Ψυχικά τραύματα: «Ακούω, φροντίζω και υποστηρίζω το εσωτερικό μου παιδί»

Συγκεκριμένα γεγονότα στην παιδική μας ηλικία μπορεί να είχαν σημαντική επιρροή πάνω μας και να έχουν «σφυρηλατήσει» την προσωπικότητά μας. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις τα γεγονότα αυτά συνδέονται με πολύ οδυνηρά συναισθήματα όπως ο θάνατος, ο φόβος, ο χωρισμός, η ατυχία κλπ. Αλλά είναι και γεγονότα που μπορεί, εξωτερικά να φαίνεται ασήμαντο, όπως μια λέξη, μια στάση ή μια απόφαση.

Ένας απόμακρος πατέρας, μία τελειομανής μητέρα, ένας αυταρχικός παππούς, μια δυσλειτουργική οικογένεια. Το εσωτερικό παιδί μπορεί

να έχει τραυματιστεί από γεγονότα που «πίκραναν» την παιδική ηλικία του. Μεταφέρει μαζί του τα τραύματα του παρελθόντος και τα επαναλαμβάνει ως πρότυπα ή συμπεριφορές ως ενήλικας.

Μεγαλώνοντας λοιπόν για να αντέξουμε το ψυχικό αυτό τραύμα  «υιοθετήσαμε» διάφορους ρόλους που μας έδωσαν οι γονείς μας πχ το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, του συμφιλιωτή, του καλού παιδιού κτλ.

Παρότι υιοθετήσαμε αυτούς τους ρόλους με επιτυχία, βιώσαμε και βιώνουμε μεγάλο πόνο, αφού αναγκαστήκαμε να αποκοπούμε από τον εαυτό μας. Βαθιά μέσα μας, το εσωτερικό μας παιδί πληγώθηκε πολύ από αυτή τη «διαπαιδαγώγηση», κυρίως γιατί δεν μας δέχτηκαν και δεν μας αγάπησαν γι’ αυτό που είμαστε.

Πώς μας επηρεάζουν σήμερα τα γεγονότα στην παιδική μας ηλικία

Αν το εσωτερικό παιδί παραμείνει πληγωμένο, θα ελέγχει τη ζωή μας δημιουργώντας ξεσπάσματα θυμού, εξαρτητικές συμπεριφορές, εκτός ελέγχου αντιδράσεις, τοξική/προβληματική επικοινωνία με τους γονείς μας, δύσκολες διαπροσωπικές σχέσεις. 

Σε πολλούς ενήλικες μπορούμε να δούμε το τραυματισμένο εσωτερικό παιδί μέσα από τη συμπεριφορά τους: άνθρωποι που έχουμε προβλήματα με τα όρια, χαμηλή αυτοπεποίθηση ή δυσκολίες στην εγγύτητα, που υιοθετούμε ρόλους θύματος ή καλού παιδιού, ή κρύβουμε τον αληθινό μας εαυτό φορώντας μάσκες, είμαστε ενήλικες με τραυματισμένο εσωτερικό παιδί. 

Το αποτέλεσμα είναι ποιότητες που είχαμε ως παιδιά να θαφτούν, να ξεχαστούν και να μετατραπούν σε τρόπους συσχέτισης στην τωρινή μας ζωή.

Προκειμένου να έχουμε μία καλή συναισθηματική υγεία είναι απαραίτητο να βοηθήσουμε το εσωτερικό μας παιδί να θεραπεύσει τις πληγές του με απόλυτη αφοσίωση και υπευθυνότητα. Δεν έχει νόημα να τοποθετήσουμε ένα τσιρότο εκεί που απαιτείται χειρουργική επέμβαση ή να υποβαθμίσουμε ένα επαναλαμβανόμενο σύμπτωμα.

Για παράδειγμα, το τραύμα οφείλεται στο γεγονός ότι οι γονείς σας δεν σας έδειχναν την αγάπη που θέλατε, θεραπεύστε το εσωτερικό παιδί σας δίνοντάς του όλη την αγάπη στον κόσμο. Αν έχει υποστεί παραμέληση, δείξτε του ότι έχει αξία, αφιερώστε του χρόνο δίνοντάς του προτεραιότητα. Έτσι θα κερδίσετε την εμπιστοσύνη του.

Μιλήστε μαζί του υπομονετικά, πείτε του ότι λυπάστε για τον πόνο του και, πάνω απ’ όλα, ότι θέλετε να το βοηθήσετε. Ρωτήστε το πώς νιώθει, πώς μπορείτε εσείς να το κάνετε ευτυχισμένο και ότι είστε πρόθυμοι να προσπαθήσετε έτσι ώστε μαζί να επιτύχετε το στόχο που επιθυμεί.

Το μικρό παιδί που υπήρξαμε, ζει ακόμα μέσα μας και μας επηρεάζει ως ενήλικες. Είναι το συναισθηματικό και ευαίσθητο κομμάτι μας. Το δημιουργικό, ελεύθερο, αυθόρμητο, γεμάτο ζωή μέρος του εαυτού μας. Με δική μας φροντίδα και με τη βοήθεια ενός ειδικού, με συμπόνια και κατανόηση, μπορούμε να αγκαλιάσουμε το παιδί που κάποτε ήμασταν. Μπορούμε να το ακούσουμε, να το αφουγκραστούμε, να είμαστε σύμμαχοί του στη μοναξιά και το φόβο του ώστε να το κρατήσουμε από το χέρι και να το βοηθήσουμε να μεγαλώσει.

Θα προσπαθήσουμε να το θρέψουμε  και να το βοηθήσουμε να ενηλικιωθεί με ένα διαφορετικό τρόπο ώστε να βρει την χαρά και την ενέργεια που λείπει από τη ζωή του.

Μαρία Γιαννοπούλου 

Ψυχολόγος ΑΠΘ, MSc, Εκπαιδευμένη στην Ψυχοθεραπεία Gestalt ,PgD Παιδοψυχολογία & Ψυχολογία Εφήβου, Ιδρυτικό Μέλος www.allaboutparents.gr

Τηλ: 6942217440

Email: [email protected]

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Δες ακόμα:

5 ερωτήσεις για την ψυχική σου υγεία που πρέπει να κάνεις κάθε μέρα!

Photo: Pexels

Το άρθρο Ψυχικά τραύματα: «Ακούω, φροντίζω και υποστηρίζω το εσωτερικό μου παιδί» εμφανίζεται στο iPop.