Κομοτηνή: Ένα απίθανο πρωτάκι

Με τα καλά τους ρούχα και τις άδειες τσάντες στην πλάτη. Με το προσωπάκι τους ξαναμμένο από τη αγωνία, τη χαρά, αλλά και τη ντροπή. Με το χέρι τους να αναζητά αυτό της μαμάς και του μπαμπά και το βλέμμα τους να ψάχνει γύρω – τριγύρω κάποιο γνώριμο, από το νηπιαγωγείο, πρόσωπο. Τα πρωτάκια των Δημοτικών Σχολείων σήμερα κέρδισαν με το σπαθί τους τις εντυπώσεις και την προσοχή των μεγάλων.

Ανάμεσά τους κι ο μικρός Δημήτρης, περισσότερο βέβαιος από ποτέ ότι σήμερα έγινε η αρχή ενός εξαιρετικού ταξιδιού. Με τη μαμά

του βέβαια δίπλα, αλλά και τη σιγουριά ότι στο πρώτο διάλειμμα θα έχει κάνει και τις πρώτες γνωριμίες, θα έχει βρει «διπλανό» για να μοιραστεί το θρανίο του και θα έχει ήδη γνωρίσει τη δασκάλα του.

«Ανυπομονούσα για τη σημερινή ημέρα» αποκαλύπτει σημειώνοντας ότι είναι «πολύ χαρούμενος!». Και στην ερώτηση γιατί; απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη «επειδή το σχολείο μπορεί να μας μάθει πολλά».

Μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι ο Δημήτρης, το απίθανο πρωτάκι του Ε’ Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής διώχνει το όποιο άγχος του τραγουδώντας για τους πλανήτες, τον Ερμή, την Αφροδίτη, τον Άρη και τον Κρόνο. Στέκεται για λίγο σιωπηλός, ρίχνει ένα βλέμμα γύρω του, χαμογελά και συνεχίζει με την άλφα – βήτα, που φυσικά την ξέρει όλη απ’ έξω.

Στην τσάντα, που κουβαλά άδεια την πρώτη μέρα, λέει πως έχει ένα μπουκάλι με νερό και ένα σταυρόλεξο το οποίο έχει ο ίδιος λύσει! Τη δασκάλα του σίγουρα την περιμένουν πολλές ευχάριστες εκπλήξεις μετά την γνωριμία τους καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Όσον αφορά στην αλληλεγγύη που πρέπει να επιδεικνύει προς τους αδιάβαστους συμμαθητές του; Κανένα πρόβλημα για τον Δημήτρη, γιατί, όπως λέει, «Μ’ αρέσει να βοηθάω τους ανθρώπους». Ένα πρωτάκι για φίλημα ο μικρός Δημήτρης με την ευχή για καλή χρονιά να συντροφεύει τόσο εκείνον, όσο και τους υπόλοιπους μαθητές.

Φώτο:Ο μικρός Δημήτρης με τη μητέρα του

Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου