Κομοτηνή: Μεροκάματο σε Φανοποιείο

Από το 1984 έχει το δικό του Φανοποιείο-Βαφείο αυτοκινήτων. Ο κος Μεμέτ Οζγκιούν επέλεξε, αντί για την πόλη, να ανοίξει στο χωριό του το δικό του εργαστήριο, ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια των Μνημονίων, η δουλειά του είναι «σπασμένη», όπως λέει.

Ήταν μικρό παιδί, όταν ξεκίνησε να δουλεύει κι από τότε δεν σταμάτησε στιγμή. Συγκρίνοντας τις δύο εποχές, τότε και τώρα, ο ευγενικός κύριος Οζγκιούν απαντά σχεδόν μονολεκτικά «καμιά σχέση!»

Η απόφαση να στήσει την επιχείρησή του στο χωριό πάρθηκε, όπως αποκαλύπτει,

για λόγους οικονομίας. Είχα δικό μου χώρο εδώ, γλίτωνα τα ενοίκια της πόλης, οπότε δεν το σκέφτηκα και πολύ. Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του φανοποιείου συνοδεύθηκε από πολύ κίνηση, τα τελευταία χρόνια της Κρίσης, όμως, πολλά έχουν αλλάξει. «Η Κίνηση είναι πεσμένη κατά 60 με 70%» δηλώνει μην κρύβοντας την απογοήτευσή του. «Στα χωριά πάντα τα μαστορικά είναι πιο φθηνά, αλλά ο κόσμος δεν φτιάχνει, όπως παλιά, τα αυτοκίνητά του. Χτυπάει μια πόρτα ή ένα φτερό και το κρατά έτσι χτυπημένο, δεν θέλουν να δώσουν λεφτά με την οικονομική Κρίση. Πηγαίνουν μόνο στα συνεργεία, όπως μου λένε οι εργαζόμενοι εκεί, όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο.»

Κοντά του δεν εργάζεται κανείς νέος. «Οι νέοι δεν θέλουν να μάθουν την τέχνη. »δηλώνει και σκιαγραφώντας το προφίλ τους μιλά για νέους που «Θέλουν έτοιμα τα λεφτά. Καφέ, τσιγάρα και λεφτά έτοιμα, διάθεση για δουλειά δεν υπάρχει δυστυχώς» δηλώνει και χαμογελά. Η εμφάνιση ενός πελάτη σταματά την κουβέντα, «να δεις που πάλι για μικρά μερεμέτια ήρθαν» ψιθυρίζει και χαμογελώντας σημειώνει «μέσα είμαστε και σήμερα».
Φώτο:Ο κος Μεμέτ Οζγκιούν στο Φανοποιείο του Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου