Όταν το όραμα γίνεται αυταπάτη

Αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών είναι ο Αλέξης Τσίπρας.

Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι το κόμμα, είναι το πρόσωπο , είναι ο όμορφος νέος, ο αγωνιστής, ο εμπνευστής της “L’ALTRA EUROPA”, που ο ελληνικός λαός – στην πλειοψηφία του βέβαια – αγαπά και εμπιστεύεται. Τι και αν είναι υπέρ ή κατά του μνημονίου, τι και αν κυβέρνησε ή

δεν κυβέρνησε επί επτά μήνες, τι και αν διαπραγματεύτηκε σωστά ή λάθος, τι και αν ακόμη έκανε λάθη που τα παραδέχτηκε, τι και αν είχε αυταπάτες … στη συνείδηση του λαού είναι ο καλύτερος για να κυβερνήσει , «για να διαχειριστεί» το μνημόνιο που ο ίδιος υπέγραψε.

Ο καταταλαιπωρημένος λαός πήρε απόφαση ότι η ζωή του θα είναι πια ένα μνημόνιο μέχρι να …μνημονεύσουν τον ίδιο, ενώ παράλληλα ο εγωισμός του δεν του επέτρεψε να δεχθεί ότι είχε κάνει λάθος πριν λίγους μόνον μήνες.

Εξάλλου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ουδείς πολιτικός κατάφερε να του προσφέρει το όραμα, την προοπτική, αφού το ίδιο τα μνημόνιο από τη φύση του δεν προσφέρεται για όραμα, αλλά και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που απαιτούν το μνημόνιο έχουν εγκαταλείψει προ πολλού το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης!

Έτσι και ο λαός γραπώθηκε από την αυταπάτη και την μετέτρεψε σε …σύγχρονο όραμα. Τι είναι άλλωστε η αυταπάτη ; είναι η δημιουργία από τον ίδιο μας τον εαυτό εσφαλμένων ή φανταστικών κρίσεων σύμφωνα με τις επιθυμίες μας, το να ξεγελάμε δηλαδή τον ίδιο μας τον εαυτό. Και ο λαός στο μεγαλύτερο ποσοστό του – γιατί δεν πρέπει, βέβαια, να υποβαθμίζεται η ηχηρή, εντυπωσιακή και πρωτοφανής αποχή – ξεγελιέται μόνος του ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί από τον επανεκλεγέντα Πρωθυπουργό με έναν τρόπο μαγικό, βελούδινο που δεν θα τους πληγώσει άλλο.

Μια Ιταλίδα δημοσιογράφος χαρακτήρισε τον Αλέξη Τσίπρα «φαινόμενο» και πράγματι η πολιτική του είναι στην εξέλιξή της εντυπωσιακή. Δεν κατάφερε μόνον να βγει νικητής αλλά συγχρόνως κατάφερε, χωρίς να απομακρύνει ο ίδιος την αριστερή πλατφόρμα,πρωταγωνίστρια στην κυβέρνησή του, να την ωθήσει να απομακρυνθεί μόνη της και δημιουργώντας αυτή ένα αριστερό, αντιμνημονιακό και κεκαλυμμένα φιλοδραχμικό κόμμα να αποτύχει παταγωδώς.

Ελεύθερος πια ο νεαρός Πρωθυπουργός στρέφεται προς την κεντροαριστερά με παρτενέρ τον Πάνο Καμμένο. Και ο λαός φαίνεται να επικροτεί αυτόν τον πρωτότυπο συνδυασμό, αφού και ο παρτενέρ κατάφερε να εκλεγεί ακυρώνοντας όλες τις δημοσκοπήσεις. Είναι έτσι φανερή η λαϊκή πεποίθηση ότι «τα παλαιά κραταιά κόμματα πρέπει να τελειώσουν , γιατί αλλιώς… τελειώσαμε».

Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρό, ιδού η ευκαιρία για μια νέα αρχή ή… μια καλύτερη συνέχεια.