Guys Talk | Στη βιβλιοθήκη με τον κολλητό

Κοιτάζεις την αναλυτική σου βαθμολογία: έχεις περάσει 4 μαθήματα και άπειρες δύσκολες στιγμές. Απαιτούνται άλλα 45 για να πάρεις πτυχίο. Ο κολλητός σου, σ’ ένδειξη πρωτοφανούς συμπαράστασης, χρωστάει επίσης 45. “Βιβλιοθήκη”, του λες ξερά. “Σαλόνι”, σου απαντάει αδιάφορα. “Εξεταστική”, ψιθυρίζεις άψυχα. “Το στανιό μου!”, ξεσπάει.
Ξεκινάτε.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ
“Ρε μαλάκα, εδώ έχει κόσμο!”, φωνάζεις ενθουσιασμένος με το που μπαίνετε μέσα, ενόσω διαλύονται μπροστά στα μάτια σου οι υποψίες περί αραχνιασμένου χώρου. Ένα παρατεταμένο “Σσσσςςς” από τη βιβλιοθηκάριο και μερικά αμετανόητα, εκνευριστικά «φυτά», είναι η άμεση αντίδραση στην ηχορύπανση που μόλις παρήγαγες. Συμμορφώνεστε. Η βιβλιοθηκάριος σας πλησιάζει. “Τι θα θέλατε;”, σας ρωτά. “Έναν διπλό ελληνικό, μέτριο”, απαντάει ο φίλος σου, που πασιφανώς αδικείται όσο καιρό γυρνάει την πλάτη του στο stand- up comedy. “Εννοώ «τι ψάχνετε»; Κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο, ένα σύγγραμμα, κάτι άλλο; Ρωτάω γιατί μοιάζετε χαμένοι”, λέει ήρεμα η γυναίκα. Αισθάνεσαι προσβεβλημένος- μα για ποιον σε πέρασε; Έχεις ήδη τέσσερα 5άρια στο ενεργητικό σου και με λίγη προσπάθεια θα τελειώσεις το πανεπιστήμιο σε 3 Ολυμπιάδες από τώρα. “Όχι, σας ευχαριστούμε”, την ενημερώνεις και κάθεσαι με το φίλο σου σε δύο άδειες θέσεις. “Τι δίνουμε πρώτο μάθημα;”, θέλει να μάθει ο κολλητός σου. “Επτανήσιους ποιητές”, του λες. “Κατάλαβα: Ρόδος, Μυτιλήνη κι έτσι”, λέει ο φίλος σου και την ίδια ώρα η Γεωγραφία κείτεται διασωληνωμένη στην Εντατική Γενικών Εννοιών. Βγάζεις το πρώτο φυλλάδιο από το σάκο σου- “Προγνωστικά για το Στοίχημα”. Βλέπεις την απορημένη έκφραση του συμφοιτητή σου. “Πάμε στοίχημα πως θα περάσουμε;”, τον ρωτάς, και το τρικ ανύψωσης της ψυχολογίας πιάνει αμέσως. “Πάω να ψάξω κάτι”, σε πληροφορεί ο φίλος σου μετά από 41 δευτερόλεπτα αδιάλειπτης μελέτης και χάνεται στους διαδρόμους με τα βιβλία. Βρίσκεις ευκαιρία να κάνεις ένα διάλειμμα ολίγων ωρών. Πάνω που τεντώνεσαι, διαπιστώνεις πως η κοπέλα μπροστά σου είναι εμφανίσιμη. Αποφασίζεις να κάνεις μια εντυπωσιακή αρχή: “Γεια σου τούμπανο”, της λες χαμογελώντας, αλλά αντί γλωσσόφιλου εισπράττεις ένα επικριτικό βλέμμα, που συνοδεύεται από ένα άηχο “διαβάζω”. “Κι εγώ”, της ψιθυρίζεις. “Τη σκέψη σου: με θέλεις”, ολοκληρώνεις τη λεκτική σου κορώνα και φοράς το σέξι προσωπείο. Αντί να γίνει η πρώτη γυναίκα που κυριολεκτικά λιώνει σαν κερί, τη βλέπεις συμπαγή και άκαυστη να σου γυρνά την πλάτη. Πας να μιλήσεις και πάλι, αλλά μιας και η λέξη «Σεβασμός» είναι το μεσαίο σου όνομα, δεν το κάνεις για να μην ενοχλήσεις τους άλλους. Έτσι, της γράφεις σε ένα χαρτάκι «Συνάντησέ με στο διάδρομο 6». Κάτω από τον αριθμό κολλάς με σελοτέιπ ένα προφυλακτικό, προκειμένου να διαλύσεις κάθε σκέψη περί φιλολογικής συζήτησης. Σηκώνεσαι και πας στο διάδρομο. Προσποιείσαι πως ψάχνεις για κάποιο βιβλίο, ενώ παράλληλα εύχεσαι να είχες μάτια στην πλάτη για να δεις πότε θα έρθει. 3,5 ώρες αργότερα, αρχίζεις ν’ αμφισβητείς την πρόθεσή της να σε ακολουθήσει. “Κλείνουμε”, ουρλιάζει η βιβλιοθηκάριος. “Σσσσς”, παίρνεις το αίμα σου πίσω εσύ και ύστερα της δείχνεις τον κολλητό σου που κοιμάται στο βάθος, κάτω από την ταμπέλα Ρ-Ω. Η γυναίκα φεύγει, η εξεταστική έρχεται. Δε φοβάσαι: ακόμα και χωρίς το τούμπανο, είστε έτοιμοι. του Δημήτρη Πετρίδη