Η «κατάντια» της αθλητικής δημοσιογραφίας!

Ιδιοι κι απαράλλαχτοι οι τίτλοι των εμπόρων της μιζέριας και των νταβατζήδων της πίκρας...

Μετά τα nonpapers της Πλατείας Αλεξάνδρας για τη «γραμμή» σε θέματα Ολυμπιακού, οι δύο (δήθεν) ουδέτερες εφημερίδες SportDay και Goal μαζί με την αντι-Παναθηναϊκή Derby φαίνεται πως ακολουθούν την ίδια τακτική.

Σύμπτωση: και οι τρεις φυλλάδες έχουν ακριβώς τον ίδιο τίτλο στα πρωτοσέλιδά τους. «Κατάντια». Εννοείται πως η μόνο κατάντια είναι το επίπεδο του αθλητικού Τύπου που έχει πιάσει πάτο.

Εννοείται πως συνένοχοι είναι όσοι επιτρέπουν αυτό το επίπεδο. Γιατί πλέον ξεφεύγουμε από τα όρια της αμορφωσιάς και περνάμε στο επίπεδο της χυδαιότητας. Των χαρακτηρισμών, των σκίτσων με κρεμάλες και άλλες γραφικότητες για τα οποία θα έπρεπε να επέμβει εισαγγελέας (αφού τόσο κόπτονται για τη δυσφήμιση του ποδοσφαίρου...) ή ακόμα και η ΕΣΗΕΑ και να πέσουν βαριές καμπάνες.

Ξέσπασμα, λοιπόν, κατά του Ζεσουάλδο Φερέιρα με τρόπο χυδαίο και απόλυτα συγχρονισμένο.

Με μία λέξη: ΠΟΛΕΜΟΣ! Για όποιον δεν έχει ακόμα καταλάβει, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε πόλεμο με ένα ολόκληρο σύστημα. Με ένα σύστημα σάπιο το οποίο έχει διαμορφώσει κατά πολύ την ντροπιαστική εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με ένα σύστημα που καλλιεργείται από φυλλάδες, από ραδιοφωνικούς σταθμούς και το οποίο ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ από σχολές δημοσιογραφίας στη νέα γενιά. Ίσως το τελευταίο είναι και πιο ανησυχητικό.

Πόλεμος! Και όχι πόλεμος κατά του Φερέιρα. Εννοείται όχι. Πόλεμος κατά του Παναθηναϊκού, τον οποίο το σύστημα θέλει διαλυμένο. Ακόμα περισσότερο από ό,τι είναι τώρα. Ο Φερέιρα απλώς είναι το πρώτο πιόνι που πρέπει να πέσει. Τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν από μόνα τους.

Αρχικός σκοπός να φανεί πόσο καλά και ρόδινα ήταν τα πράγματα πριν εμφανιστούν αυτοί οι κακοί πολυμετοχικοί. Όταν στην ομάδα επικρατούσε η... σταθερότητα του Βαρδινογιάννη. Εδώ γελάνε. Ήττες παρόμοιες με αυτή κόντρα στη Μάριμπορ, με κάτω τα χέρια, μπορούμε να μετρήσουμε δεκάδες επί Τζίγγερ. Δεκάδες! Με τη διαφορά πως φέτος τα ταμεία είναι άδεια εξαιτίας των χειρισμών του πρώην μεγαλομετόχου, ενώ τότε τα ταμεία ήταν άδεια εξαιτίας της τσιγκουνιάς του.

Σίγουρα δεν είναι καθόλου ευχάριστο για κανέναν να βλέπει την ομάδα του να χάνει από μία ομάδα όπως η Μάριμπορ. Χωρίς καν να ιδρώσουν όλοι οι ποδοσφαιριστές. Όμως είναι άλλο πράγμα η καλόπιστη κριτική, με σκοπό να βοηθηθεί ο Σύλλογος, και άλλο πράγμα ο ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΟΛΕΜΟΣ.

Τα πρωτοσέλιδα θυμίζουν την εποχή Τεν Κάτε. Ανεξάρτητα από το αν συμπαθεί κανείς τον Ολλανδό ή όχι, υπάρχουν δύο δεδομένα που δεν χρίζουν πολλαπλών ερμηνειών:

α) Όπως έγινε πριν 4 χρόνια με τον Τεν Κάτε, έτσι και φέτος με τον Φερέιρα παρατηρούμε έναν σκληρό, άδικες πολλές φορές, πόλεμο. Παρατηρούμε ένα απίστευτο στήσιμο στον τοίχο και ξέσπασμα μετά από κάθε στραβό αποτέλεσμα.

β) Τόσο ο Τεν Κάτε, όσο και ο Φερέιρα τυχαίνει και είναι οι προπονητές δύο διαφορετικών μετά Τζίγγερ εποχών. Ο πρώτος ήταν ο τεχνικό