Το «Man at the sea» του Κ. Γιάνναρη από σήμερα στις αίθουσες

Το σινεμά του Κωνσταντίνου Γιάνναρη είτε το αγαπάς, είτε το αποστρέφεσαι. Αδιάφορο δεν σου περνά. Από την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους Κοντά στον Παράδεισο μέχρι το Από την άκρη της πόλης, τον Δεκαπεντάυγουστο και τον Όμηρο κοινό και κριτικοί διχάζονταν. Οι αντιδράσεις ήταν πάντα έντονες, παθιασμένες. Το ίδιο συνέβη και στο Man at the sea. Την τελευταία του ταινία που ταξίδεψε σε σημαντικά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο, προβλήθηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης

το Νοέμβριο του 2011 και από σήμερα επιτέλους προβάλλεται στους κινηματογράφους, μονταρισμένο για τρίτη φορά.

Το «Man at Sea» μας μεταφέρει στον μικρόκοσμο ενός εμπορικού πλοίου που λειτουργεί και ως μικρογραφία μιας κοινωνίας. Μετά από τον μακροχρόνιο χωρισμό που ακολούθησε το θάνατο του γιου τους, ο Άλεξ και η Κέιτ συναντιούνται ξανά στο δεξαμενόπλοιο Sea Voyager. Την ίδια μέρα, ο Άλεξ σώζει 30 έφηβους μετανάστες που έχουν ναυαγήσει μεσοπέλαγα. Ο ιδιοκτήτης της σχεδόν χρεοκοπημένης πλοιοκτήτριας εταιρίας πιέζει τον Άλεξ να λύσει το θέμα άμεσα, αλλά κάθε προσπάθειά του οδηγεί σε αδιέξοδο. Κι ενώ κάποια μέλη του πληρώματος δημιουργούν στοργικούς δεσμούς με τα παιδιά- ανάμεσά τους και η Κέιτ, που δίνει μια δεύτερη ευκαιρία στη μητρότητα- οι περισσότεροι θεωρούν ότι οι «επισκέπτες» τους έχουν κάνει κατάχρηση της φιλοξενίας τους. Αδυνατώντας να χειριστεί την αυξανόμενη ένταση και επηρεασμένος από το χαμό του γιού του, ο Άλεξ προχωρά σε μια σειρά από λάθος ενέργειες ώσπου τελικά βρίσκει το θάρρος να ξεπεράσει τον εαυτό του.

Στο «Man at Sea» ο Γιάνναρης επιμένει σε αυτό που αγαπά, σε αυτό που κάνει ξεχωριστή τη σκηνοθετική του ματιά. Δουλεύει χαρισματικά και με ερασιτέχνες- εκτός από επαγγελματίες ηθοποιούς- οι περισσότεροι από τους οποίους καταθέτουν τη βιωματική τους ερμηνεία.

Αναφερόμενος στην ταινία του ο Γιάνναρης σημειώνει:

Η ταινία προέκυψε από το πώς βρέθηκα ενώπιος ενωπίω με ένα θηρίο που σήκωσε κεφάλι μέσα μου. Κάτι που ξέρεις ότι κρύβεις, αλλά το να το βλέπεις να υψώνεται είναι κάτι τρομερό και σοκαριστικό. Μένω σε ένα διαμέρισμα στο «βαθύ» κέντρο της Αθήνας και ξαφνικά αντιλαμβάνομαι ότι κυκλοφορώ στη γειτονιά που είχα επιλέξει να ζήσω και είμαι τόσο κουρασμένος από την κατάσταση και τις καθημερινές εικόνες που βλέπω, που νιώθω να αναβιώνουν μέσα μου άκρως αντιφατικές, ρατσιστικές αντιλήψεις. Μ’ έναν τρόπο ασυνείδητο. Πηγαίο. Ρατσιστικά συναισθήματα που δεν περίμενα να έχω. Εκεί καταλαβαίνεις ότι αυτός ο ρατσισμός πραγματικά είναι κάτι έμφυτο στη μοίρα μας και τον πολιτισμικό –αν όχι και τον βιολογικό- μας κώδικα. Το θέμα είναι πάντα τι μάχη δίνεις εσύ απέναντι σε αυτό. Αυτό ήταν που ήθελα να καταθέσω σ’ αυτό το σενάριο. Και αυτό που ήθελα ήταν να αμφισβητήσω τη βασική ουμανιστική νοοτροπία που μπορεί να έχει μια οργάνωση για τους μετανάστες, της οποίας η άποψη για το καλό των μεταναστών μπορεί να μην είναι η ίδια με τη δική τους. Ένας δομημένος πατερναλισμός που, στο πλοίο της ταινίας μου, καταρρέει μαζί με τη φιλευσπλαχνία, την καλή διάθεση. Τα παιδιά στο πλοίο δεν παίζουν με τους κανόνες της ευγνωμοσύνης, ακριβώς όπως συμβαίνει και στην αληθινή ζωή. Κι αυτό νομίζω είναι κάτι που πληγώνει την Ευρώπη, αλλά καλώς ή κακώς έτσι παίζεται το παιχνίδι σήμερα. Είναι μια κόντρα που μοιάζει έμφυτη σε κάθε σχέση εξουσίας – ακόμη και στις ερωτικές. Τα παιδιά που παίζουν στην ταινία καταλάβαιναν αυτή τη δυναμική δίχως να χρειαστεί να την εξηγήσω. Και ήταν λυτρωτικό γι’ αυτούς το ότι στην ταινία δεν χρειαζόταν να υποδυθούν το θύμα, ν’ ανταποδώσουν με ευγνωμοσύνη τη φιλευσπλαχνία των δυτικών. Ήταν κάτι που τους έδωσε και τη δύναμη ν’ αντιμετωπίσουν τα γυρίσματα και τους άλλους ηθοποιούς σαν ίσους.

Συντελεστές:

σενάριο-σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Γιάνναρης
πρωταγωνιστούν: Αντώνης Καρυστινός, Θεοδώρα Τζήμου, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, Στάθης Παπαδόπουλος, Θανάσης Ταταύλαλης, Νίκος Τσουράκης, Στάθης Αποστόλου, Chalil Ali Zada, Rahim Rahimi
διεύθυνση φωτογραφίας: Άγγελος Βισκαδουράκης, Γιώργος Αργυροηλιόπουλος

Μπορείτε να δείτε εδώ το trailer της ταινίας

Follow on Twitter: @elenapapad