Ένας τυχερός άτυχος

Σαράντα χρόνια πουλά λαχεία ο κύριος Γιώργος. Η Κρίση άγγιξε και τον δικό του χώρο με αποτέλεσμα οι πωλήσεις λαχείων να σημειώνουν πτώση έως και 50%. «Θέλουν να κερδίσουν, αλλά λαχεία δεν αγοράζουν» δηλώνει χαριτολογώντας μην κρύβοντας, όμως, την πικρία του. «Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αλλά λίγοι είναι εκείνοι που βάζουν το χέρι στην τσέπη πια…»

Ο ίδιος, σαράντα χρόνια τώρα, γυρίζει στους δρόμους της Κομοτηνής. Γνώριμη, αγαπημένη φιγούρα, έτοιμη να σταθεί στις παρέες και να αστειευτεί με τους άλλους «πλασάροντας» με χιούμορ έναν ακόμη τυχερό λαχνό. «Αν είναι 99 τα κακά στη ζωή σου και ένα το καλό, το ξεχνάς κι εκείνο το ένα» δηλώνει ο κος Γιώργος όταν τον ρωτάμε για την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής. Η πίκρα κοντοστέκεται για λίγο στην κουβέντα του κι αμέσως μετά αστειεύεται και πάλι «όλοι στα καλύτερα θέλουμε να πάμε, αλλά…» η φράση του μένει μισοτελειωμένη…Αφουγκράζεται τις ανησυχίες των νέων, παιδιών κι εγγονών, βλέπει τις δυσκολίες της εποχής και φλερτάρει με τις τύχες των άλλων πουλώντας τους λαχεία. «Ανάλογα με το πάπλωμα απλώνουμε και τα πόδια» δηλώνει αποκαλύπτοντας την μετρημένη του ζωή κι αφού πάρει μια δυο απαραίτητες ανάσες συνεχίζει και πάλι στο δρόμο της δικής του καθημερινότητας πάντα με τα λαχεία στο χέρι…Φώτο:Ο κύριος Γιώργος με τα λαχεία στο χέρι Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου