Χανιά: Στη Ρόζα Νέρα για δύο παραστάσεις σήμερα και αύριο οι Τσιριτσάντσουλες και το «Φράκο»(audio)

Η ομάδα Τσιριτσάντσουλες συνεχίζει και ολοκληρώνει την θερινή περιοδεία της στην Κρήτη με την θεατρική παράσταση “Το φράκο”. Θα δοθούν δύο τελευταίες παραστάσεις σήμερα Τετάρτη και αύριο Πέμπτη, στις 21:00, στον προαύλιο χώρο της κατάληψης Ρόζα Νέρα, στο Λόφο Καστέλι στα Χανιά.

Το «Φράκο», όπως είπε σήμερα σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ Χανίων, το μέλος της Ομάδας Τσιριτσάντσουλες, Γιάννης Αδρίμης, είναι μια μονόπρακτη φάρσα βασισμένη στο έργο του Ντάριο Φο «Ο γυμνός άντρας και ο άντρας με το φράκο».

Υπόθεση:
Ένας σκουπιδιάρης βρίσκει στον κάδο του έναν άντρα γυμνό και προσφέρεται να τον βοηθήσει να γυρίσει σπίτι του. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όσο δείχνουν εκ πρώτης όψεως.

Το μονόπρακτο έργο του Ντάριο Φο «Ο γυμνός άντρας και ο άντρας με το φράκο» αποτέλεσε μέρος της παράστασης «Κλέφτες, ανδρείκελα και γυμνές γυναίκες» που ανέβηκε το 1958 στο Πίκολο Τεάτρο του Μιλάνο, από το νέο τότε θίασο των Φο-Ράμε. Η γραφή των τεσσάρων μονόπρακτων της παράστασης, σε πρώτη ανάγνωση, ελάχιστα θυμίζει το φανερά στρατευμένο ύφος του Ντάριο Φο και της Φράνκα Ράμε που γνωρίζουμε στο μετά το ’68 έργο τους. Πρόκειται για τέσσερις φάρσες καταστάσεων με έντονες αναφορές στο θέατρο του παραλόγου και τον Μπέκετ. Ωστόσο, ξαναδιαβάζοντάς το αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι πως πίσω από κάθε σελίδα, κάθε ατάκα, κάθε κρυμμένο αυτοσχεδιασμό είναι πάντα αυτοί: Ο Φο και η Ράμε.

Ο ακατάπαυστος ρυθμός, οι ευφυέστατες κωμικές ατάκες, η συμμετοχή του κορμιού, ο οίστρος… και μετά αντιλαμβάνεσαι πως οι ήρωες δεν είναι ίδιοι με εκείνους του θεάτρου του παραλόγου. Οι παράλογες καταστάσεις προκύπτουν από τον παραλογισμό της ζωής όπως τη βιώνουμε καθημερινά και οι χαρακτήρες αγγίζουν περισσότερο τα στερεοτυπικά γνωρίσματα της κομέντια ντελ άρτε, παρότι είναι βγαλμένοι κατ’ ευθείαν από το σήμερα (αν και το έργο είναι γραμμένο το ’58). Κι όσο προχωράς στον κόσμο τους τόσο ξεπροβάλλει, όλο και πιο ανάγλυφα, η κοινωνική και ταξική ματιά δύο βαθιά πολιτικών ανθρώπων. Σε τελική ανάλυση, τα τέσσερα αυτά μονόπρακτα αποτελούν την απάντηση και το σχόλιό τους πάνω στη θεατρική τάση που είχε επηρεάσει την εποχή εκείνη όλη την Ευρώπη.
Οι Τσιριτσάντσουλες, όπως εξήγησε ο Γιάννης Αδρίμης, βασίστηκαν στο μονόπρακτο «Ο γυμνός άντρας και ο άντρας με το φράκο», ένα έργο που δεν έχει μεταφραστεί και παιχτεί στα ελληνικά. Το μετέφρασαν, το διασκεύασαν για να έρθει στα δικά τους μέτρα, το εμπλούτισαν με πρωτότυπα τραγούδια και χορογραφίες και το παρουσιάζουν με τον τίτλο «Το φράκο».

Oι Τσιριτσάντσουλες, όπως λένε οι ίδιοι, δεν είναι μια ομάδα. Είναι φιλοσοφία ζωής. Είναι τρόπος επιβίωσης, δημιουργίας, επικοινωνίας ή ακόμα και φυγής. Είναι τρόπος αντίστασης και καταγγελίας. Mε άλλα λόγια είναι ένας αυτοοργανωμένος χωροχρόνος, στον οποίο συναντιόμαστε διάφοροι περιφερόμενοι καλλιτέχνες, τρελοί ή φρόνιμοι.

Όλες οι παραστάσεις είναι δωρεάν, με ελεύθερη συνεισφορά.

Συντελεστές:

Διασκευή, σκηνοθεσία, κοστούμια: Τσιριτσάντσουλες
Μετάφραση: Γιάννης Αδρίμης
Στίχοι: Νίκος Σαρηγιάννης
Μουσική: Μαρίνος Μουζάκης
Χορογραφίες: Ηρώ Κατσιφλώρου
Σκηνικό: Διονύσης Ματαράγκας
Κατασκευή σκηνικού: Κώστας Βαλατσός
Οργάνωση παραγωγής: Ντίνα Μαυρίδου

Ακούστε εδώ τη συζήτηση με το Γιάννη Αδρίμη:

www.ert.gr