Κομοτηνή: «Ξυπνήστε Ρε»

«Είχα πολύ καιρό να έρθω σε επαφή με τα μικρόφωνα και την ενημέρωση από τα χρόνια της πολιτικής και του συνδικαλισμού. Ίσως κάποια στιγμή κανείς θα πρέπει να κάνει πίσω για να αφήνει τα βήματα σε κάποιους νεότερους και σε κάποιους πιο δυνατούς που θα έχουν να πουν περισσότερα» δηλώνει ο Γιάννης Ιωαννίδης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός σχολιάζοντας τη δική του μακρά παραμονή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Το «Ξυπνήστε ρε» είναι ένα τα πολλά δικά του διηγήματα, παρεμβατικός, ουσιώδης και επίκαιρος ο λόγος του. «Είναι βιώματα του παρελθόντος, βιώματα που έρχονται ξανά στην επικαιρότητα»

δηλώνει εκείνος και προσθέτει «Πολλά από αυτά που αναφέρει το διήγημα είναι πραγματικότητες, πλασμένες βέβαια σε ένα στυλ συγγραφικό και νομίζω ότι η επικαιρότητα που αποκτά σ’ αυτές τις χρονικές στιγμές που ζούμε είναι ουσιαστική. Είχα τολμήσει παλιότερα να κάνω σκέψεις, να εκδώσω μια Συλλογή διηγημάτων με τίτλο το «Ξυπνήστε Ρε», αλλά κάποιες άλλες σκέψεις βαθύτερες με κάνουν το να θέλω να την κάνουν αυτή τη δουλειά κάποιοι άλλοι, όταν εγώ θα έχω φύγει» δηλώνει σεμνά, όπως το συνηθίζει.

Ποια είναι τα ερεθίσματα που σας οδήγησαν στο χώρο της ποίησης και της συγγραφής; τον ρωτάμε «Είναι πολλά τα ερεθίσματα, κοινωνικά, πολιτικά, ερωτικά και νομίζω ότι ο κάθε ένας έχει την τάση να εκφράσει αυτά τα ερεθίσματα. Εγώ βρήκα το δρόμο μέσα από τα διηγήματα και τα ποιήματα, μέσα από την ποίηση. Χωρίς να είμαι βέβαια ούτε συγγραφέας, ούτε ποιητής. Γιατί το να πάρει κάποιος τέτοιο τίτλο θα πρέπει να το σκεφτεί σωστά πριν τον απαξιώσει» απαντά.

Τι είναι, όμως, η ποίηση; «Η ποίηση είναι ένα πολύ μεγάλο εργαλείο έκφρασης και ο καθένας μπορεί να εκφραστεί μέσα από αυτήν και με την συγγραφή και να πει πολλά περισσότερα από όσα θα έλεγε με τον προφορικό λόγο». Τον ρωτάμε τι τον ενοχλεί στην εποχή μας κι απαντά «Είναι πολλά. Θα πρέπει να κάνουμε μακρύ τον κατάλογο» σπεύδοντας να προσθέσει όταν μας ακούει να αναφερόμαστε στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν «Θα πρέπει η νεολαία να γίνει πιο ενεργή. Να πάψει να ακολουθεί τα χνάρια της ανοχής που δείχνουμε εμείς οι μεγαλύτεροι σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Ίσως έτσι κατορθώσει να δώσει τη συνέχεια που θέλουμε εμείς κι εκείνοι.»
Φώτο:Γιάννης Ιωαννίδης Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου