«Αντίο» Φιντέλ Κάστρο- Μηνύματα συγκίνησης για τον θάνατο του Κουβανού ηγέτη(Photos- Videos)

Σε ηλικία 90 ετών έφυγε από τη ζωή ο Φιντέλ Κάστρο, ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης. Η είδηση έγινε γνωστή από τον πρόεδρο της Κούβας και αδερφό του, Ραούλ Κάστρο.

Να τονίσουμε, πως από το πρωί του Σαββάτου μεσίστια κυματίζει η σημαία στην πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Αθήνα.

Η εν λόγω απόφαση πάρθηκε από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας και εφαρμόζεται σ’ όλες τις πρεσβείες και τα προξενικά

γραφεία της χώρας, σε ένδειξη πένθους για τον θάνατο του ηγέτη της χώρας.

Ο Ραούλ Κάστρο είχε διαδεχθεί τον αδερφό του στην εξουσία το 2008.

Κατά τη διάρκεια του διαγγέλματος που μεταδόθηκε ζωντανά από τη δημόσια τηλεόραση της Κούβας ο Ρ. Κάστρο τόνισε συγκινημένος «Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 το βράδυ».

Η σορός του Φιντέλ Κάστρο θα αποτεφρωθεί το Σάββατο, όπως δήλωσε ακόμη ο νυν πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ τονίζοντας:

Σύμφωνα με την επιθυμία που είχε εκφράσει ο σύντροφος Φιντέλ, η σορός του θα αποτεφρωθεί τις πρώτες ώρες του Σαββάτου

Δείτε το διάγγελμα κατά το οποίο ανακοινώθηκε ο θάνατος που Κουβανού ηγέτη:

Θυμίζουμε, πως ο Φιντέλ Κάστρο βρίσκονταν στην κυβέρνηση της Κούβας επί σχεδόν μισό αιώνα, ενώ αποφάσισε να εγκαταλείψει λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε και το 2006 είχε υποβληθεί σε εγχείρηση στο έντερο, καθώς έπασχε από καρκίνο.

Ο Φ. Κάστρο είχε αναλάβει τα ηνία της χώρας μετά την επανάσταση που πραγματοποιήθηκε κατά του δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα, πριν από αρκετά χρόνια και συγκεκριμένα το 1959.

Ο Κουβανός ηγέτης κατάφερε να δημιουργήσει ένα μονοκομματικό κράτος και υπήρξε κεντρικό πρόσωπο στον Ψυχρό Πόλεμο, ενώ παράλληλα διαφοροποιήθηκε από τις ΗΠΑ και τις συμμάχους της.

Ποιες ήταν μερικές από τις σημαντικές στιγμές της ζωής του και της σταδιοδρομίας του;1953: Επιτέθηκε εναντίον στρατώνων στο Σαντιάγκο της Κούβας. Συνελήφθη και και φυλακίσθηκε με ποινή 15ετούς κάθειρξης.1956: Αμνηστεύτηκε και πήγε στο Μεξικό όπου οργάνωσε ένοπλο αγώνα. Τον Δεκέμβριο του 65 επέστρεψε στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη.1956-59: Πραγματοποίησε αγώνα εναντίον του Μπατίστα.1959-76: Έγινε πρωθυπουργός.1963-1965: ‘Ηταν ο πρώτος Γραμματέας του «Partido Unido De La Revolucion Socialista» (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).Από το 1965: Ήταν γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.Από το 1976: Έγινε μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.Από το 1976: Ήταν αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.Από το 1976: Διατελούσε πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.15/10/1991: Επανεκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη διάρκεια των εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.Από το 1992: Κατείχε τα ηνία του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.24/2/1993: Εκλέχθηκε βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.25/2/1998: Επανεκλέχθηκε από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και μία για «ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών».17/11/2000: Δήλωσε πως οι οργανώσεις αντικαθεστωτικών είχαν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Οι αρχές του Παναμά μόλις μια μέρα μετά ανακοίνωσαν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο Κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες,τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο.27/8/2004: Η χώρα του διέκοψε επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο.31/7/2006: Μεταβίβασε προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, καθώς έκανε εγχείρηση στο έντερο.19/2/2008: Ανακοίνωσε και επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Ενώ λίγες μέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέχθηκε από το κοινοβουλίο νέος πρόεδρος της χώρας.25/11/2016: Άφησε την τελευταία του πνοή.Βαρύ το πένθος για τον θάνατο του Κάστρο- Μηνύματα συγκίνησης από όλο τον κόσμο:Την θλίψη του μέσω ανακοίνωσης του εκφράζει η ΚΕ του ΚΚΕ:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ, με βαθιά θλίψη, αποχαιρετά μια θρυλική μορφή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, τον ηγέτη της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο.

Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στον πρόεδρο της Κούβας Ραούλ Κάστρο, την ΚΕ του ΚΚ Κούβας και σε όλο τον κουβανικό λαό.

Ο Φιντέλ Κάστρο είχε γεννηθεί στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926 και είχε σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα, που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ.

Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται, όμως η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα.

Μπροστά στους κατηγόρους του, στις 6 Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο λέει: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα ‘ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει».

Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση.

Το 1955, στις 15 του Μάη, ο Κάστρο αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη αναχώρησε για το Μεξικό, όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών, από τις τάξεις της οποίας βγήκαν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της Κουβανέζικης Επανάστασης, όπως ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και o Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Οι επαναστάτες ξεκίνησαν το αντάρτικο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ο επαναστατικός στρατός που συγκροτήθηκε «ακούμπησε» στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία, που είχε ξεκινήσει το κίνημα της 26ης Ιούλη με επικεφαλής τον Φ. Παις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές. Βασίστηκε στη δράση των οργανωμένων δυνάμεων στις πόλεις, στην παράνομη δουλειά που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στην αγροτιά και τη νεολαία. Αυτή η προετοιμασία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή έκβαση της επαναστατικής πάλης. Αυτές ήταν και οι κύριες δυνάμεις που προχώρησαν στην ενοποίησή τους στις Ενωμένες επαναστατικές δυνάμεις, που οδήγησαν στην επανασύσταση του ΚΚ Κούβας το 1965.

