Κι αν οι εκλογές αποδειχτούν λάθος;

Τώρα που η πορεία των εξελίξεων είναι προδιαγεγραμμένη και δεν επαληθεύτηκε η τερατολογία των προηγούμενων μηνών (ότι, δήθεν, οι…κατοχικές δυνάμεις της Ελλάδας- Μέρκελ κλπ- δεν θα μας επέτρεπαν  να κάνουμε εκλογές, ναι και τέτοια παλαβά ακούγαμε και διαβάζαμε), ήρθε η ώρα να θέσουμε ένα ερώτημα: τι θα συμβεί αν η διεξαγωγή των εκλογών της 6ης Μαίου αποδειχθεί λάθος;

Και η αφεντιά μου είχε ταχθεί, από καιρό, υπέρ  της διεξαγωγής εκλογών, διότι στις

δημοκρατικές κοινωνίες ο λαός πρέπει να αποφασίζει ποιος ή ποιοι θα διαχειρίζονται τις τύχες του. Επιπλέον, στη φάση που είχε φτάσει η χώρα, έπρεπε να υπάρξει και εκτόνωση, εφόσον άλλη λύση δεν υπήρχε (η άλλη λύση θα ήταν ο σχηματισμός οικουμενικής κυβέρνησης με σαφές χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση δέκα, ας πούμε, συμφωνημένων μέτρων. Αλλά κι αυτό ήταν αδύνατο).

Ετσι, λοιπόν, έπρεπε να γίνει και έτσι θα γίνει. Είναι ο δημοκρατικός κανόνας. Όμως, για λόγους ειλικρίνειας και για να μην εμφανιστούμε την επομένη των εκλογών να  λέμε «εμείς σας τα λέγαμε», ας δούμε και τις αρνητικές πλευρές των εξελίξεων.

Πρώτον, σε μια εποχή που οι κυβερνητικές μηχανές έπρεπε να δουλεύουν στο φουλ για την παραγωγή έργου, οι μισές δεν δουλεύουν καθόλου και οι άλλες μισές δουλεύουν για να παράγουν τα συνήθη προεκλογικά ρουσφέτια. Πρωταγωνιστεί, βεβαίως, ο νεόκοπος υπουργός Βορίδης, αλλά και αρκετοί άλλοι δεν πάνε πίσω.

Αποτέλεσμα: κανείς δεν πληρώνει , αφού κανείς δεν εισπράττει. Είχε που είχε τα χάλια του ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, τώρα θα  τον αποτελειώσουν. Τα έσοδα θα μειωθούν, οι δαπάνες δεν θα συγκρατηθούν (το λέμε κομψά) και μετά τις εκλογές θα έρθει  ο λογαριασμός. Ο οποίος, θα ήταν που θα ήταν πικρός, τώρα δεν ξέρουμε πόσο πικρότερος θα γίνει.

Δεύτερον,  τι θα συμβεί αν το αποτέλεσμα των εκλογών είναι αυτό που πάνω-κάτω διαφαίνεται; Δηλαδή, όχι αυτοδυναμία, χαμηλά ποσοστά των δυο μεγαλύτερων κομμάτων και πλήθος μικρότερων σε ένα Κοινοβούλιο που θα θυμίζει σκορποχώρι; Η απάντηση στο ερώτημα θα μπορούσε να είναι πολύ απλή: «Θα σχηματισθεί κυβέρνηση συνεργασίας». Ετσι αποφάσισε το εκλογικό σώμα, έτσι πρέπει να γίνει. Δεν είναι αυτονόητο; Όχι και τόσο. Ποιοί θα συνεργαστούν; Το επικρατέστερο σενάριο λέει «το ΠΑΣΟΚ  και η ΝΔ». Πέρα από το ότι δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται σήμερα, ιδιαίτερα αν και τα δυο κόμματα έχουν ποσοστά χαμηλότερα των αναμενόμενων, τι θα αλλάξει, αν συνεργαστούν; Το ίδιο δεν γίνεται και σήμερα στην κυβέρνηση Παπαδήμου ;

Μια πιο «κανονική» εξέλιξη θα ήταν να συνεργαστούν συγγενή κόμματα, είτε στο χώρο  της Δεξιάς είτε της Αριστεράς. Φαντάζεται, όμως, κανείς- στην πρώτη περίπτωση- να συνεργαστεί ο Σαμαράς με τον Καρατζαφέρη (αν υπάρχει στην επόμενη Βουλή) ή με τον Καμένο και την Χρυσή Αυγή;

Στην άλλη περίπτωση, τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει συγγενείς δυνάμεις στα αριστερά του. Αλλά και τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς αποκλείεται να συνεργαστούν με βάση τις σημερινές διακηρύξεις τους (ΚΚΕ και Δημοκρατική Αριστερά το αποκλεί