Κομοτηνή: Ο Μανάβης του Φθινοπώρου

Ο Νιαζή Ραμαντάν κατεβαίνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή από το χωριό του, τη Δρανιά στην Κομοτηνή φορτωμένος με τη δική του ξεχωριστή πραμάτεια. «Είναι οι κόποι μιας χρονιάς» λέει εκείνος με καμάρι και δείχνει το γεμάτο με λογής- λογής προϊόντα, όλα δικής του παραγωγής. Πεπόνια, καρπούζια, δαμάσκηνα, ντομάτες, σταφύλια, ακόμη και μέλι. «Φέτος ήταν εξαιρετική χρονιά για τα σταφύλια» δηλώνει και σπεύδει να εξυπηρετήσει τον πρώτο πελάτη.

Στο πλευρό του στέκει πρόθυμος να μάθει τη δουλειά ο μικρός εγγονός του. «Μανάβης κι εσύ;» τον ρωτάμε κι εκείνος απαντά χαμογελώντας «Τώρα μαθαίνω». Ο κύριος Νιαζή αναγκαστικά καλλιεργεί όψιμα την παραγωγή του. Αναγκαστικά γιατί τον περισσότερο χρόνο τον περνά στα σταφύλια του. «Πρέπει να είμαι κοντά στα αμπέλια, χρειάζονται φροντίδα» λέει για τις ποικιλίες των σταφυλιών του: «Αττικής», «Μοσχάτο» και «Crimson». Ήταν από τους πρώτους ορεσίβιους που δοκίμασαν στην αμπελοκαλλιέργεια και δεν το μετάνιωσε όπως λέει. «Πολύ δουλειά, καθημερινή φροντίδα, αλλά δίνει χαρά το αποτέλεσμα.» δηλώνει προσθέτοντας πως η φετινή παραγωγή είναι πολύ καλή, τόσο σε ποιότητα, όσο και σε ποσότητα. «Δόξα το Θεό» σημειώνει ο ορεσίβιος μουσουλμάνος που έχει καταφέρει με την τιμιότητα και την ειλικρίνειά του να δημιουργήσει την δική του πελατεία. «Με ξέρουν πια, μόλις με βλέπουν με το όχημά μου, έρχονται και με στηρίζουν αγοράζοντας για το σπίτι» δηλώνει ικανοποιημένος προσθέτοντας πως η ευχαρίστηση του πελάτη είναι η καλύτερη ανταμοιβή.

Το ποτάμι που περνά δίπλα από τα κτήματα του δεν στέρεψε, σε μια χρονιά ιδιαίτερα δύσκολη λόγω παρατεταμένης ανομβρίας. Ωστόσο, το πετρέλαιο για το πότισμα είναι ένα αρκετά μεγάλο έξοδο, το οποίο μετριάζει το όποιο κέρδος. Ο τίμιος παραγωγός δεν παραπονιέται «Δόξα το Θεό κάτι βγάζουμε» λέει ξανά και συνεχίζει γρήγορα να εξυπηρετεί τους πελάτες του. Στο πλευρό του πάντα και ο μικρός μανάβης, στα βήματα του παππού…
Φώτο: Νιαζή Ραμαντάν Κείμενο φωτογραφία:Μαρία Νικολάου