Ο Τσίπρας κέρδισε στο πεδίο των συμβολισμών-Ξεκινά η μάχη της ουσίας

Με τη χθεσινή μίνι Σύνοδο Κορυφής ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε αυτό που επεδίωκε πολιτικά εξαρχής. Κάθισε στο ίδιο τραπέζι με τα «αφεντικά», εκεί που ο Αντώνης Σαμαράς υποδεχόταν στο Μέγαρο Μαξίμου τους υπαλλήλους τους (την τρόικα, δηλαδή).
Σε επίπεδο συμβολικό δε χωράει αμφιβολία: πρόκειται για σημαντική επιτυχία του.

Επί τοις ουσίας

τι απέγινε;
Πήρε χρόνο να παρουσιάσει τις δικές του κοστολογημένες δημοσιονομικά μεταρρυθμίσεις. Από αυτές θα εξαρτηθεί αν εκταμιευτούν κάποια χρήματα προς τη χώρα, ώστε να αποφευχθεί η ασφυξία.

Τώρα, λοιπόν, αρχίζει η αληθινή διαπραγμάτευση. Τώρα μπορεί και ο Γιάννης Βαρουφάκης να κάνει αυτό που αρνείτο έως χθες βράδυ: να δώσει στοιχεία στους ελεγκτές των δανειστών για να αξιολογηθεί το μέγεθος της «τρύπας» του προϋπολογισμού.

Τώρα, όμως, τελειώνει και η μάχη στο πεδίο των συμβολισμών και αρχίζει ο αγώνας στο γήπεδο των αριθμών. Αν η κυβέρνηση παρουσιάσει προτάσεις, που γίνουν αποδεκτές έστω εν μέρει, τα πράγματα θα συνεχιστούν ομαλά. Οι συζητήσεις με την τρόικα, που μετονομάστηκε σε «θεσμούς», θα προχωρήσουν μέσα από αμοιβαίους συμβιβασμούς, και θα εκταμιευτούν κάποια τμήματα της εναπομείνασας δόσης.

Το στοίχημα είναι να γίνει πράξη αυτό που είπε ο πρωθυπουργός: να μη μας επιβληθούν μέτρα περαιτέρω μείωσης των εισοδημάτων. Θα τα καταφέρει εκεί που η κυβέρνηση Σαμαρά είχε αποτύχει; Και αν ναι, πώς θα καλυφθεί η «τρύπα» που υπερβαίνει τα 2 δισ ευρώ;

Και θα υπάρξει μετά τον Ιούνιο νέο δάνειο προς τη χώρα για τα επόμενα δυο χρόνια; Και αν ναι, με ποιους όρους; Το νέο μνημόνιο που θα συναφθεί, στην περίπτωση αυτή, δεν θα περιλαμβάνει «μνημονιακούς όρους»;
Μακάρι, αλλά γίνεται;