Της γυναίκας το μυαλό είναι μια άβυσσος…

Τα Μαθηματικά, για κάποιους, είναι απόλυτα εξαρτημένα από την ανθρώπινη λογική. Για άλλους πάλι, η λογική δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κομμάτι των Μαθηματικών.

Η προσωπική μου εκτίμηση, που δεν έχει επιστημονικό υπόβαθρο αλλά βαθύτατα υποκειμενικό, είναι ότι ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τον τρόπο σκέψης των δύο φύλων: o ανδρικός είναι απόλυτα εξαρτημένος από τους κανόνες της λογικής. O γυναικείος είναι ένα ολόκληρο σύστημα κανόνων, που μέσα του εμπεριέχει και τη λογική.

Ο άντρας αντιλαμβάνεται με ευκολία τις κλασσικές μαθηματικές πράξεις. Αποδέχεται τις συνοπτικές

αποδείξεις κάθε μαθηματικού θεωρήματος και δεν βρίσκει τον λόγο να αναζητήσει το πώς καταλήξαμε σε αυτό. Αφού υπάρχει, γιατί να ταλαιπωρούμαστε να το κατανοήσουμε;, είναι το ανδρικό σκεπτικό.

Για τη γυναίκα όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Καμία μαθηματική απόδειξη δεν είναι δεδομένη, αν προηγουμένως δεν αναλυθεί η διαδικασία με την οποία φτάσαμε σε αυτήν. Ποιος αποφάσισε ότι 1 κι 1 κάνουν 2; Να το συζητήσουμε, είναι η γυναικεία σκοπιά των πραγμάτων.

Τα δύσκολα ξεκινούν όταν αυτοί οι δύο «άγνωστοι» πρέπει να συναντηθούν, να ενωθούν, να συνεννοηθούν.

Όχι στα Μαθηματικά αλλά στην ζωή, στην καθημερινότητα, στη δουλειά, στη σχέση.

Βλέπει ο άντρας την γυναίκα, κατσουφιασμένη, άκεφη, μουτρωμένη, μελαγχολική.
– Τι έχεις;, την ρωτάει.
– Τίποτα, του απαντάει εκείνη.

Για τον άντρα η συζήτηση τελειώνει εκεί. Έκανε το χρέος του, σε ρώτησε «τι έχεις;», και από την στιγμή που του απαντάς «τίποτα» δεν έχει κανέναν λόγο να επιμείνει. Μηδέν από μηδέν, ίσον μηδέν. Τίποτα…

Κι όμως… Για την γυναίκα η συζήτηση μόλις αρχίζει. Γιατί το γυναικείο «τίποτα» ποτέ, σας διαβεβαιώνω, δεν ταυτίζεται με το μηδέν. Κάθε άλλο… Το γυναικείο «τίποτα» ταυτίζεται σχεδόν πάντα με το άπειρο. Που θα πει: μπορεί να κρύβει μέσα του ολόκληρο το σύμπαν.

Όταν μια γυναίκα σου απαντάει «τίποτα» στην ερώτηση «τι έχεις;», το μόνο που σταματάει εκεί, είναι τα λόγια της. Το νόημά τους, μπορεί να εκτείνεται και να επεκτείνεται εις τους αιώνας των αιώνων.

Το γυναικείο «τίποτα» μπορεί να σημαίνει,
«τίποτα, που να μην το ξέρεις ήδη, άρα γιατί κάνεις τον αδιάφορο;»,
«τίποτα, που να μπορείς να το καταλάβεις εσύ»,
«τίποτα, που να είσαι διατεθειμένος να ακούσεις αφού όταν είμαστε μαζί ασχολείσαι με τον εαυτό σου»,
«τίποτα, που να θέλω αυτή τη στιγμή να σου αποκαλύψω αλλά αν συνεχίσουμε την κουβέντα για μια δυο ώρες είμαι πρόθυμη να στο πω»,
«τίποτα, που να λέγεται μέσα σε τρία λεπτά, όσος είναι ο χρόνος που μου αφιερώνεις μέχρι να αρχίσει το Champions League»,
«τίποτα, που να έχει στο μυαλό σου την πραγματική, δραματική διάσταση που έχει για εμένα»,
«τίποτα που να σε νοιάζει, έτσι επιφανειακά που αντιμετωπίζεις τα πάντα»,
«τίποτα, σημερινό αλλά αν νομίζεις ότι έχω ξεχάσει αυτό που έγινε πέρυσι το Πάσχα είσαι γελασμένος»,
«τίποτα, καινούργιο αφού όλα μου τα προβλήματα ξεκίνησαν από την στιγμή που σε γνώρισα και παραμένουν άλυτα»…
κι άλλα τόσα, μόνα τους ή όλα μαζί ταυτόχρονα!

Να ξέρετε όμως ότι το γυναικείο «τίποτα» μπορεί και να σημαίνει «δεν έχω τίποτα, αλλά έχω τόση ανάγκη το ενδιαφέρον σου, την επικοινωνία μαζί σου, το νοιάξιμό σου, που αν καταφέρνω να το κερδίζω κάνοντας μούτρα που σε αναγκάζουν να με ρωτήσεις τι έχεις;, τότε θα σου κάνω μούτρα για πάντα».

Απλά μαθηματικά, είναι μόνο τα μαθηματικά. Ο τρόπος σκέψης των γυναικών, θέλει λίγη προσπάθεια παραπάνω. Ίσως και πολλή προσπάθεια παραπάνω. Χαλάλι μας όμως. Διαφωνεί κανείς;

Μαρία Παναγοπούλου
thisismarias.blogspot.gr