Ποιος θα διαδεχθεί τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ;

Δεν επιθυμεί να θέσει υποψηφιότητα για δεύτερη θητεία μετά το τέλος της δικής του, το 2019, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρος της Κομισιόν, όπως ο ίδιος δήλωσε στο γερμανικό ραδιόφωνο το σαββατοκύριακο, ενώ σήμερα δήλωσε «πέντε χρόνια είναι αρκετά».

Ο Γιούνκερ είναι ο πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο οποίος εξελέγη μέσω της διαδικασίας Spitzenkandidat (επιλογή μετά από πρόταση των πολιτικών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου) και όποιος τον διαδεχτεί θα πρέπει να περάσει από την ίδια δοκιμασία.

Το σύστημα θα μπορούσε να αποκλείσει κάποιους υποψήφιους

Ο αναπληρωτής του Γιούνκερ, Φρανς Τίμερμανς, από τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, θα ήταν επιλογή πολλών, αλλά, παρά τις αρετές του, η νίκη του εξαρτάται από μια στροφή προς τα αριστερά.

Η φιλελεύθερη Μαργκέτε Βεστάγκερ, η οποία έγινε δημοφιλής για την αντιδικία της με την Apple, επίσης, δεν μπορεί να στηριχτεί μόνο στις ψήφους της πολιτικής της ομάδας (ALDE).

Ο νέος πρόεδρος θα είναι πιθανότατα ένα μέλος της Ομάδας του ΕΛΚ. Ο Μισέλ Μπαρνιέ, πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Επίτροπος, έχασε την υποψηφιότητα από τον Γιούνκερ το 2014. Εάν οι διαπραγματεύσεις για το Brexit, τις οποίες έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας είναι επιτυχείς, θα βρεθεί σε καλό σημείο εκκίνησης. Αλλά πολλά εξαρτώνται από τα αποτελέσματα των επερχόμενων εκλογών στη Γαλλία, όπως γράφει το euractiv.gr.

Ο ηγέτης του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ φέρεται να εποφθαλμιά τη θέση, αλλά, παρά την προβεβλημένη πρωτοβουλία του που υλοποίησε αναφορικά με το εισιτήριο του Interrail, δεν διαθέτει το αντίστοιχο προφίλ. Πολλοί θεωρούν, επίσης, ότι η πατρίδα του η Γερμανία ασκεί ήδη πολύ μεγάλη επιρροή στην Ευρώπη.

Επίσης, ο Γιούρκι Κατάινεν, ο διοπτροφόρος πρώην πρωθυπουργός της Φινλανδίας και αντιπρόεδρος της Επιτροπής, είναι μια ασφαλής επιλογή και δύσκολα το Συμβούλιο θα φέρει αντιδράσεις. Υπάρχει και μια άλλη πιθανότητα.

Μερικές καλά δικτυωμένες πηγές της ΕΕ αναφέρουν ότι ο Γιούνκερ δήλωσε μόνο ότι δεν ήθελε να αντιμετωπίσει μια άλλη πανευρωπαϊκή εκστρατεία. Αν του δοθεί η ευκαιρία να εκλεγεί απευθείας από τα κράτη μέλη και να παρακάμψει το σύστημα Spitzenkandidat, θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να παραμείνει πρόεδρος.