Συνέντευξη για δουλειά με τον κολλητό

“Σε θέλω δίπλα μου”, σου λέει σε μία σπάνια έξαρση ειλικρίνειας ο κολλητός σου. Εσύ, εκ γενετής μέγας πολέμιος των μεταφορικών εκφράσεων, του χαμογελάς και πηγαίνεις και κάθεσαι ακριβώς δίπλα του στον καναπέ. Περίπου στα μισά της προσπάθειάς του να υψώσει το μεσαίο του δάχτυλο, ο διευθυντής της εταιρείας φωνάζει “Next!”. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΚΟΛΛΗΤΟ Μπαίνετε μέσα. Ο διευθυντής, αν και απλά ντυμένος, διαθέτει πέτρινο πρόσωπο. Σε ρωτάει ποιος είσαι. “Ο Next”, απαντάς, ενθυμούμενος το ένα live stand-up comedy show που είχες κάνει στα 3 σου χρόνια μπροστά στον καθρέφτη και είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία. Ο φίλος σου λέει πως είναι ο συνεντευξιαζόμενος. Ο διευθυντής της επιχείρησης θέλει να μάθει γιατί μπήκατε μαζί στο γραφείο του. Αντιλαμβανόμενος το τρακ του κολλητού σου, αναλαμβάνεις τα ηνία κι εξηγείς πως έχετε υπάρξει σιαμαίοι επί σειρά ετών και, εκτός αυτού, είστε και Χιώτες. “Και γνωρίζετε, φαντάζομαι, ότι οι Χιώτες πάνε δυο- δυο, πόσω μάλλον οι πρώην σιαμαίοι Χιώτες”, ολοκληρώνεις και περιμένεις να δεις αν πείστηκε. Παραδόξως, αντί να σας πετάξει έξω, σας επιτρέπει να κάτσετε και οι δύο. Στρέφεται στο φίλο σου. “Πρότερη εμπειρία;”, τον ρωτά κοφτά. “Τεράστια”, απαντά αυτός. “Κυρίως σεξουαλική: σ’ όσες δουλειές και να πήγα, με γαμήσανε”. Το συμπονετικό αφεντικό, νεύει με κατανόηση. “Γλώσσες;”, ξαναρωτά. “Τις τρώει!”, πετιέσαι εσύ, “αν και προτιμάει τις τσιπούρες”. Ουδεμία θετική ανταπόκριση- διάολε, τότε στον καθρέφτη όλα φάνταζαν ευκολότερα. “Ε, μιλώ άπταιστα αγγλικά”, λέει με τρεμάμενη φωνή ο φίλος σου, ενόσω εσύ θυμάσαι τη σύντομη συνομιλία που είχε με μια Αμερικανίδα τουρίστρια το καλοκαίρι (“Me? Greek, ναι, τι σου λέω; You like? I like. Want sex? Me want, ανάθεμα”). “Αρκετά καλά Ιταλικά”, συνεχίζει ν’ αραδιάζει, ανερυθρίαστα, ψέματα (κι εσύ σκέφτεσαι πως τα μόνα Ιταλικά που ξέρει είναι «Γιουβέντους», «Πίτσα» και «Καλτσόνε»), “ενώ τα τελευταία δύο χρόνια κάνω και Ρώσικα”. “Αλήθεια;”, ρωτά ενθουσιασμένος ο διευθυντής. “Ντα”, ξεστομίζει τη μοναδική ρώσικη λέξη που εντάσσεται στο λεξιλόγιό του ο φίλος σου. “Και δε μου λες, είσαι γνώστης του αντικειμένου;”, είναι το τελευταίο γλωσσικό σκαλοπάτι που θέτει το αφεντικό πριν την πρόσληψη. “Όχι μόνο του αντικειμένου, αλλά και του υποκειμένου”, σπεύδεις ν’ απαντήσεις εσύ για χάρη του. Έπειτα, προτάσεις το εκτυπωμένο βιογραφικό του και δείχνεις στο σημείο που λέει «Λοιπά στοιχεία: κάτοχος διπλώματος αυτοκινήτου». Ύστερα, μειδιώντας ικανοποιημένος, κλείνεις το μάτι στο διευθυντή.“Ωραία, ωραία... Για ν’ ανακεφαλαιώσουμε, γιατί πρέπει να επιστρέψω στο πόστο μου: απ’ ό,τι διαβάζω έχεις δύο μεταπτυχιακά, ένα διδακτορικό, μιλάς 3 γλώσσες πέραν της μητρικής σου, έχεις πάρει ECDL, γνωρίζεις νοηματική, ενώ μπορείς να διαβάσεις και τ’ αστέρια. Α, επίσης είσαι άσος στο ξεμάτιασμα. Βασικό, πολύ βασικό αυτό”, λέει ο διευθυντής και σηκώνεται όρθιος. “Κάτι μου λέει πως η θέση του καινούριου πακετά σύντομα θα είναι δική σου!”“Τέλεια!”, πανηγυρίζεις εσύ, την ίδια ώρα που ο κολλητός σου έχει χάσει τη μιλιά του και αδυνατεί να τη βρει. “Λοιπόν, μάγκες, σας αφήνω γιατί έχω να ψήσω κάτι σουβλάκια και να κόψω το γύρο”, σας ενημερώνει. “Χάρηκα, είμαι ο Μήτσος”. Με μια φωνή, τον αποχαιρετάτε: “Γεια σας, Μήτσο”.