Τι σηματοδοτεί η επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

Τα μηνύματα από την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Λευκό Οίκο ήταν πολύ θετικά, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι οι τελευταίες εξελίξεις στη Νοτιανατολική Μεσόγειο έχουν αναβαθμίσει τη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας στα μάτια των ΗΠΑ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ με τις δηλώσεις του κάλυψε όλες τις βασικές επιδιώξεις της ελληνικής πλευράς, αφού υπογράμμισε -και μάλιστα με έμφαση- ότι η Ελλάδα

αποτελεί σταθερό σύμμαχο των ΗΠΑ, ότι βγαίνει από την κρίση και παρέχει ιδανικές ευκαιρίες για επενδύσεις αλλά και ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν μια αξιόπιστη λύση για το χρέος.

Ο Αλέξης Τσίπρας είχε από την πλευρά του την ευκαιρία να παρουσιάσει την εικόνα μιας χώρας που «είναι ανοιχτή για μπίζνες και επενδύσεις».

Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει ότι οι Αμερικανοί θεωρούν την Ελλάδα χώρα – κλειδί για την σταθερότητα στην περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου και σταθερό σύμμαχο των ΗΠΑ, και επομένως θεωρούν ότι η οικονομική σταθεροποίηση της χώρας μας είναι προϋπόθεση για να συνεχίσει να παίζει το ρόλο της στην περιοχή ο οποίος συμβαδίζει με τις αμερικανικές επιδιώξεις.

Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ θεωρούν ότι η οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας εξυπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντά τους και γι αυτό αντιμετωπίζουν ευμενώς τα ελληνικά ζητήματα.
Η στάση αυτή δεν είναι καινούρια.

Την ίδια πολιτική ακολούθησε και η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, επί προεδρίας Μπαράκ Ομπάμα, παρεμβαίνοντας σε κρίσιμες στιγμές κατά τη διάρκεια της κρίσης, είτε για να αποτρέψει το Grexit, είτε για να πιέσει τη Γερμανία για ελαστικότερη στάση απέναντι στη χώρα μας, είτε για να υποστηρίξει την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Ο Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζει την ίδια πολιτική με τη διαφορά ότι η γεωπολιτική “αξία” της χώρας μας για τα αμερικανικά συμφέροντα είναι σήμερα ακόμη μεγαλύτερη λόγω της κρίσης που υπάρχει στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις και την απόσταση μεταξύ των δύο χωρών, η οποία ολοένα μεγαλώνει.

Στο πλαίσιο αυτό οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται ακόμα πιο θερμά για την σταθεροποίηση της Ελλάδας, πολύ περισσότερο που ανακύπτουν και συγκεκριμένα γεωστρατηγικά ζητήματα, όπως κατ΄εξοχήν η βούληση των Αμερικανών να αναβαθμίσουν την αμερικανική βάση στη Σούδα της Κρήτης, καθώς διαβλέπουν ότι το κέντρο βάρους των αμυντικών σχεδιασμών τους πιθανόν να μετατοπιστεί από την βάση του Ινσιρλίν στην Τουρκία προς τη χώρα μας.

Υπό αυτό το πρίσμα γίνεται σαφές ότι η θετική στάση του Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ευκαιριακή, αλλά αντανακλά τις στρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ πιθανότατα θα έχει διάρκεια, γεγονός που αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, είναι αλήθεια ότι η δυνατότητα παρέμβασης των ΗΠΑ είναι περιορισμένη σε αρκετά ζητήματα, ιδιαίτερα εκείνα που σχετίζονται με τις οικονομικές πολιτικές της ευρωζώνης, τις απαιτήσεις των δανειστών και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, όπου το ειδικό βάρος της Γερμανίας είναι μεγαλύτερο.

Άλλωστε είδαμε και στο παρελθόν ότι παρά τις δημόσιες θετικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, δεν υπήρξε το ανάλογο αποτέλεσμα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ είναι ασήμαντη. Κάθε άλλο.
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αυξημένη επιρροή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το οποίο ήδη υποστηρίζει τη δραστική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.

Με τα δεδομένα αυτά η θετική στάση των ΗΠΑ σε συνδυασμό με την παρουσία του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα είναι ένα “χαρτί” το οποίο μπορεί να αξιοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση για να προωθήσει τις επιδιώξεις της σχετικά με το χρέος, τις επενδύσεις και την οικονομική ανάκαμψη.