Κομοτηνή: Όλοι οι άνθρωποι μπορούμε

Ένας τεράστιος όγκος φαγητού, καταλήγει καθημερινά στα σκουπίδια και όπως φαίνεται γι’ αυτό υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι. Η κακή διαχείριση των καταναλωτών και η έλλειψη πολιτικών πρωτοβουλιών.
«Να σου πω ένα μυστικό; Μπορούμε! Όλοι οι άνθρωποι Μπορούμε!» δηλώνουν με βεβαιότητα τα μέλη μιας εθελοντικής οργάνωσης που κινείται αθόρυβα, αλλά ουσιαστικά με σύνθημα «καμία μερίδα φαγητού χαμένη». Καθημερινά σώζουν και προσφέρουν πάνω από 20.000 μερίδες φαγητού.

«Σκοπός του «Μπορούμε» είναι να συντονίζει τη διαδικασία προσφοράς

αγαθών σε όσους έχουν ανάγκη» δηλώνει ο Κομοτηναίος Μιχάλης Βεζυριαννίδης εξηγώντας ότι το «Μπορούμε» είναι η συλλογική προσπάθεια μιας ομάδας ανθρώπων να μειώσουν τη σπατάλη φαγητού και παράλληλα να αυξήσουν την επισιτιστική προσφορά στην Ελλάδα. Όχι τυχαία…

Σύμφωνα με έρευνα της WWF εκτιμάται ότι συνολικά δέκα εκατομμύρια τόνοι φαγητού καταλήγουν ετησίως στα σκουπίδια, παρόλο που θα μπορούσαν να καταναλωθούν. Οι απλοί καταναλωτές είναι αυτοί που μπορούν κυρίως να αποφύγουν τη σπατάλη. Οι μεγάλοι καταναλωτές, όπως τα εστιατόρια, πετούν ετησίως 3,4 εκατομμύρια τόνους στους κάδους σκουπιδιών. Το 70% της σπατάλης αυτής θα μπορούσε όμως να αποφευχθεί.
Η Ελλάδα, ήταν μια από τις 10 Ευρωπαϊκές χώρες, που είχαν σοβαρό πρόβλημα καταγραφής του προβλήματος, στο πλαίσιο του προγράμματος Fusions που χρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει στόχο την καταγραφή των αποβλήτων τροφίμων και την πρόληψη δημιουργίας τους. Υπολογίζεται ωστόσο πως το 2012, κατέληξαν πανελλαδικά περίπου 2 εκατομμύρια τόνοι απορριμμάτων τροφίμων στα σκουπίδια. Και όλα αυτά, την ώρα που υπάρχουν περίπου 200 οργανωμένα συσσίτια ανά την Ελλάδα και ταυτόχρονα πάρα πολλοί άνθρωποι που κοιμούνται στον δρόμο ή υποσιτίζονται.

Κι όμως υπάρχουν απλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να συμβάλλει ο καθείς στη μείωση της σπατάλης φαγητού στην Ελλάδα, Μείωσε τη σπατάλη φαγητού, Πρόσφερε φαγητό, Πραγματοποίησε μια δράση εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Τα βήματα αυτά ακολουθεί ο Μιχάλης Βεζυριαννίδης. Ό,τι περισσεύει από το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής το διαθέτει σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. «Με ένα τηλέφωνο μαθαίνεις πού μπορείς να αφήσεις το περίσσευμά σου, φαγώσιμα, ρούχα, αλλά και ό,τι άλλο δεν το χρειάζεσαι. Υπάρχουν ανάγκες. Εκεί που πηγαίνω, ακόμη και όταν τους δίνεις ένα ψωμάκι της δεύτερης μέρας, αισθάνονται ότι τους δίνεις τα πάντα » δηλώνει για την αντίδραση των ανθρώπων που δέχονται τη βοήθεια.

Σύμφωνα με τον κ. Βεζυριαννίδη με ένα απλό τηλέφωνο μπορεί κανείς να πληροφορηθεί πού να πάει το φαγητό που περισσεύει χωρίς δεύτερη κουβέντα. «Υπάρχουν άνθρωποι που τα χρειάζονται. Είναι άνθρωποι που έχουν πραγματικά ανάγκη.» λέει ξανά καλώντας όλους να πάρουν μέρος στην προσπάθεια σημειώνοντας χαρακτηριστικά «Ότι μπορούμε, μπορούμε».
Φώτο:Μιχάλης Βεζυριαννίδης Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου