Μη μας σώζετε άλλο κύριε Σόιμπλε, δεν θέλουμε

Για ιστορία επιτυχίας (success story) έκανε λόγο ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε αναφερόμενος στα αποτελέσματα των προγραμμάτων “διάσωσης” σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία, ισχυριζόμενος πως οι χώρες αυτές βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση, χάρη και στη βοήθεια της Γερμανίας.

Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά για τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τη “σωτήρια” πραγματικότητα στις άλλες χώρες, αλλά στην Ελλάδα

η “επιτυχημένη ιστορία” των Μνημονίων, που ο κ. Σόιμπλε θέλει να επικροτήσουμε και από πάνω, είναι συνυφασμένη με δραματικούς αριθμούς.

Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, από το 2009, η φτωχοποίηση του ελληνικού πληθυσμού καλπάζει, την ώρα που αλλάζει δραματικά και η φυσιογνωμία της χώρας, καθώς στα τελευταία πέντε χρόνια ο πληθυσμός της μειώθηκε τόσο σε επίπεδο Ελλήνων, όσο και σε επίπεδο ξένων υπηκόων.

Η δημογραφική επιτυχία (!) των γερμανικών προγραμμάτων διάσωσης είναι ότι πλέον τα ελληνικά ζευγάρια κάνουν μόνο μέχρι ένα παιδί, στις περισσότερες περιπτώσεις κανένα, ενώ παράλληλα με τη μείωση των γεννήσεων καταγράφεται υψηλή άνοδος των θανάτων.

Για πρώτη φορά μάλιστα μετά το 1941, οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις, ενώ μέσα σε ένα χρόνο, το 2012 μειώθηκαν κατά 5,69%.

Αν ο κ. Σόιμπλε ελπίζει ότι οι επόμενες γενιές στην Ελλάδα θα αλλάξουν επί τα βελτίω τα πράγματα, πιθανότατα θα απογοητευθεί, διότι η χώρα εσχάτως έχει μετατραπεί από χώρα υποδοχής μεταναστών σε χώρα εξαγωγής νέας γενιάς μεταναστών, με τη Γερμανία να έχει υποδεχθεί ένα μεγάλο κομμάτι αυτών -και ουχί, όπως παλιά ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό, αλλά εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό.

Στην Ελλάδα του success story έχει αυξηθεί κατά 71% ο αριθμός των νοικοκυριών που ζουν σε μη κανονικές κατοικίες, όπως καλύβες, παράγκες και καταστήματα, την ώρα που ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός τελεί δυνητικά υπό καθεστώς επισφάλειας ως προς τη δυνατότητα διατήρησης της στεγαστικής του κατάστασης.

Το μέσο ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα για την Ελλάδα είναι το δεύτερο χαμηλότερο, μετά από εκείνο της Πορτογαλίας, με το ποσοστό αυτών που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας και έχουν εισόδημα έως 750 ευρώ, να έχει εκτιναχθεί στο 10,6%

Ο κ. Σόιμπλε φαντάζομαι ότι δεν συμπεριλαμβάνει στο περιλάλητο για κλάματα success story το γεγονός ότι το πρώτο Μνημόνιο προέβλεπε ανάπτυξη ήδη από το 2012, και δυόμιση χρόνια μετά, αυτή δεν έχει περάσει ούτε το κατώφλι…

Στην εκπνοή, λοιπόν, και αυτού του καλοκαιριού μπορούμε όλοι να φωνάξουμε στον κ. Σόιμπλε “όχι άλλο σώσιμο” και στην ελληνική κυβέρνηση “όχι άλλη διόρθωση λαθών” μετά τις αυτονόητες αλλαγές που έκανε στον άδικο ΕΝΦΙΑ, που οδήγησαν έως και τον Γκίκα Χαρδούβελη να θέλει -μέσω ανακοίνωσης του υπουργείου Οικονομικών- να κρατήσει αποστάσεις από τα λάθη και τις παραλείψεις που έγιναν στο σχεδιασμό του φόρου.