Ο Αρχιεπίσκοπος προειδοποίησε !

Εξαιρετικά ανησυχητική ήταν η de profundis  ανησυχία του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου, που εκφράστηκε σε ανοικτή επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό της χώρας. Η είδηση, ενώ θα έπρεπε, πιστεύω, να είχε δημοσιευθεί και ανακοινωθεί σε όλη της την έκταση- που είναι μικρή σε σχέση με τα μεγάλα ζητήματα που επισημαίνει- αναφέρθηκε επιγραμματικά και προκάλεσε ποικίλα αδικαιολόγητα  σχόλια. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η σωτηρία της Ελλάδας

δεν είναι στενά θέμα των κομμάτων και των πολιτικών τους. Οι «πρώτοι» των Ελλήνων οφείλουν να παίρνουν θέση δημόσια, γιατί ο λαός, αυτό αναμένει και αυτό απαιτεί.

Θα προσπαθήσω να επιλέξω τις σπουδαιότερες αναφορές του Αρχιεπισκόπου, αν και είναι δύσκολο, καθώς κάθε γραμμή της επιστολής είναι και ένα δυνατό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση εξουσίας, γι’ αυτό και η επιστολή θα παραμένει «επίκαιρη» για πολύ !….Αρχίζει με μια κραυγή αγωνίας: «Σπαράσσεται η καρδιά και θολώνει ο νους μας με όσα συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν στον τόπο μας». Ο προβληματισμός του Αρχιεπισκόπου δεν παρουσιάστηκε χθες. Έχει επανειλημμένα εκφραστεί όχι μόνον με λόγια αλλά και με πράξεις αλληλεγγύης και στήριξης στους αναξιοπαθούντες συμπατριώτες μας.

Προσεγγίζοντας την ψυχολογία κάθε Έλληνα ο Αρχιεπίσκοπος περιγράφει τις αντιδράσεις του ως εξής : « η πρωτόγνωρη καρτερία των Ελλήνων εξαντλείται, η οργή παραμερίζει τον φόβο και ο κίνδυνος κοινωνικής ανάφλεξης δεν μπορεί να αγνοείται πια, ούτε από εκείνους που διατάσσουν, ούτε από εκείνους που εκτελούν τις φονικές συνταγές τους»… Στις κρίσιμες αυτές ώρες, οφείλουμε όλοι να ξέρουμε και να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει το γεγονός ότι η ανασφάλεια, η απόγνωση και η κατάθλιψη έχουν φωλιάσει σε κάθε ελληνικό σπίτι……και είναι θετικό  που, μέσα στην τόση καταχνιά, ξεπροβάλλει η ευαισθησία, το φιλότιμο και ο αγνός πατριωτισμός των Ελλήνων.                                                                                       Την ώρα που η ελληνική Κυβέρνηση καλείται να υπογράψει το νέο Μνημόνιο, που απαιτεί θυσίες υπεράνθρωπες, ο Αρχιεπίσκοπος  κρούει τον κώδωνα κινδύνου και προειδοποιεί, γράφοντας  ότι τις ώρες αυτές ζητούνται ακόμη πιο άδικα μέτρα στην ίδια αδιέξοδη και αποτυχημένη γραμμή του πρόσφατου παρελθόντος μας,  και ότι ζητούνται ακόμη μεγαλύτερες δόσεις ενός φαρμάκου που αποδεικνύεται θανατηφόρο, και επιπλέον δεσμεύσεις που δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά υποθηκεύουν την ελευθερία, τη δημοκρατία, την εθνική μας αξιοπρέπεια και κυριαρχία. Έτσι, το δράμα της πατρίδας μας όχι μόνον δεν τελειώνει εδώ, αλλά μπορεί να προσλάβει και νέες ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Οι πολιτικοί μας αλλά και οι εταίροι μας βρίσκονται πολύ μακράν της κοινωνίας, και όπως ο Αρχιεπίσκοπος επισημαίνει : «στη διαμόρφωση των αποφάσεων, οι φωνές των απελπισμένων Ελλήνων αγνοούνται προκλητικά. Δυστυχώς, σήμερα, οι Έλληνες δεν βρίσκουμε απάντηση ούτε στα όσα έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται, ούτε στα όσα ζητούνται από τους ξένους.  Είναι, μάλιστα, τουλάχιστον ύποπτη η εμμονή