Σπάστε τα τείχη της συνήθειας που λέγεται εξάρτηση

Η εξάρτηση χαρακτηρίζεται από την έντονη προσήλωση ενός ατόμου προς ένα άλλο αντικείμενο ή άτομο. Ο εξαρτημένος δημιουργεί, επικεντρώνει τη ζωή του γύρω από το αντικείμενο της εξάρτησής του.

Η σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως  κοινωνία εξαρτημένων ατόμων. Δημιουργούμε εξάρτηση για να αποφύγουμε κάποια άλλη εξάρτηση ή να νεκρώσουμε την άσχημη ψυχολογική μας διάθεση. Η εξάρτηση μας μεταφέρει σε άλλους κόσμους ή έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το κάνει. Η αποφυγή ενός στοιχείου προβλήματος της πραγματικότητας μας κάνει, πολλές φορές, να απαρνιόμαστε όλη την αλήθεια και να αποστασιοποιούμαστε

Αν κοιτάξετε γύρω μας ο καθένας έχει δημιουργήσει τη δική του  εξάρτηση, μια παραίσθηση της πραγματικότητας, μια διέξοδο στη ρουτίνα και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Εξάρτηση από αλκοόλ, ουσίες, τζόγο, κινητό τηλέφωνο, ιντερνέτ, άπληστη κατανάλωση για την ικανοποίηση επίπλαστων αναγκών συμπληρώνουν το πάζλ της εξάρτησης.

Η εξάρτηση από το τζόγο αποτελεί κρυφή εξάρτηση, διότι δεν είναι ορατές και άμεσες οι συνέπειες και διότι εκεί εμπλέκονται τεράστια συμφέροντα (όπως και σε κάθε μορφή εξάρτησης, άλλωστε). Στοίχημα, καζίνο, πόκερ -μέσω ιντερνέτ- μαρτυρούν πόσο εύκολο και προσιτό είναι στον καθένα να εθιστεί στο τζόγο μέσα από το ίδιο του το σπίτι. Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες το 31% των Ελλήνων κάνουν on – line συναλλαγές. Στο εξωτερικό υπάρχει η ομάδα των Ανώνυμων Παικτών, κάτι το παρεμφερές με την ομάδα των Ανώνυμων Αλκοολικών, που σκοπό έχει την ομαδική ψυχοθεραπεία των ατόμων με βάση τη δύναμη της ομάδας. Είναι πιο εύκολο να απεξαρτηθείς όταν μοιράζεσαι το πρόβλημά σου με άλλους και, μάλιστα, ομοιοπαθείς.

Είναι περιττή, πιστεύω, η ανάλυση καθεμιάς από τις παραπάνω μορφές εξάρτησης γιατί όλοι τις γνωρίζουμε. Εκείνο που δε γνωρίζουμε, ίσως, ή καλύτερα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, είναι πόσο γρήγορος και εύκολος είναι ο εθισμός του ατόμου σε καθεμία από αυτές. Υπέυθυνος είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι ιλιγγιώδεις ρυθμοί της καθημερινότητας , το άγχος να τα προλάβουμε –πίσω απ’ όλα αυτά παραμονεύει ο κίνδυνος να μισήσει το άτομο την καθημερινότητά του. Εφόσον, λοιπόν, δεν του είναι αρεστή και δεν μπορεί να την αλλάξει το μόνο που του απομένει είναι να βρίσκει διεξόδους χαλάρωσης στο τούνελ της σκληρής πραγματικότητας. Θα πρέπει  να κάνει οτιδήποτε για να ξεφύγει και να απασχολήσει τη σκέψη, το μυαλό, το συναίσθημα με  κάτι ανάλαφρο, κάτι το οποίο θα τον γεμίζει ευφορία, ικανοποίηση, ευχαρίστηση.

Εδώ ακριβώς έρχονται να παίξουν το ρόλο τους τα κατάλοιπα ή αλλιώς, πιο απλά, τα απωθημένα του ατόμου που ενεργοποιούνται από το ασυνείδητο, το εξωλογικό, το ενστικτώδες. Για παράδειγμα, ένα άτομο που θέλει να αυτοκαταστραφεί γιατί στο παρελθόν ένιωσε πόνο που προφανώς δε μπορούσε να αντέξει, αλλά πάρα ταύτα άντεξε γιατί τον εξοβέλισε στα βάθη της καρδιάς του, τώρα αυτός ο πόνος θα βγει στην επιφάνεια. Το άτομο θα θελήσει να καταστρέψει τον πόνο με τη χρήση αλκοόλ π.χ. στην ουσία, όμως, καταστρέφει τον ίδιο