H «Ελιά» με Βενιζέλο θα ξεραθεί, δυστυχώς ή ευτυχώς

Με αφορμή και τη διχοστασία στο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ για τους «58» και την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, τα φώτα έχουν πέσει εκ νέου πάνω στην πρωτοβουλία των συγκεκριμένων προσωπικοτήτων για την ανασυγκρότηση του χώρου.

Εξάλλου, τις σχετικές διεργασίες παρακολουθούν με προσοχή και ενδιαφέρον όλα τα κόμματα, αφού ένα κόμμα μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς θα μπορούσε να επηρεάσει οριζόντια όχι μόνο το πολιτικό φάσμα, αλλά και τις μελλοντικές εξελίξεις για συγκρότηση συμμαχικής κυβέρνησης.

Δάκτυλος Βενιζέλου

Για

τους «58» μπορεί να πει κανείς πολλά. Και να βασιστεί σ’ αυτά ως επιχειρήματα, προκειμένου να προδικάσει ή και να προβλέψει την αποτυχία του εγχειρήματός τους. Πρόκειται για σεβαστούς διανοούμενους με διαδρομή στον τομέα τους, αλλά χωρίς κοινωνικές αναφορές. Προς το παρόν η «πολιτική πλατφόρμα» τους περιέχει πολλά ευχολόγια για την «Ελλάδα του μέλλοντος» και την «παραγωγική ανασυγκρότηαη», αλλά έχει ταυτόχρονα πολλά «στρογγυλά» σημεία. Οι «58» όχι μόνο τηρούν διακριτές αποστάσεις από τις προοδευτικές δυνάμεις και δη τον Αριστερά, αλλά πολλές φορές η ρητορική τους είναι αμιγώς «αντι-ΣΥΡΙΖΑ», αλλά η κριτική προς την κυβέρνηση είτε απουσιάζει, είτε διατυπώνεται με προσεκτικά και διπλωματικά διαλεγμένα λόγια.

Οι «58», λοιπόν, θέτουν ως πρώτη προτεραιότητα την «πολιτική σταθερότητα» (δηλαδή την επιβίωση της κυβέρνησης και τη διατήρησή της στην εξουσία, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας…) και έχουν ανοίξει μέτωπο με την Αριστερά. Τι σόι Κεντροαριστερά μπορεί να φτιάξει κανείς ευρισκόμενος σε στρατηγική συμμαχία με την Δεξιά και έχοντας μέτωπο με την Αριστερά είναι ένα ερώτημα, αλλά προς το παρόν είναι εκτός θέματος…
Αυτό που είναι εντός θέματος, όμως, είναι ότι η συγκεκριμένη «Πρωτοβουλία» είχε την ενίσχυση, τη στήριξη και την «ενθάρρυνση» -παντοιοτρόπως- του ΠΑΣΟΚ. Του σημερινού ΠΑΣΟΚ, του «ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου». Και οι «58» δεν έχουν κάνει τίποτα για να κρύψουν ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος όχι μόνο βλέπει με ενδιαφέρον την κίνηση, αλλά κατά πολλούς βρίσκεται σε απόλυτο συντονισμό με ορισμένους από τους «58» και κινούν μαζί τα νήματα.

Βαρίδι

Ωστόσο, η Κεντροαριστερά έχει ταλαιπωρηθεί, ως πολιτικός χώρος, πολύ τα τελευταία χρόνια, τα «μνημονιακά». Όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν ο κυρίαρχος φορέας αυτού του χώρου, κατηγορήθηκε για λαθεμένους χειρισμούς, χρεώθηκε πολιτικά αλλά και ιστορικά την υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς τριμερούς δανειοδότησης, ενώ με την πολιτική του έφερε τα πάνω κάτω στην κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ τιμωρήθηκε και συρρικνώθηκε ατιμωτικά στις τελευταίες εκλογές, θα μπορούσε να πει κανείς. Όμως, το πρόβλημα είναι ότι παρά την αλλαγή ηγεσίας, ο νυν πρόεδρος του κόμματος συμβολίζει όλα εκείνα για τα οποία καταδικάστηκε το ΠΑΣΟΚ. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης Παπανδρέου, ήταν ο εμπνευστής του περίφημου «χαρατσιού», ήταν ο υπουργός του PSI και της απώλειας εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από τους ομολογιούχους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Σαν να μην έφταναν αυτά, τώρα εισπράττει πάλι μέρος της φθοράς από την κυβερνητική πολιτική –ως συγκυβερνών εταίρος- ενώ η εμπλοκή του στο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ και των υποβρυχίων καταρράκωσε το ήδη αρνητικό προφίλ του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Τούτων δοθέντων, φαίνεται πως έχουν δίκιο πολλοί στο ΠΑΣΟΚ που περιγράφουν τον πρόεδρό τους ως «βαρίδι» για το κόμμα. Και ίσως έχουν ακόμη περισσότερο δίκαιο όσοι εκτιμούν ότι θα ήταν καλό για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και για… όλους τους υπόλοιπους, αν κινούσε τη διαδικασία διαδοχής του πριν τις Ευρωεκλογές και τη διαφαινόμενη εκλογική συντριβή του Μαΐου. Αν ισχύει ότι πολλές φορές η ίδια η πολιτική δίνει στους πολιτικούς το μήνυμα πότε ακριβώς πρέπει να αποχωρούν. Και στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ αυτό το μήνυμα έχει δοθεί πολλούς μήενς πριν, μέσω κυλιόμενων μετρήσεων και δημοσκοπήσεων. Βεβαίως, αν ξεκινήσει τέτοια διαδικασία, παραμένει ερώτημα αν θα είναι δεδομένη η συνοχή του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή και αν ο όποιος επόμενος θα μπορεί να ελέγξει τους «αντάρτες» βουλευτές. Σε κάθε περίπτωση, Αυτός είναι πράγματι ένας «κίνδυνος» -τουλάχιστον για όσους αντιμετωπίζουν τις εκλογές ως ένα… επικίνδυνο πράγμα.

Όπως και να ‘χει για λόγους προσωπικής και πολιτικής επιβίωσης οι «58» ίσως θα ήταν καλό να αποκαθηλώσουν τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τις «ευλογίες του». Γιατί, αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ως «υποβολέας» της πρωτοβουλίας, τότε αυτή δε θα έχει κανένα μέλλον και η προοδευτικός χώρος, είτε με ευρωψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ είτε με ευρωψηφοδέλτιο «Ελιάς» θα απομακρύνει τους πολίτες από την κάλπη. Και τότε θα είναι αργά, καθώς θα έχει συνειδητοποιηθεί ότι οι ευθύνες Βενζέλου «τραβούν» την «Ελιά» προς τα κάτω και την ξεραίνουν. Τότε, θα έχουν συνειδητοποιηθεί και οι ευθύνες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ έναντι της Κεντροαριστεράς, αλλά τελικά και οι ευθύνες του απέναντι στην Ιστορία. Η οποία εκδικείται με τρόπο σχεδόν νομοτελειακό…