Πώς η εφορία «πνίγει» τους καλύτερους πελάτες της – Ευνοϊκές ρυθμίσεις εδώ και τώρα

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

Τα στοιχεία για την πορεία των δημοσίων εσόδων και των εισφορών που εισπράτουν τα ασφαλιστικά ταμεία είναι πολύ ανησυχητικά, καθώς δείχνουν ότι το ποσοστό των φορολογουμένων και ασφαλισμένων που δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους διαρκώς μεγαλώνει, ενώ όλο και περισσότεροι χάνουν και τις ρυθμίσεις για παλαιότερες οφειλές.

Το πρόβλημα διογκώνεται λόγω του ότι εφαρμόζεται πλέον ένα πολύ αυστηρό σύστημα, το οποίο υποχρεώνει τους πολίτες να εξοφλούν ή να ρυθμίζουν αμέσως (εντός 15ημέρου) όλες τις νέες εκκρεμότητες

γιατί διαφορετικά χάνουν όποια ρύθμιση ενδεχομένως έχουν για παλαιότερες οφειλές, ενώ θα βρίσκονται αντιμέτωποι και με αναγκαστικά μέτρα είσπραξης (κατασχέσεις καταθέσεων, ακινήτων).

Το Κράτος, δηλαδή, πιέζει ασφυκτικά σε όσους έχουν οφειλές προς το Δημόσιο, χωρίς να γίνεται διάκριση εάν πρόκειται για πρόσωπα που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν και δεν το κάνουν ή, αντιθέτως, αδυνατούν λόγω αντικειμενικών συνθηκών.

Πρόκειται για μεγάλη αδικία, η οποία μεγεθύνεται από το γεγονός ότι η αυστηρότητα επιδεικνύεται σε φορολογούμενους με βεβαιωμένες οφειλές, δηλαδή σε πολίτες που δήλωσαν τα εισοδήματα και την οικονομική τους δραστηριότητα και καλούνται να πληρώσουν τον αντίστοιχο φόρο.

Δεν πρόκειται δηλαδή για φοροφυγάδες που αποκρύπτουν εισοδήματα και τζίρο… διότι αυτοί κινούνται εκτός των ραντάρ της εφορίας και δεν έχουν οφειλές, παρά μόνο στην περίπτωση που εντοπιστούν από τις φορολογικές αρχές και αντιμετωπίσουν τα πρόστιμα.

Και βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι, παρά την εντατικοποίηση των προσπαθειών για πάταξη της φοροδιαφυγής το τελευταίο διάστημα, το μαύρο χρήμα έχει σημαντική έκταση στην Ελλάδα.

Με λίγα λόγια, είναι και πάλι τα συνήθη υποζύγια της εφορίας, δηλαδή οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι οι οποίοι δεν δύνανται να αποκρύψουν εισοδήματα, που καλούνται να αναλάβουν τα πρόσθετα βάρη.

Αυτοί είναι οι καλύτεροι «πελάτες» της εφορίας, αυτοί στηρίζουν τον κρατικό προϋπολογισμό.

Αντί λοιπόν το Κράτος να διευκολύνει τους καλούς αυτούς «πελάτες» παρέχοντας διευκολύνσεις, διακανονισμούς και ρυθμίσεις για να αποσυμπιέζεται η κατάσταση και να είναι διαχειρίσιμες οι οφειλές, αντιθέτως, σφίγγει όλο και περισσότερο τον κλοιό και δυσκολεύει τους όρους αποπληρωμής, την ίδια στιγμή που φορτώνει νέους φόρους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) εφάρμοσε μέτρα αναγκαστικής είσπραξης σε 755.000 οφειλέτες, δηλαδή περίπου στους μισούς από όσους μπορούσε να το κάνει.

Και τούτο διότι συνολικά, ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν περίπου 4 εκατ. πολίτες, αλλά δικαστικά μέτρα μπορούν να εφαρμοστούν μόνο σε περίπου 1,5 εκατ. καθώς οι υπόλοιποι δεν έχουν ακίνητα ή μη προστατευμένες καταθέσεις, είναι πτωχευμένοι ή υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα.

Ασφαλώς, είναι δεδομένη η πίεση από τους δανειστές για αυστηροποίηση του συστήματος όπως είναι δεδομένη και η ανάγκη του υπουργείου Οικονομικών να καλύψει τους στόχους για τα έσοδα προκειμένου να μην αναγκαστεί να λάβει νέα μέτρα.

Όμως η αυξανόμενη πίεση στους βασικούς τροφοδότες των δημοσίων εσόδων είναι όχι μόνο άδικη, αλλά και ανορθολογική.

Ποια είναι η λογική του να οδηγήσεις σε αδιέξοδο ένα φορολογούμενο που πασχίζει να πληρώσει τους φόρους και τα χαράτσια σε δόσεις, από τη στιγμή που η συντριπτική πλειονότης των οφειλετών ανήκουν στη μεσαία τάξη και δεν πρόκειται για «μεγαλοκαρχαρίες»;

Εάν δεν αναμορφωθεί το ταχύτερο το σύστημα είσπραξης των οφειλών με δυνατότητα περισσότερων δόσεων, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι η υπόθεση θα καταλήξει σε αδιέξοδο, με αρνητικές συνέπειες για την οικονομική σταθερότητα και τον κοινωνικό ιστό.

Οι εξελίξεις θα πρέπει να χτυπήσουν «καμπανάκι» στο υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Realnews για τον ΟΑΕΕ, το ταμείο εισπράττει μόνο το 50% των εισφορών, ενώ περίπου οι μισοί από όσου ασφαλισμένους είχαν υπαχθεί στη ρύθμιση παλαιότερων οφειλών με 100 δόσεις, την έχουν χάσει καθώς δεν πληρώνουν.

Επίσης, τα στοιχεία για τα δημόσια έσοδα έδειξαν ότι κατά το πρώτο εξάμηνο οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία αυξήθηκαν με ρυθμό περίπου 1,2 δισ. ευρώ το μήνα και διαμορφώθηκαν σε 6,8 δισ. ευρώ, οι οποίες πρέπει να προστεθούν σε ένα «βουνό» παλαιών οφειλών -οι περισσότερες από τις οποίες είναι μη εισπράξιμες και ανέρχονται σε 85 δισ. ευρώ.