Ζώντας στο σώμα μιας γυναίκας: «Οι Ταλιμπάν φοβούνται την ομορφιά, τη δύναμη – και την αντίστασή μας»

«Εγώ δεν έκανα ποτέ ποδήλατο ή δεν συμμετείχα σε αθλήματα όπως γυμναστική και καράτε γιατί «δεν ήταν καλό για τα κορίτσια». Αργότερα κατάλαβα ότι μου τα απαγόρευαν όλα αυτά για να αποφύγω τον κίνδυνο να σπάσω τον παρθενικό μου υμένα και να «χάσω» την παρθενιά μου, κατάλαβα, όμως, το μέγεθος αυτής της «απώλειας» μόνο όταν παντρεύτηκε η ξαδέρφη μου και η καλύτερή μου φίλη. Είχε κακοποιηθεί από έναν μουλά – έναν θρησκευτικό κληρικό – όταν ήταν μωρό. Η μητέρα της ανησυχούσε λιγότερο για το τραύμα που προκλήθηκε στην κόρη της από την κακοποίηση παρά για το γεγονός ότι είχε σπάσει ο παρθενικός υμένας

Αυτοί οι φόβοι δεν ήταν άστοχοι. Όταν η ξαδέρφη μου δεν αιμορραγούσε τη νύχτα του γάμου της, την έστειλαν πίσω στο σπίτι της μητέρας της το επόμενο πρωί χτυπημένη και μελανιασμένη. Κανείς δεν αμφισβήτησε ούτε κατηγόρησε τον σύζυγο.

Αφγανιστάν: Η λεπτή γραμμή ζωής και θανάτου. Ενώ οι εκτελέσεις και οι ακρωτηριασμοί επιστρέφουν, οι αθλήτριες του βόλεϊ προσπαθούν να σώσουν τη ζωή τους

Καθώς μεγάλωνα, η γιαγιά μου έλεγε πάντα να αποφεύγω να φοράω στενά ρούχα που να δείχνουν το σώμα μου και να μην βάφομαι ή να αφήνω τα μαλλιά μου χωρίς μπούρκα, γιατί θα φανέρωναν τον χαρακτήρα μου. Δεν επιτρεπόταν να κάνω κερί στα φρύδια μου πριν αρραβωνιαστώ. Μεγάλωσα σε μια κοινωνία όπου η αξία μιας γυναίκας είναι η ομορφιά και το σώμα της και μετριέται σε κοπάδια ζώων, που δίνονται ως προίκα όταν παντρεύονται.

Ως Αφγανές γυναίκες, τα σώματά μας έχουν υποφέρει από τον φονταμενταλισμό, τον μισογυνισμό, τη βία και την πατριαρχία. Σήμερα, υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν, η καταπίεση και η βία κατά των γυναικών έχει επιδεινωθεί. Οι γυναίκες που φορούν βερνίκι νυχιών, ψηλοτάκουνα, άρωμα ή φεύγουν από τα σπίτια τους χωρίς άντρα σύντροφο ή γελούν δυνατά δημόσια, θεωρούνται «ανήθικες», όπως και οι γυναίκες που βγαίνουν από το σπίτι τους για δουλειά ή εκπαίδευση. Οι γυναίκες πληρώνουν το τίμημα για τα όνειρα λόγω του σώματός τους. Τα σώματα που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν δημιουργηθεί μόνο για να εκπληρώσουν τον πόθο των ανδρών, και επομένως πρέπει να καλυφθούν και να κρυφτούν, όχι να διακοσμηθούν και να αποκαλυφθούν.

Μια από τις ιστορικότερες φωτογραφίες του Αφγανιστάν που ανήκει σε Έλληνα φωτορεπόρτερ

Ωστόσο, όλη αυτή η παράνοια αρχίζει να αλλάζει. Οι Αφγανές γυναίκες αισθάνονται εδώ και καιρό μίζερες και ταλαιπωρημένες λόγω του σώματός τους, καθώς και ενοχές για όσα τους λένε ότι το σώμα τους προκαλεί στους άνδρες. Τώρα, πολλοί αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι οι Ταλιμπάν που θάβουν τις φιλοδοξίες των γυναικών κάτω από μια μπούρκα είναι στην πραγματικότητα ένα σημάδι της αδυναμίας τους. Φοβούνται την ομορφιά, τη δύναμη, την ανθεκτικότητα και την αντίστασή μας. Οι γενναίες και ένδοξες διαμαρτυρίες των γυναικών στο Αφγανιστάν είναι απόδειξη ότι δεν θα φιμωθούμε πλέον. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να αντιστεκόμαστε και να ξεσηκωνόμαστε ενάντια στον φονταμενταλισμό, την ανισότητα, τη βία και την πατριαρχία. Οι Ταλιμπάν δεν μπορούν να επαναλάβουν σήμερα αυτό που έκαναν πριν από δύο δεκαετίες.

«Μπορεί ποτέ να μην μπορέσω να βγω ξανά έξω ή ακόμη και να μιλήσω καθώς είμαι κορίτσι»: Η Angelina Jolie για άλλη μία φορά δίνει φωνή στις γυναίκες του Αφγανιστάν

Δεν ντρέπομαι για το σώμα μου. Το σώμα μου είναι σύμβολο αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις που θέλουν να το χρησιμοποιήσουν για να με ελέγξουν. Θα φροντίσω να δει και η κόρη μου έτσι το σώμα της. Ο παρθενικός υμένας και η παρθενία της δεν θα την καθορίσουν. Θα φροντίσω να κάνει ποδήλατο, να αθλείται και να χορεύει ελεύθερα. Θα είναι περήφανη και θαρραλέα. Σε μια κοινωνία που είναι εξαιρετικά σκληρή με τις γυναίκες, το σώμα μας δεν θα μας βαραίνει».

Αυτό ήταν απλά ένα γράμμα μίας Αφγανής γυναίκας που μάχεται για όσα εμείς θεωρούμε δεδομένα…

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Ζώντας στο σώμα μιας γυναίκας: «Οι Ταλιμπάν φοβούνται την ομορφιά, τη δύναμη – και την αντίστασή μας» εμφανίζεται στο iPop.