Η Χαλκιδική που δεν ξέρεις (και θέλεις να μάθεις)

Ούσα βέρα Αθηναία και χωρίς κάποια ιδιαίτερη σύνδεση με την συμπρωτεύουσα, άρχισα να μαθαίνω για την Χαλκιδική μέσα από φίλους μου και φυσικά το πρώτο πράγμα που άκουσα γι’ αυτό το μέρος είναι ότι… σαν την Χαλκιδική δεν έχει! Πέρασα πολλά χρόνια απορώντας για το τι μπορεί να εννοούν, αφού κατά βάση οι εικόνες που είχα ήταν οι καταπληκτικές παραλίες, αλλά μέχρι εκεί. Πίστευα πως η ζωή στην Χαλκιδική είναι απλά αυτό. Βουτιά σε συγκλονιστικά νερά, άραγμα στο beach bar μέχρι

να δύσει ο ήλιος (ή και πολύ αργότερα), ντους και μετά στο κλαμπ. Η πραγματικότητα, όμως, απέχει πολύ απ’ αυτή την κλασική εικόνα που έχουμε όλοι μας, η οποία φυσικά υπάρχει και έχει κάνει διάσημη τη Χαλκιδική, αλλά αυτό το ευλογημένο μέρος έχει πολλά παραπάνω να προσφέρει. Το ταξίδι Taste Halkidiki μου έδειξε μια Χαλκιδική που δεν ήξερα και τελικά ήθελα πολύ να μάθω!

Όλα ξεκίνησαν όταν επικοινώνησαν μαζί μου οι άνθρωποι απ’ το Chef Stories ενημερώνοντάς με για το πρόγραμμα Taste Halkidiki απ’ το Επιμελητήριο Χαλκιδικής. Μόλις κατάλαβα περί τίνος πρόκειται, δεν υπήρχε άλλη απάντηση πέρα από ένα μεγάλο ναι.

Αναζητώντας μερικές πληροφορίες online για το ταξίδι Taste Halkidiki, ανακάλυψα γρήγορα ότι θα ήταν μια μοναδική εμπειρία. Όμως, η φαντασία μου δεν μπορούσε να συλλάβει τελικά το πραγματικό βίωμα, το οποίο αποφάσισα να μοιραστώ σήμερα μαζί σου, κάνοντας ουσιαστικά μια δημόσια ερωτική εξομολόγηση στη Χαλκιδική που μου έκλεψε την καρδιά, με διαφορετικό τρόπο από εκείνον που μου την είχε κλέψει την πρώτη φορά που την είχα ζήσει ούσα τουρίστρια στις ακτές με τα beach bars!

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο Μακεδονία δεν ήξερα τι με περίμενε. Δειλά δειλά ξεκίνησα να γνωρίζω τους συναδέλφους και συνοδοιπόρους μου για τις επόμενες 4 μέρες. Μέχρι το βράδυ είχαμε γίνει όλοι μια παρέα, αφού μοιραζόμασταν μαζί μια τόσο μοναδική εμπειρία.

4 μέρες γεμάτες γεύση, αλκοόλ, τραγούδι, γέλιο, δουλειά και ωραίες συζητήσεις. Ναι, το ζήσαμε κάπως σαν 5ήμερη… με τα όλα της! Κι αυτό για εμένα ήταν και το μεγαλύτερο δώρο. Το πώς καταφέραμε σχεδόν 20 εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι από κάθε άποψη, όχι απλώς να συνυπάρξουμε -κάτι που πιστεύω φοβόμασταν όλοι αρχικά- αλλά να περάσουμε μια 4 μέρες αλλιώτικες με όμορφες αναμνήσεις, στις οποίες νομίζω όλοι ανατρέχουμε. Χωρίς ανταγωνισμούς λόγω κοινής πορείας επαγγελματικά, χωρίς γκρίνιες, χωρίς εντάσεις.

Τι ήταν αυτό το ταξίδι για εμένα; Ένα συνονθύλευμα γεύσεων, επαφής με τη φύση και όμορφων ανθρώπων. Ο απόλυτος συνδυασμός.

Το Taste Halkidiki μου έδωσε την ευκαιρία να επισκεφτώ μέρη που δεν είχα ξαναδεί και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να φανταστώ την ομορφιά τους.

