Ο Δημήτρης Τομαράς γράφει στο Gazzetta.gr για τον δείκτη δυσκολίας της πρεμιέρας για τον Ολυμπιακό και τις προσδοκίες για την συνέχεια.
Καταρχήν είναι τουλάχιστον παιδαριώδες να γίνεται λόγος πριν από ένα ματς με την
Μπάγερν Μονάχου ότι επειδή έχει απουσίες και δεν προέρχεται από μία καλή
εμφάνιση, τα πράγματα είναι πιο εύκολα για
οποιονδήποτε αντίπαλο. Ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς το τι ερωτήσεις τέθηκαν στον Μάρκο Σίλβα σε σχέση με την εικόνα της
Μπάγερν και τον
Πεπ Γκουαρντιόλα ένα 24ωρο πριν το μεγάλο αυτό ματς…Ο
Ολυμπιακός στην 1η αγωνιστική του Τσάμπιονς Λιγκ είχε απέναντί του ένα μεγαθήριο. Την κορυφαία ομάδα που πάτησε το χορτάρι του γηπέδου του τα τελευταία χρόνια. Ο αντίπαλός του ήταν ο
Μπάγερν Μονάχου και όχι ο… Πανελευσινιακός! Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την συμπαθέστατη ομάδα της Ελευσίνας, όμως είναι αστείο να χρησιμοποιείται ως κριτήριο για μία
νέα ομάδα που… χτίζεται τώρα ένα ματς με την -δύο και τρεις κλάσεις πάνω-
Μπάγερν Μονάχου.Να κρίνεται ο
Ολυμπιακός αποκλειστικά από μία τέτοια αναμέτρηση. Αρκεί να συγκρίνει κανείς ρόστερ και μπάτζετ για να καταλάβει την διαφορά. Σε όλο της το μεγαλείο. Να δει τα μεγέθη… Και επίσης να θυμηθεί πόσες φορές οι της
Μπάγερν μίλησαν για τύχη για το 0-1 από τον Μίλερ, που τους άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη. Ακόμα και δίχως τον Ρόμπεν και τον Ριμπερί η
Μπάγερν είναι…
Μπάγερν.Από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη και τον κόσμο συνολικά με κέντρο με Βιδάλ, Τιάγκο, άκρα με Κόστα, Μίλερ και
φορ τον Λεβαντόφσκι… Και ακόμα και σούπερ να έπαιζε ο
Ολυμπιακός μπορεί και πάλι να έχανε. Επομένως μετά από ένα τέτοιο ματς η ερώτηση προς τους παίκτες των Πειραιωτών δεν μπορεί να είναι «γιατί δεν κερδίσατε την Μπάγερν;». Ακόμα και το «Χ» θα ήταν υπέρβαση σε έναν τέτοιο αγώνα.Ρίσκα που βγήκαν, προσδοκίες που έμειναν προσδοκίες και η κλάση του Καμπιάσο… Ο Σαλίνο δικαίωσε πλήρως τον Μάρκο Σίλβα για την επιλογή του να τον ξεκινήσει σε ρόλο δεξιού αμυντικού
χαφ στον άξονα. Σε μία θέση που την ξέρει καλά αλλά ρίχνοντάς τον στα… βαθιά και δίχως να έχει τα απαιτούμενα λεπτά συμμετοχής στο πρωτάθλημα.Ο Βραζιλιάνος παρά τα… χρονάκια του ήταν μακράν ο κορυφαίος του
Ολυμπιακού (σ.σ. από κοντά και ο Εστέμπαν Καμπιάσο). Έτρεχε, πίεζε παντού, μάρκαρε, έκοβε και ουσιαστικά λειτουργούσε και ως τρίτος στόπερ στις επιθέσεις των Βαυαρών. Ο
Ολυμπιακός μέσα από αυτήν την διαδικασία «κέρδισε» για τα καλά έναν παίκτη για την συνέχεια.Η επιλογή που σίγουρα δεν βγήκε ήταν αυτή του Παϊτίμ Κασάμι. Μπορεί να είχε να κάνει με την ψυχολογία του που δεν έπαιζε τόσο καιρό. Μπορεί με την απραξία του -καθώς είχε να πάρει λεπτά συμμετοχής από τον αγώνα με την Εθνική Κατάρ τον Αύγουστο- και την γενικότερη αποχή του από τα επίσημα ματς.Μπορεί με την κίτρινη που είδε πολύ νωρίς. Το σίγουρο είναι πως αυτό το ατού δεν βγήκε στον Μάρκο Σίλβα. Και βέβαια από εδώ και πέρα θα φανεί η επόμενη διαχείριση του Ελβετού που καλείται άμεσα να αποδείξει το εάν φέτος έχει την όρεξη και την διάθεση που πρέπει για να παίξει φέτος στον
Ολυμπιακό. Γιατί και πέρυσι που ξεκίνησε καλά μετά υπήρξε αγωνιστικός… κατήφορος.Και αφού ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα πως όσα του έγραφαν τα
ΜΜΕ περί αποχώρησης ήταν… ανοησίες και πως χάρηκε πολύ που έμεινε στον
Ολυμπιακό θα πρέπει να πιστοποιήσει και στο γήπεδο πως νιώθει όντως έτσι. Ο Σίλβα έτσι και αλλιώς με δεδομένες τις απουσίες των Μιλιβόγιεβιτς, Μανιάτη και Μπουχαλάκη από το κέντρο έπρεπε να πάρει τα ρίσκα του.Για τον Καμπιάσο ότι και να αναφέρει κανείς είναι λίγο. Αν και οι αντοχές του δεν θα μπορούσαν να είναι στον βαθμό που πρέπει στην αρχή της χρονιάς και σε τέτοια ηλικία δείχνει ακόμα την μεγάλη κλάση και την ποιότητά του. Βοηθώντας πολύ και αμυντικά και τακτικά και ακόμα και με τις μεταβιβάσεις του. Και η αλλαγή του δεν βγήκε σε καλό στον
Ολυμπιακό.Ο Μαζουάκου που δεν λέει να συνέλθει, η επιθετική αναποτελεσματικότητα και οι δύο… τελικοίΟ Αρτούρ Μαζουάκου από την άλλη είναι ένας παίκτης που συνεχίζει να προβληματίζει με την εικόνα του. Κόντρα στην
Μπάγερν ενδεχομένως και να ήταν ο χειρότερος του
Ολυμπιακού αλλά και του γηπέδου. Μόνιμη… τρύπα από τα αριστερά στην άμυνα και δίχως καμία δημιουργική και επιθετική βοήθεια. Έχοντας κάνει πέναλτι και με τα άλλα δύο
γκολ να μπαίνουν από την μεριά του. Μόνο λάθη, λάθη, λάθη… Ο νεαρός μπακ δεν λέει να συνέλθει και ανήκει και αυτός στην ίδια κατηγορία με τον Παϊτίμ Κασάμι. Πρέπει να αποδείξει πια πως πραγματικά… γουστάρει να παίζει για την ερυθρόλευκη φανέλα.Από την άλλη στον
Ολυμπιακό κόντρα στην
Μπάγερν του στοίχισε πολύ -όπως αποδείχθηκε- η επιθετική του αναποτελεσματικότητα. Και εάν από τον δεξιό μπακ και αμυντικό
χαφ, Λεάντρο Σαλίνο, δεν μπορεί να υπάρχει η απαίτηση να τελειώσει δύο τετ α τετ από έναν
φορ όπως ο Ιντέγιε Μπράουν -που πάντως γενικά ήταν αρκετά καλός και σίγουρα βοήθησε πολύ περισσότερο από Ερνάνι, Σεμπά και Ιντέγιε- υπάρχει η προσδοκία να πιάσει μία πολύ καλή και επικίνδυνη κεφαλιά στην φάση που του βγαίνει στο Α” μέρος για να σκοράρει.Και φυσικά θα πρέπει να προβληματίσει το γεγονός πως στις φάσεις αυτές βγήκε πρώτος και σωστά πάνω στην μπάλα για το τετ α τετ ο Σαλίνο προερχόμενος από το κέντρο και όχι κάποιος μεσοεπιθετικός ή ο φορ… Με τα εάν και τα ίσως και τα πιθανώς όμως δεν γράφεται… ιστορία ούτε καθορίζεται ένα παιχνίδι. Ο
Ολυμπιακός πάλεψε σκληρά ένα τέτοιο ματς και έμεινε μέσα στο παιχνίδι έως ένα σημείο του.Και επειδή δέχθηκε όπως δέχθηκε τα τρία
γκολ στο τέλος του μένει η πικρία και το παράπονο.
Γκολ σίγουρα άξιζε να βάλει βάση ευκαιριών και πιθανότατα μέχρι και ένα μέρος της αναμέτρησης να μπορούσε να πάρει κάτι καλύτερο από το τελικό 0-3. Και σαφώς και ο Ρομπέρτο είχε τις ευθύνες του αλλά ένας γκολκίπερ που έβγαλε χθες τόσα άλλα σουτ και έχει κάνει τρομερές εμφανίσεις με τον
Ολυμπιακό δεν γίνεται παρά να έχει άλλη αντιμετώπιση από τους υπόλοιπους.Δεν μπορεί δηλαδή να «χρεωθεί» την ήττα ο Ρομπέρτο. Επί της ουσίας και πέραν από τον ορθολογικό τρόπο που παρέταξε τον
Ολυμπιακό ο Μάρκο Σίλβα (που σίγουρα κρίνεται ακόμα και θα κριθεί πιο αυστηρά στο μέλλον) ο σύλλογος πάλι καταλήγει στο να έχει δύο… τελικούς. Τα ματς με τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ όπου χρειάζεται δύο νίκες και μετά να διεκδικήσει ότι άλλο μπορεί από τους υπόλοιπους αγώνες.Για τον
Ολυμπιακό σίγουρα είναι ακόμα αρχή, όμως βάση το πως αντιμετώπισε την
Μπάγερν και άντεξε έστω για 52 λεπτά δημιουργεί θετικές προσδοκίες για την συνέχεια. Το θέμα είναι να κοιτάξει τα κακώς του κείμενα, να «μονταριστεί» άμεσα ως ομάδα και να παρουσιαστεί σαφώς πιο έτοιμος στην συνέχεια σε
Ελλάδα και Ευρώπη. Και βέβαια δραστικό ρόλο θα παίξει το πως θα διαχειριστεί στην συνέχεια το ρόστερ ο Σίλβα, του οποίου σε πρώτη φάση οι προσωπικές επιλογές (κυρίως ο Πάρντο αλλά και οι Σεμπά και Ερνάνι) δεν έχουν αποδώσει τα προσδοκώμενα…Ο
Ολυμπιακός πάντως, όπως και οι
ΠΑΟΚ και Αστέρας Τρίπολης, είναι οι φετινές ευρωπαϊκές ελπίδες της χώρας μας. Και καλό είναι όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι να θέλουν και να εύχονται να πηγαίνουν καλά στις διοργανώσεις που μετέχουν. Και όχι να κάνουν άστοχες συγκρίσεις σε όλα τα επίπεδα και να θυμίζουν ήττες των… αντιπάλων τους ή κακές βραδιές. Διότι για όσους δεν το αντιλαμβάνονται ο κάθε αποκλεισμός ελληνικής ομάδας από την Ευρώπη (ηχηρός ή μη) και το κάθε κακό αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ κάτι το ευχάριστο.* Είναι πολύ βασικό για τον
Ολυμπιακό να μην αποδειχθεί σοβαρός ο τραυματισμός του Τσόρι. Διότι ήδη φέτος έχει «χτυπηθεί» και ταλαιπωρηθεί αρκετά από προβλήματα τραυματισμών.
