Πλαστές ελπίδες…

Σε μια ουρά γίνονται οι καλύτερες γνωριμίες, αρκεί να υπάρχει λίγη απόσταση μέχρι το ταμείο και το κινητό να σκοντάφτει πάνω σε κλειδωμένα δίκτυα. “Επειτα φτάνει ένα χαμόγελο, ένα νεύμα υπομονής οι κουβέντες παίρνουν φόρα και είναι πάντοτε λίγο πιο ελεύθερες, μοιάζουν με εκείνα τα ποσταρίσματα αλήθειας, από άγνωστα τρολ του facebook, που τα λένε χύμα. Αυτά είναιμακριά από επώνυμες ταυτότητες και χαρακτηρισμούς που γεννούν οι σκόρπιες μνήμες και η αξιοπρέπεια του χορτάτου.

Από τη μια το λίγο βρώμικο πλακάκι,

από την άλλη η ταλαιπώρια στο βλέμμα της εργαζόμενης του ταμείου, μεταμορφώνουν τη κουβέντα σε μια κουτσή γάτα, που ξεχύνεται στο δρόμο και ψάχνει σκιά ελπίδας για να γατζωθεί επάνω της.

Πόσο ίδιοι είμαστε! Ίδιοι φόβοι, ίδιες γκαντέμικες αμφιβολίες και ένας καλοκαιρινός ήλιος να δίνει μιά στα μούτρα και να σηκώνει τη ψυχή μας συθέμελα.

Λόγια, λόγια, ένας σκασμός μπουρδουκλωμένα φωνήεντα και σύμφωνα. Δεξιές ή αριστερές παρόλες, «γκανιάν» που τώρα πια ψήνουν μονάχα παλαίμαχους παίχτες της «επαγγελματικής» ομάδας τους και μερικούς ξεχασμένους, μάλλον ανιακούς, οπαδούς.

Μια ανάσα από το ταμείο και το πορτοφόλι πιάνει το κελάηδισμα, τέρμα οι πιθανότητες. Και ο γίγαντας Φρόμ χαιρετά! «Να έχεις ή να είσαι»; ήταν σκέψη του για άλλες εποχές, ούτε έχουμε, ούτε είμαστε! Μετράς τα πράγματα στο καλάθι με το δάχτυλο, ψιθυρίζεις και αναρωτιέσαι πότε ξανά-πέταξαν οι τιμές! Και εκεί πάνω σε πιάνει η καρδιά σου. Πρώτα ακούς το συρτάρι του ταμείου να κλείνει, έπειτα έρχεται η τσιριχτή φωνή της υπαλλήλου και σκίζει όλες τις καρδιές:

-Πλαστό κυριε! Δεν περνάει αυτό το εικοσάρικο.

Η ουρά προς στιγμή αναστατώθηκε, «βρε τον κακομοίρη», «πως την πάτησε έτσι το κορόϊδο»! «Καλά δεν πήρε μυρωδιά τη φωτοτυπία»!

Ο άγνωστος άφησε πίσω τα μισά πράματα, ψευτο-γέμισε δυό σακούλες και έφυγε δίχως να γυρίσει προς το μέρος μας. Οι περισσότεροι είχαν πιάσει τα χαρτονομίσματα τους και τα χαϊδευαν με λίγη δυσπιστία.

Τα λόγια τέλειωσαν πάνω στο φάλσο εικοσάρικο, όλα σταματούν σα χοντραίνουν οι ανάγκες κι όταν η φτώχεια μας αποκτά το ονοματεπώνυμο του γείτονα τελειώνουν και τα παραμύθια.