Την 1η Γενάρη του 1959 ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα, τον οποίο στήριζαν οι ΗΠΑ. Η Κουβανική Επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.

Δυο χρόνια και 4 μήνες μετά την Επανάσταση, ο κουβανικός λαός, με την καθοδήγηση της ηγεσίας του και του ίδιου του Κάστρο, αναχαιτίζει στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν, την εισβολή και απόβαση 1.400 μισθοφόρων που έστειλε η αμερικανική κυβέρνηση.

Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν την απόβαση των μισθοφόρων της CIA), ο Φιντέλ Κάστρο, ανακηρύσσει για πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Για δεκαετίες ο Φιντέλ Κάστρο, από τη θέση του προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας, καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες το 1989-1991.

Ο Φιντέλ Κάστρο αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και ιδιαίτερα στον κουβανικό λαό, στον αγώνα που δίνει και σήμερα ενάντια στο αμερικανικό εμπάργκο που συνεχίζεται και όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στις οποίες πρωτοστατούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.

Ο Φιντέλ Κάστρο θα ζει για πάντα στην ιστορική μνήμη και τη συλλογική συνείδηση των λαών όλου του κόσμου, των καταπιεσμένων στον αγώνα για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την τελική νίκη, για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Hasta la victoria siempre».

Η ανάρτηση του Σταύρου Θεοδωράκη για τον θάνατο του Φ. Κάστρο:

Ο Στ. Θεοδωράκης σε ανάρτηση του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook έγραψε:

«Το πρώτο βράδυ που έφτασα στην Αβάνα (Γενάρης του 2009), όλοι οι νέοι ήταν στους δρόμους. Ξαφνιάστηκα. Μια νέα επανάσταση; Όχι. Η Κούβα γιόρταζε τα 50 χρόνια από την επικράτηση του Φιντέλ. Σε όλες τις πλατείες, σε όλους τους δρόμους, το κράτος διοργάνωνε φιέστες. Μουσική, ρούμι, φιλιά, μπύρες, πούρα, συνθήματα για τον Τσε, όρκοι πίστης στην επανάσταση και στο νέο ηγέτη Ραούλ Κάστρο.

Η Κούβα, έχει πει ο Χριστόφορος Κολόμβος, είναι η πιο όμορφη χώρα που αντίκρισαν μάτια ανθρώπου.

Οι πρώτες εικόνες ήταν συγκλονιστικές. Αντίκες του ’50, τρίκυκλα ταξί – τα λένε κόκο, καρύδες δηλαδή – αιωνόβια αρχοντικά και ωραίοι άνθρωποι. Η φημισμένη λεωφόρος Μαλεκόν ήταν σαν σκηνικό από όλες τις αυτοκρατορικές όπερες μαζί. Έντονα χρώματα, σημαίες, αφίσες, καδρόνια να στηρίζουν τοίχους, ντεκολτέ στα παράθυρα, σιδεριές που κάποτε σήμαιναν «ανακαίνιση», χρωματιστά εσώρουχα μαζί με λευκά σεντόνια.

Αν πλησιάσεις, μυρίζεις ούρα, βλέπεις μπαλώματα από τσιμεντόλιθους και χωρίσματα από νοβοπάν. Γι’ αυτό καλύτερα να μείνεις απέναντι, στη θάλασσα, και να κοιτάς.

«Ο μόνος τρόπος για να ζήσεις εδώ, είναι να είσαι τρελός, μεθυσμένος ή κοιμισμένος», έχει γράψει ένας απογοητευμένος συγγραφέας. Η επανάσταση του Κάστρο λοιπόν απέτυχε;

Μετά από 12 μέρες και 2.000 χιλιόμετρα πάνω κάτω, προσπαθώντας και εγώ να βγάλω ένα συμπέρασμα κατέληξα στον Χοσέ Μαρτί, ποιητή και εθνικό ήρωα της Κούβας (προ Κάστρο και Τσε): «Μια ακόμα επανάσταση είναι απαραίτητο να γίνει, αυτή που δε θα τελειώσει όταν ο ηγέτης της αναλάβει την Εξουσία».

Σημειώνεται, ότι μέχρι στιγμής φόρο τιμής απέτισαν πολλοί ηγέτες παγκοσμίως, μεταξύ των οποίων βρίσκεται ο Ινδός πρωθυπουργός, Ναρέντρα Μόντι, αλλά και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ν. Μαδούρο, ο οποίος χαρακτηριστικά τόνισε ότι «οι επαναστάτες ανά τον κόσμο πρέπει να συνεχίσουν την κληρονομιά του».

Βέβαια, πολλοί είναι και όσοι έδειξαν τη χαρά τους για το θάνατο του ηγέτη, όπως στη συνοικία Μικρή Αβάνα του Μαϊάμι, όπου ζουν πολλοί εξόριστοι της κομμουνιστικής κυβέρνησης της Κούβας. Εκεί, αρκετοί πολίτες βγήκαν στους δρόμους με κουβανέζικες σημαίες και πανηγύρισαν χτυπώντας κατσαρόλες και τηγάνια.

photos:amte.wordpress.com

The post «Αντίο» Φιντέλ Κάστρο- Μηνύματα συγκίνησης για τον θάνατο του Κουβανού ηγέτη(Photos- Videos) appeared first on iPop.