Πώς ένα κομμάτι μπετόν βοηθά να αυξηθούν τα ιχθυοαποθέματα (Video)

Μπορεί να μοιάζει με ένα μεγάλο κομμάτι τσιμέντο όμως στην πραγματικότητα είναι μια εξαιρετικά χρήσιμη κατασκευή που τοποθετείται στον θαλάσσιο πυθμένα με σκοπό να προστατεύσει τη θαλάσσια ζωή. Είναι ένας τεχνητός ύφαλος που λειτουργεί ως καταφύγιο  για εκατοντάδες ψάρια και θαλάσσιους οργανισμούς παρέχοντας τους τροφή και προστασία. 

Μόλις οι τεχνητές δομές σταθερών υλικών και φιλικών προς το περιβάλλον  τοποθετηθούν στον θαλάσσιο πυθμένα,  εξειδικευμένες καταδυτικές ομάδες αναλαμβάνουν δράση. Τοποθετούν ειδικές πλάκες

πάνω στον ύφαλο και κάνουν οπτικές δειγματοληψίες, φωτογραφήσεις και βιντεοσκοπήσεις καταγράφοντας τη βιοποικιλότητα των θαλάσσιων οργανισμών που ζουν και αναπαράγονται γύρω από αυτόν. Από τις καταγραφές τους προκύπτει ότι τα αποθέματα πολλών ειδών όχι απλά αυξάνουν αλλά σε κάποιες περιπτώσεις υπερδιπλασιάζονται στην περιοχή γύρω από τον ύφαλο, επιβεβαιώνοντας το γεγονός πως οι τεχνητοί ύφαλοι αποτελούν μέρος της λύσης στη μάστιγα της υπεραλίευσης. 

Χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία διαθέτουν μερικές δεκάδες τεχνητών υφάλων η καθεμία ενώ στην Ελλάδα, τεχνητοί ύφαλοι έχουν αναπτυχθεί στο Πόρτο-Λάγος, στην Ιερισσό Χαλκιδικής, στην Κάλυμνο, στην Πρέβεζα, στο Κίτρος και στο Λιτόχωρο Πιερίας.O πρώτος που δημιουργήθηκε ήταν αυτός στο Πόρτο-Λάγος με τη σύμπραξη του τότε Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης και του Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας. 

Οι τεχνητοί ύφαλοι κατασκευάζονται από διάφορα υλικά, αναλόγως και με τη διαθεσιμότητα σε κάθε χώρα, ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των μεσογειακών υφάλων είναι από σκυρόδεμα ή ασβεστόλιθο. Οι δομές αυτές έχουν διαφορετικές μορφές και σχήματα. Όσο μεγαλύτερη είναι η πολυπλοκότητα της δομής τόσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλότητα των οργανισμών που θα προσελκύσει ο ύφαλος. 

O θαλάσσιος πλούτος που αναπτύσσεται γύρω από έναν τεχνητό ύφαλο, αναδεικνύει έναν ακόμη ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν:   Να λειτουργήσουν ως πόλοι προσέλκυσης καταδυτικού τουρισμού, τομέας που βρίσκεται σε τροχιά δυναμικής ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια.

Μιλώντας στην εκπομπή Ο3 της ΕΡΤ3 ο βιολόγος- ιχθυολόγος Αργύρης Καλλιανιώτης είπε ότι αρχικά δοκιμάστηκαν και άλλα υλικά αλλά οι ερευνητές κατέληξαν στο οπλισμένο σκυρόδεμα.

«Κανένας ύφαλος δεν είναι ίδιος με τον άλλον, για αυτό θα πρέπει να μελετηθούν οι συνθήκες της περιοχής. Στη χώρα μας ο πρώτος ύφαλος ποντίστηκε το 1997 και μάθαμε από λάθη που κάναμε εκεί» είπε. Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν στην Ιερισσό, τον Αχέροντα, την περιοχή μεταξύ Κω και Καλύμνου, και πρόσφατα δύο στην Πιερία. Με τους υφάλους δημιουργούνται αλιευτικές ζώνες, και ζώνες για καταδυτικό τουρισμό. Τοποθετούνται σε βάθος 16-20 μέτρα, για να είναι εύκολα προσβάσιμοι από τους δύτες.

Οι ύφαλοι προσελκύουν νεαρά άτομα ψαριών, που βρίσκουν τροφή και ασφάλεια, πριν αυτά συνεχίσουν στην ανοιχτή θάλασσα. Έτσι βελτιωθήκαν οι πληθυσμοί που σχετίζονται με το σκληρό υπόστρωμα, τα βράχια, όπως τα μπαρμπούνια, τα μαγιάτικα, οι σκορπιοί, οι τσιπούρες, οι σαργοί και οι ροφοί.

Υπάρχουν δύο ώριμα σχέδια, για τοποθέτηση τεχνητού υφάλου στην Καβάλα και την Κυπαρισσία. Επίσης, έχουν εκπονηθεί περί τις δέκα μελέτες στη Νότια Ελλάδα για να τοποθετηθούν κι άλλοι τεχνητοί ύφαλοι

ΠΗΓΗ:ΕΡΤ3, ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

www.ert.gr