Πώς Φώτης Μπόμπολας, Σταύρος Ψυχάρης χρησιμοποίησαν το Μega ως λάφυρο…

Η συνάντηση των εκπροσώπων των εργαζομένων στο Μega με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη δημιούργησε αισιοδοξία για το μέλλον, αλλά έλυσε και μια απορία για το πρόσφατο παρελθόν. Αυό τουλάχιστον καταλαβαίνω εγώ.

Η αισιοδοξία προκύπτει από το ξεκάθαρο μήνυμα του μελομετόχου ότι τόσο ο ίδιος, όσο και ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Ιβάν Σαββίδης, θέλουν να επαναλειτουργήσει πλήρως το κανάλι και οι συνεργάτες τους μιλούν με τις τράπεζες

επιδιώκοντας συμφωνία. που θα περιλαμβάνει αναδιάρθωση του δανείου των 100 εκατομ ευρώ, αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, συμβιβασμό με τους προμηθευτές και ένταξη της ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ στον πτωχευτικό κώδικα (όπως έγινε και με άλλες επιχειρήσει πχ Μαρινόπουλος).

Η απορία που λύθηκε είναι γιατί αυτά δεν γίνονταν πριν από μερικούς μήνες. Η απάντηση είναι διότι στο μετοχικό σχήμα υπήρχαν οι χρεοκοπημένοι ιδιοκτήτες του ΔΟΛ (Σταύρος Ψυχάρης) και του Πήγασου (Φώτης Μπόμπολας), οι οποίοι είχαν από κοινού την πλειοψηφία και έπαιρναν όλες τις αποφάσεις από το 2014 και μετά.

Οι δυο εκδότες δεν προσπάθησαν να βρουν λύση για το Mega, αλλά να σώσουν τις δικές τους υπερχρεωμένες επιχειρήσεις χησιμοποιώντας το Mega. Ο ΔΟΛ και ο Πήγασος είχαν αθροιστικά πάνω από 300 εκατομύρια ευρώ τραπεζικά δάνεια. Δεν υπήρχε, λοιπόν, καμιά πιθανότητα να διασωθούν. Έτσι, στις διαβουλεύσεις με τις τράπεζες (στην αρχή τις είχε αναλάβει ο Σταύρος Ψυχάρης και στη συνέχεια ο Φώτης Μπόμπολας) έβαζαν πάντα μπροστά το Mega, ενώ στην «ουρά» είχαν τις δικές τους επιχειρήσεις,

Στο πλαίσιο αυτό υπήρχε ήδη από το 2014 κλειστή διαπραγμάτευση με τον επελαύνοντα προς την εξουσία Αλέξη Τσίπρα. Στο κέντρο ήταν πάντα το ισχυρό ενημερωτικό τμήμα του Mega -αυτό ενδιέφερε την ηγεσία του Σύριζα- και στο «υστερόγραφο» τα χρέη του ΔΟΛ.

Όλοι θυμούνται το προεκλογικό πρωτοσέλιδο του ΒΗΜΑτος με ύμνο για τον Αλέξη Τσίπρα, φιλοτεχνημένο με τα χρώματα του Σύριζα. Και στη συνέχεια τις αποκαλύψεις του Σταύρου Ψυχάρη για τις μυστικές συναντήσεις, παρουσία της «γάτας των Ιμαλαϊων«.

Όλοι θυμούνται, επίσης, τη μετατροπή του Έθνους (του Μπόμπολα) σε «ντουντούκα» του Σύριζα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν τηρήθηκαν ούτε τα προσχήματα.

Το παιχνίδι, λοιπόν, ήταν και πολιτικό και οικονομικό και εκδοτικό. Και είχε ως «λάφυρο» το Mega. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να δοθεί τότε κάποια λύση; Κάθε ένας από τους δυο πρώην μετόχους έπαιζε το δικό του παιχνίδι, με στόχο να σώσει την επιχείρησή του. ‘Οταν το Φθινόπωρο του 2015 ο ιδιοκτήτης του ΔΟΛ τα παράτησε, ανέλαβε τις συζητήσεις με τις τράπεζες ο ιδιοκτήτης του Έθνους -και «τρέλανε» τα στελέχη τους με τις διαρκώς μεταβαλλόμενες απόψεις του. Έτσι, σταμάτησαν να αξιολογούν ως σοβαρά τα όσα έλεγε, από ένα σημείο και μετά.

Επιμύθιο 1: Σε μια χρεοκοπημένη χώρα, με ένα εκατομύριο άνεργους και άλλα τρία εκατομύρια κάτω από το όριο της φτώχειας, κανείς δεν μπορεί να σώσει μια χρεοκοπημένη εταιρεία των ΜΜΕ. Ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος πολύ θα ήθελε να διασωθεί ο Πήγασος του Μπόμπολα και να κλείσει το Μega. Όμως, το Mega ούτε ήταν ούτε είναι χρεοκοπημένη εταιρεία…

Επιμύθιο 2: Πώς θα μπορούσε η οικογένεια Βαρδινογιάννη, μια από τις σοβαρότερες και ισχυρότερες επιχειρηματικές οικογένειες της χώρας, να βρει άκρη μαζί τους;