Εκτός απ’ τις υπέροχες εικόνες φύσης και την γεμάτη φιλοξενία ανταπόκριση των ντόπιων προς το πρόσωπό μας, δεν μπορώ να μην κάνω ιδιαίτερη αναφορά στους τοπικούς παραγωγούς που μ’ ενθουσίασαν. Είναι κάποιοι τόποι που είναι παραδοσιακά άρρηκτα συνδεδεμένοι με τη γεύση, όπως η Μάνη ή η Κρήτη, κι είναι κάποιοι άλλοι που απορείς γιατί δεν διαφημίζονται ως τέτοιοι. Μια τέτοια περίπτωση είναι στο μυαλό μου η Χαλκιδική!

Τι δεν θα ξεχάσω απ’ το ταξίδι Taste Halkidiki:Αμπελουργικός Οίκος Καζάκη: Αχ αυτά τα ντολμαδάκια, οι πίτες και φυσικά το Abelon Grape Spirit, ένα premium παλαιωμένο απόσταγμα, που τη γεύση του δεν μπορείς να ξεχάσεις εύκολα.Valtinger beer & Seven Seals Brewery: Λατρεύω τις μπύρες με τις ιδιαίτερες επιγεύσεις και τα έντονα αρώματα, που δεν θυμίζουν σε τίποτα τις κλασικές μπύρες που θα βρεις στο εμπόριο, και γι’ αυτό κέρδισαν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.Το εκπληκτικό κρέας και τη φύση στην Απολυμένη Πέτρα.Το ότι έγινα μελισσοκόμος για μια μέρα με τη βοήθεια του Passion Honey.Το προσεγμένο φαγητό και τη φιλοξενία στη Μαριγούλα.Το Αρχοντικό Βίραγγας και τις πίτες του κ. Χαιριστανίδη, ο οποίος μας φιλοξένησε για μερικές ώρες σ’ αυτό το διαμάντι που έχει φτιάξει μέσα στη φύση.Τα απίστευτα κατσικίσια τυριά του “Σταθώρης Τυροκομική” που έχω ακόμα τη γεύση τους στον ουρανίσκο μου, σαν γνήσιος λάτρης των κατσικίσιων προϊόντων.Το απίστευτο ψάρι στον Αρσανά!Τα προϊόντα του brand Ορμύλια που φτιάχνουν με μεράκι και αγάπη οι μοναχές στο Ιερό Κοινόβιο Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, τα οποία συσκευάζουν και πωλούν και οnline (!) στο eshop τους.Τις ελιές που καταναλώσαμε σε ποσότητες που δεν φανταζόμασταν και πλέον μπορώ να σου πω με βεβαιότητα πως σαν τις ελιές της Χαλκιδικής δεν έχει! Ειδική μνεία θέλω να κάνω στις ελιές Χλιάπας που ακόμα αναζητώ πού θα τις βρω στην Αθήνα, αλλά και τις ελιές με τη γεμάτη γεύση στη Μονή.Τα κρασιά του Domaine Agrovision, του Akrathos Newlands Winery, του Κωνσταντάρα Wines και του Tzikas Famiy Winery που έκαναν κάθε οινόφιλο να φοράει ένα χαμόγελο στα χείλη. Την ιδιαίτερη πίτσα με ζύμη με προσθήκη οινολάσπης που γεύτηκα στο Domaine Agrovision. Τα τόσο ενδιαφέροντα και διαφορετικά μεταξύ τους μέλια του Γεωργάκα στην Αρναία (που συνδυάστηκαν με μια όμορφη βόλτα στον οικισμό).Όλα τα παραδοσιακά εδέσματα που δοκίμασα στο Φεστιβάλ Σάρτης.Τον λαχανόκηπο και την πλατεία της Ανθούλας, με τον κ. Γιώργο και την κα Ανθούλα να φροντίζουν να κλείσει αυτό το ταξίδι με τις πιο όμορφες, σπιτικές γεύσεις!AbelonValtingerΕλιές στη ΜονήΟ λαχανόκηπος της ΑνθούλαςΜέλι ΓεωργάκαςDomaine AgrovisionΚωνσταντάρα WinesΜέλι ΓεωργάκαςΟι πίτες του κ. Χαιριστανίδη

*ΥΓ Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Νανά και τη Σύλβια, που όχι απλώς είχαν φτιάξει ένα πολύ όμορφο πρόγραμμα για όλους μας, αλλά έδειξαν και προσωπικό ενδιαφέρον για τον καθένα μας καθ΄όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας