Απαλλακτική εργασία με τον κολλητό

Βρίσκεις τ’ όνομά σου. Δίπλα έχει έναν αριθμό- 2. Του κολλητού σου είναι 3. Κόβεστε για 7η φορά στο μάθημα. Απομακρύνεστε κατηφείς. Ξαφνικά, η μαθηματική σου φύση- αν και είσαι της φιλοσοφικής- αναδύεται: “Ρε!”, φωνάζεις, “2+3=5. Μαζί περνάμε”. Αποφασίζετε να συνασπιστείτε. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ: ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ “Εντάξει”, συμφωνεί ο καθηγητής βλέποντας τη χρονολογία γέννησής σας στην ταυτότητα. “Με μια καλή εργασία για την Επτανησιώτικη σχολή, περάσατε”. Δεσμεύεστε πως θα του παραδώσετε ένα αριστούργημα, το οποίο θα τοποθετηθεί απευθείας στη βιβλιοθήκη της σχολής κάτω από τον «υπέρτιτλο» “αριστούργημα”. Κλείνετε ραντεβού σε 132 ημέρες και βγαίνετε από το γραφείο του. Πιάνετε αμέσως δουλειά: “Liosimo me ton kollito gia tin koloergasia”, βάζεις αστραπιαία status στο facebook. Ο φίλος σου έχει ήδη κάνει like. Το ίδιο κι άλλα 37 άτομα, που, κρίνοντας από τα σχόλιά τους, δείχνουν να σας συμπονούν (“mlk, psile. Kouragio”, “plk kaneis! Den yparxei. Ipomoni” κι ένα αρκούντως λακωνικό “WTF? LOL!”). Κάπως έτσι περνάτε τις πρώτες 130 ημέρες. Τις εναπομείνασες 2 σας πιάνουν οι τύψεις, αλλά μ’ έναν άψογο λεκτικό ελιγμό (“έχουμε χρόνο”), τους ξεφεύγετε. “Λοιπόν, από πού αρχίζουμε;”, αναρωτιέσαι μεγαλοφώνως. “Από την αρχή”, σου απαντά ο- σεσημασμένος χιουμορίστας- κολλητός σου. Γελάς προσποιητά, την ίδια ώρα που μέσα σου προβληματίζεσαι για το αν πρέπει να το του πεις επιτέλους πως η σχέση του με το χιούμορ είναι πιο ψυχρή κι απ’ αυτή ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη. Όταν συνέρχεστε, αποφασίζετε να δώσετε έναν «ορισμό» για την Επτανησιώτικη σχολή. Με ψήφους 2-0, επιλέγετε ως δέουσα λύση τον αυτοσχεδιασμό. Έτσι, το πόνημά σας ξεκινά με το “Η Επτανησιώτικη σχολή πήρε το όνομά της απ’ το θεό Επτάνησο, τον προστάτη των γραμμάτων” (ο οποίος, απ’ ό,τι φαίνεται, απέτυχε να τα προστατέψει αρκετά). “Μετά τι;”, ρωτάει ο φίλος σου. “Άνοιξε κάνα βιβλίο ν’ αντιγράψουμε τίποτα. Όλα εμείς θα τα σκεφτούμε;”, δίνεις τη λύση. Βρίσκετε ένα χωρίο που σας ενδιαφέρει. Λέει “Η Επτανησιώτικη σχολή στηρίχτηκε στα διδάγματα του Διονύσιου Σολωμού”. Ο κολλητός σου ετοιμάζεται να βουτήξει στα γλυκά νερά του copy- paste, αλλά του υπενθυμίζεις ότι πρέπει ν’ αλλάξετε κάτι για να μοιάζει δικό σας. Έτσι, γράφετε το εξής: “Η Επτανησιώτικη σχολή στηρίχτηκε στα διδάγματα του Θανάση Σολωμού”. “Τώρα χρειαζόμαστε και μια δύσκολη λέξη για να τον θαμπώσουμε”, ανακοινώνεις. Αφού συμβουλευτείτε το λεξικό, καταλήγετε στο “επαμφοτεριζόντως”, που σημαίνει “κατά τρόπο διφορούμενο”. Ολοκληρώνετε το έπος σας, λοιπόν, με το “Τα ποιήματα του Σολωμού ήταν πολύ μπερδεψιάρικα. Πολύ επαμφοτεριζόντως, ρε παιδί μου”. Λίγες ώρες αργότερα, η εργασία βρίσκεται στα χέρια του καθηγητή. Παρόλο που περιμένατε βομβαρδισμό ερωτήσεων, σας κάνει μόνο μία: “Μα καλά, δεν έχετε καθόλου αιδώ;”. “Όχι, αλλά έχουμε πολύ εκεί”, του απαντάτε κι εξέρχεστε. “2+3=5”, μονολογείς.
Τα μαθηματικά δε λαθεύουν ποτέ.