Σχέδιο «Αθήνα» ή αλλιώς σχέδιο «σφαγής» ονείρων....!

Η λέξη "σφαγή" μπορεί να θεωρηθεί υπερβολή , αλλά στη συγκεκριμένη περίοδο(ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ) η υπερβολή έχει γίνει καθημερινότητα. Με λίγα λόγια εκεί οπού σαν φοιτητές είχαμε ήδη αρκετά να μας απασχολούν τόσο για το τώρα, όσο και για το αβέβαιο μετά, γεννήθηκε το επόμενο ερώτημα υπάρχει το "μετά" για μας ή θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά τη "φυγή στην ξενιτιά" για άλλη γη, άλλα μέρη. Έχουμε συνηθίσει πλέον σε κάθε εξεταστική, όλο και κάτι να προκύπτει βέβαια εκεί που πιστεύεις ότι δεν υπάρχει χειρότερα οι πολιτικοί μας, μας επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν, κι όχι άπλα υπάρχουν αλλά θα γίνουν κομμάτι της χωράς. Για όσους δεν γνωρίζεται το "σχέδιο Αθηνά" αναφέρεται στη συγχώνευση και μετακίνηση πολλών σχολών -τμημάτων το οποίο και θα εφαρμοστεί από Σεπτέμβρη. Ποια η στάση μας σαν φοιτητές; Ποια η λογική όλων αυτών των μέτρων; Ερωτήματα που ανάθεμα κι αν θα δοθούν ποτέ απαντήσεις ποσό μάλλον από τους ίδιους τους πολιτικούς, που έχουν βαλθεί την υγειά και την παιδεία αυτής της χωράς να τη "σβήσουν" από το χάρτη της. Υπό αυτές τις συνθήκες, ποιος θα διαβάζει; ποιος θα παλέψει; με τι θα παλέψει όταν ο κάθε υποτίθεται ''πολιτικός'' αυτής της χωράς παίζει με το μέλλον μας χωρίς τύψεις και ενοχές. Νέοι άνθρωποι γεμάτοι όνειρα και ελπίδες βλέπουν 300 περιφερόμενους "Έλληνες" να τους θυσιάζουν στο βωμό του συμφέροντος της τσέπης τους. Ο καθένας από εμάς παλεύει για ένα καλύτερο αύριο όμως οι εποχές που το συνεχές διάβασμα με προσπάθεια, υπομονή και επιμονή ήταν ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη των στόχων μας. Ήρθε εκείνη η ώρα που θα αποδείξουμε στους "αγαπημένους" μας πολιτικούς πως πάρα τις προσπάθειες τους, να δημιουργήσουν Έλληνες χωρίς άποψη και προσωπικότητα υποβαθμίζοντας την παιδεία μας, υπάρχουν πιο ανώτερες άξιες σε αυτήντην χωρά που εμποδίσαν την οποιαδήποτε προπαγάνδα στην οποία έχουμε υποβληθεί τόσα χρόνια. Ήταν οι γονείς μας που μας έμαθαν να μην παρατάμε τα όνειρα μας, ήταν οι φίλοι μας που στήριξαν τις επιλογές και τα λάθη μας, ήταν εκείνος ο "επαναστάτης" καθηγητής που μας δίδαξε ότι υπάρχουν εξαιρέσεις παντού γύρω μας αρκεί να ανοίξουμε τα ματιά μας και να τις δούμε. Όλοι αυτοί είναι συνεπιβάτες στον αγώνα μας και τους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ. Το τι θα πρέπει να κάνει ο καθένας από εμάς από εδώ και πέρα βρίσκεται μονό βάθια στις σκέψεις του, δεν μπορεί κανένας να σας πει ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Προσωπική μου άποψη είναι να πάρουμε ως παράδειγμα όλους αυτούς που συνέβαλαν ώστε η παιδεία μας να φτάσει σε αυτό το σημείο, η οποίοιλειτούργησαν ατομικιστικά εδραιώνοντας μια μόνιμη αγανάκτηση και ψυχική εξαθλίωση στη χωρά Ελπίδα φυσικά και υπάρχει και βρίσκεται στο χέρι μας και μονό πλέον να διατηρήσουμε αυτή τη φλόγα, με αίσθημα αισιοδοξίας, αλληλεγγύης και επιμονής υποστήριξης των πιστεύω μας. Υ.Γ. Μπορεί το μέλλον μας να διαγράφεται δυσοίωνο στη Ελλάδα, άλλα με τη ''φυγή'' δεν πρόκειται αυτή η χωρά με αυτό το ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ την ΙΣΤΟΡΙΚΗ της ΑΞΙΑ να πάει μπροστά. Η χωρά μας χρειάζεται νέους ανθρώπους που θα παλέψουν για αυτήν, χρειάζεται μια νέα γένια ιδεών και άξιων που μονό εμείς διαθέτουμε και που τόσο πολύ οι οι δήθεν σύγχρονοι πολικοί προσπαθούν να αφανίσουν.

Της Αναστασίας Λίλα
φοιτήτριας του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης