Ο Περέιρα χτίζει τον νέο Ολυμπιακό

Ο Πορτογάλος προπονητής από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τον Ολυμπιακό επεδίωξε να τον κάνει πιο συμπαγή αμυντικά. Δεν τα κατάφερε στον επιθυμητό βαθμό και αυτό έχει να κάνει κυρίως με την ανεπάρκεια ορισμένων στόπερ του, αλλά και με τα αμυντικά προβλήματα του άξονα. Ο Βίτορ Περέιρα όμως όσο περνάει ο καιρός καταλήγει σε κάποια δεδομένα. Το 4-1-4-1 ή το 4-4-2 ταιριάζει πιο πολύ στον Ολυμπιακό

που θέλει να παρουσιάσει τη νέα χρονιά. Το 4-2-3-1 δεν αποδίδει πάντα καρπούς και το γεγονός πως όποτε έχει παίξει με δύο επιθετικούς τα πράγματα πηγαίνουν κάπως καλύτερα, έχουν διαμορφώσει ένα δεδομένο πλάνο στο μυαλό του.

ΑΜΥΝΑ: Η αμυντική γραμμή θα πρέπει να είναι δέκα μέτρα πιο ψηλά σε σχέση με πριν και το πως έπαιζε ο Μίτσελ. Για να μπορεί να γίνεται αυτό θα πρέπει να υπάρχει ένα πιο βαρύ κορμί για τις εναέριες μονομαχίες και όχι μόνο και ένας στόπερ τύπου Μανωλά ή Αυλωνίτη. Θυμηθείτε μόνο πόσο καλά είχε… δέσει το δίδυμο Σιόβα – Μανωλά με τον έναν να συμπληρώνει τον άλλον. Δεν γίνεται να έχει κανείς δύο βαριά κορμιά στο κέντρο της άμυνας. Αυτό φάνηκε και με το δίδυμο Αμπιντάλ – Μποτία και με αυτό των Σιόβα – Σαντάνα και εκείνο των Σιόβα – Μποτία. Στο Αμπιντάλ – Μποτία η δυσλειτουργικότητα του Γάλλου και ο τρόπος που αντιδρούσε δεν βοηθούσε τον Ισπανό που δεν είναι και ο τοπ στόπερ.

Στο Σιόβας – Σαντάνα και οι δύο έπλεεαν σε ρηχά νερά. Το Σιόβας – Μποτία είχε τα λιγότερα προβλήματα, όμως και πάλι είχαν τα… θέματά τους με τις επιστροφές και με γρήγορους παίκτες. Όποιος λοιπόν εκ των Σιόβα, Μποτία ή όποιου άλλου στόπερ με βαρύ κορμί επιλεγεί για βασικός του χρόνου πρέπει να έχει έναν παίκτη ευέλικτο και γρήγορο δίπλα του. Να τον καλύπτει ιδανικά. Επίσης δεν γίνεται να παίζουν δύο δεξιοπόδαρα ή δύο αριστεροπόδαρα στόπερ μαζί… Όσο για τα άκρα το γεγονός πως οι Ομάρ ανεβαίνουν ψηλά και λειτουργούν και ως εξτρέμ προκαλεί αρκετές φορές πρόβλημα στις επιστροφές τους. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να βοηθούν στο αμυντικό κομμμάτι και οι εξτρέμ που είναι μπροστά τους. Δεν γίνεται διαρκώς να ανεβοκατεβαίνουν την πλευρά τους τα δύο μπακ, όσο γρήγορα και εάν είναι…

ΑΞΟΝΑΣ: Ο Περέιρα το… έψαξε το σχήμα με δύο αμυντικά χαφ. Οι Ντινγκά και Μιλιβόγιεβιτς δεν… κουμπώνουν όμως μεταξύ τους. Δεν έχουν την πρέπουσα χημεία. Όπως και άλλοι πιο δημιουργικοί παίκτες δεν απέδωσαν τα προβλεπόμενα εκεί. Ο Κασάμι όπως σας έχουμε γράψει αρκετές φορές ψάχνεται για να φύγει από τον Γενάρη, οι δύο προαναφερθέντες δεν είναι σίγουρο πως θα μείνουν οπότε… φτου και από την αρχή. Ο Πορτογάλος θέλει έναν κόφτη που να είναι… σκύλος στο γήπεδο. Να τρέχει πάνω κάτω, να κόβει, να καλύπτει χώρους και να μπορεί να δώσει και μία μπαλιά της… προκοπής. Δίπλα του να έχει έναν πιο δημιουργικό παίκτη που να είναι όμως και αυτός σε θέση να παίξει άμυνα. Και πιο μπροστά ο ακλόνητος Τσόρι Ντομίνγκες. Ένα δεκάρι παλαιάς κοπής μεν αλλά πολύ μεγάλης ποιότητας.

ΕΞΤΡΕΜ: Από τους πλάγιους επιθετικούς ο Πορτογάλος θέλει διεισδυτικότητα. Να είναι διεμβολιστές, τεχνίτες, να συγκλίνουν προς το κέντρο όποτε δεν έχουν τον απαιτούμενο χώρο και εάν μπορούν να πατάνε και περιοχή και να απειλούν. Δυστυχώς ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει κανένα εξτρέμ σε πολύ υψηλό επίπεδο. Έτσι θα πρέπει να βρει αυτό το προφίλ των παικτών. Εάν ανατρέξουμε πίσω, στο ξεκίνημα της χρονιάς ο Μίτσελ ζητούσε από τον Αφελάι να μπαίνει προς τα μέσα (σ.σ. ερχόμενος από τα άκρα) και να πατάει περιοχή. Ο Αφελάι βέβαια δεν έκανε ούτε τα βασικά…

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Εδώ πάμε για επιθετικό δίδυμο. Στο 4-4-2 ένας παίκτης που να είναι καθαρά στην κορυφή και ο άλλος να κινείται αριστερά ή δεξιά και να παίρνει πάνω του παίκτες. Στο 4-1-4-1 ο παίκτης αυτός δεν μπορεί να είναι ο Τσόρι υπό την έννοια πως ο Αργεντίνος είναι ο παίκτης πίσω από τον φορ. Ο κινητήριος μοχλός της ανάπτυξης. Ο παίκτης που «σπάει» την μπάλα, που ανοίγει διαδρόμους, που δημιουργεί αλλά και σκοράρει. Στο 4-4-2 με τον Απόλλωνα Σμύρνης οι Χάρα και Μπενίτες έδωσαν μία άλλη πνοή στο πλάνο και βοήθησαν αρκετά. Με μία υποσημείωση όμως: ο Χάρα παρουσιάστηκε ως εξτρέμ αλλά αποδείχθηκε… φορ. Ποιά είναι όμως η ποδοσφαιρική… ειρωνεία; Φαίνεται πως αποδίδει πιο καλά στα άκρα παρά στην κορυφή της επίθεσης. Ωστόσο δεν είναι ένας παίκτης άξιος του επιπέδου του Ολυμπιακού. Ο Μπενίτες είναι πιο καλή περίπτωση ενώ μπορεί να κολλήσει πιο καλά στην λογική του Περέιρα καθότι λειτουργεί καλά και ως περιφερειακός επιθετικός. Υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα εδώ: ο ένας εκ των δύο στράικερ θα πρέπει να είναι… κανονικός σκόρερ. Να έχει επαφή με τα δίχτυα. Να μπορεί στις τέσσερις φάσεις να βγάλει ένα γκολ. Είναι πολύ βασικό αυτό.

- Δείτε στην Gallery δύο πιθανές διατάξεις με τα παραπάνω συστήματα και με δεδομένο το υπάρχον ρόστερ. Ο Αυλωνίτης που έχει μπει στο γράφημα μπορεί να φύγει όμως έχουμε βάλει τα γραφήματα με βάση το τι έχει στα χέρια του τώρα ο Περέιρα.

Διάβασε περισσότερα στο: http://www.gazzetta.gr/football/article/727172/etsi-thelei-ton-olympiako-o-pereira-pics