Τρία βήματα

Ως προς το ηθικό μέρος δεν μπορούσε

να αποφασίσει με ποιες αρχές

θα έπρεπε να το κρίνει.

Γιάννης Κολλινιάτης, Τα δώδεκα επαγγέλματα

Όλη η Ελλάδα μια λίστα ενόχων, συνενόχων, συνεργών. Όλη η Ελλάδα μία καχ-υποψία.

Η πολιτική απαξιωμένη, η Δικαιοσύνη αργή και τυφλή, η Αστυνομία διεφθαρμένη, τα Πανεπιστήμια υποβαθμισμένα, οι γιατροί φακελλάκηδες, οι δικηγόροι φαφλατάδες, η Δημόσια Διοίκηση διαβρωμένη.

Αν οι θεσμοί βραχυκυκλώθηκαν

ή περικυκλώθηκαν αυτό συνέβη εν αγνοία των ανθρώπων, των φορέων, της τρέχουσας κουλτούρας;

Αν οι φύλακες δεν φυλάττουν τα θέσμια πώς λέγονται αυτοί που παραμονεύουν για να επωφεληθούν από τα κενά;

Αν οι πολίτες έχουν μάθει να επιβιώνουν μόνο μέσα σε ανομικό περιβάλλον πώς διορθώνει εκ των άνω το πολίτευμα την κοινωνία;

Αν η κρίση αντί για περισυλλογή και ανατροπή στάσεων και καταστάσεων καταλήγει σε εύκολη πρόφαση και άλλοθι για παραπέρα παραβατικότητα;

Αν όλα τα παραπάνω αληθεύουν τότε ή πρέπει ν’ αλλάξουμε χώρα ή πρέπει ν’ αλλάξουμε τρόπο να (δια)χειριζόμαστε την πραγματικότητα.

Πρώτο βήμα αλλαγής: Η αίσθηση του συνανήκειν.

Δεύτερο βήμα: Η αίσθηση της συνευθύνης.

Τρίτο βήμα: Η αίσθηση των συντελεστών.

Μπορούμε να τα κάνουμε όλοι μαζί και προς την ίδια κατεύθυνση;

*Ο καθηγητής Εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης είναι βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ.