Θέατρο Σκιών, δροσιά στην ψυχή

Το είδα και θυμήθηκα τον μακαρίτη τον πατέρα μου, που με διασκέδαζε όταν ήμουν πολύ μικρή παίζοντας θέατρο σκιών με τα δάχτυλα των χεριών του.

Φτωχό και μονότονο θέατρο σκιών αλλά για μένα σπουδαίο: Το κεφάλι ενός γαϊδάρου που ανοιγόκλεινε το στόμα και κουνούσε τ’ αφτιά του ακούραστα.

Το είδα και εντυπωσιάστηκα το ουγγαρέζικο θέατρο σκιών σε μια εκπληκτική παράστασή του στο «Βρετανία έχεις ταλέντο».

Εδώ δεν έβλεπες γαϊδουροκεφαλές φτιαγμένες από χέρια ερασιτέχνη.

Έβλεπες υπερταλαντούχους καλλιτέχνες του κλασσικού

μπαλέτου και χορογραφίες που παρουσίαζαν οάσεις στην έρημο με καμήλες και φοίνικες, αεροπλάνα στον αέρα, αυτοκίνητα με επιβάτες, πύργους, μοναστήρια, κοιμητήρια και τεράστιες καρδιές που «στέγαζαν» ερωτευμένα ζευγάρια.

Όλα φτιαγμένα από ανθρώπινα «λαστιχένια» σώματα!

Δείτε το βίντεο. Είναι υπέροχο και δροσιστικό κυρίως για την ψυχή αυτό το καλοκαίρι που μας κατακαίνε:

Η ανέχεια (το 60% των Ελλήνων δεν θα κάνει διακοπές για οικονομικούς λόγους).

Η αγανάκτηση για το αίμα των αθώων που ρέει ακατάπαυστα στη γειτονιά μας από τις βόμβες των Ισραηλινών.

Ο φόβος και ο τρόμος από τα χημικά της Συρίας που αργοπλέουν ανάμεσα στην Κρήτη και στην Πελοπόννησο (στη «ράδα» της Νεάπολης στη Λακωνία είδα με τα μάτια μου το πλοίο που τα μεταφέρει).