Κυριακή*

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Την Κυριακή που γνώρισα τον Κιθ Χέρινγκ –τον Αύγουστο του 1982– είχα κατέβει ν’ αγοράσω σπιντ για τον Λου στα πρότζεκτς, στη γωνία 5ηςκαι D. Ο Λου δεν πλησίαζε στο Άλφαμπετ Σίτυ: χρωστούσε τετρακόσια δολάρια στα βαποράκια∙ μπορεί να χρωστούσε περισσότερα και να μου ’λεγε ψέματα. Έστελνε εμένα για σόπινγκ. Είχα αθώο ύφος, τα κατάφερνα στα παζάρια κι έμοιαζα σαν να ’χα γεννηθεί και μεγαλώσει στα πρότζεκτς. Πήγαινα γκρινιάζοντας: ήθελα να σπάσω το κεφάλι του Λου, αλλά πήγαινα.