεί την εξέλιξη της διαδικασίας κατά τη διάρκεια της οποίας έχουν καταγραφεί δικονομικές ακροβασίες». Όλα αυτά οδήγησαν σε στοχοποίηση και ενοχοποίηση, πρόσθεσε, του εντολέα του. Έκανε μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά σε «προσωπικές κρίσεις, απαξιωτικές και ονειδιστικές εκφράσεις» για τον πρώην υπουργό που προσβάλλουν βάναυσα τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της προστασίας της αξίας του ανθρώπου και του τεκμηρίου της αθωότητας που προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Ο κ. Κοτσάλης χαρακτήρισε απαράδεκτες τις αναφορές σχετικά με το ενδιαφέρον του πρώην Υπουργού για τη σύζυγο και την κόρη του. «Ο Άκης Τσοχατζόπουλος πράγματι έδειξε ενδιαφέρον. Ικέτευσε, όπως ειπώθηκε, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι της κατάσταση της υγείας της συζύγου του, προσκρούοντας όμως, σθεναρά στην άρνηση να της δώσει βοήθεια».

Για τον Νίκο Ζήγρα επεσήμανε ότι έγινε πρωταγωνιστής και κήνσορας των πάντων, ενώ παρατήρησε ότι ήταν νομικό και λογικό ατόπημα η μη κλήτευση των μελών του ΚΥΣΕΑ.