Η ζωή και η Ζωή εκδικούνται τον Αλέξη Τσίπρα…

14:30 23/8/2015 - Πηγή: Aixmi

Η ζωή εκδικείται τον πρωθυπουργό με σκληρό τρόπο για την κραυγαλέα επιπολαιότητά του να εκλέξει ως πρόεδρο της Βουλής, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μια πολιτικό μόλις 38 ετών, η οποία ως βουλευτής στην τριετή -όλο κι όλο- θητεία της, είχε επιδείξει καλπάζουσα αμετροέπεια και ατιθάσευτη έπαρση, και

είχε αναδειχθεί σε μόνιμο παράγοντα εντάσεων και όχι συνθέσεων, με τη ροβεσπιερική συμπεριφορά της.

Και, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας την επέλεξε -έστω και από καραμπόλα, μιάς που είναι γνωστό ότι πρώτη του επιλογή για τη θέση αυτή ήταν ο Νίκος Βούτσης. Το εκπληκτικό είναι ότι κατέληξε στο πρόσωπό της, θεωρώντας ότι η προεδρία της Βουλής είναι διακοσμητική και, συνεπώς, την παροπλίζει. Δεν μπορούσε, προφανώς, να σκεφτεί στην αρχή της πρωθυπουργικής του θητείας ότι θα αναγκαζόταν να υπογράψει ο ίδιος νέο μνημόνιο, ούτε ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα στρεφόταν εναντίον του με τη σφοδρότητα που το έκανε στους πολιτικούς τους αντιπάλους, τα τρία προηγούμενα χρόνια…

Παραδομένος στο ευφρόσυνο παραμύθι του Γιάννη Βαρουφάκη θεωρούσε «υπερόπλο» την απειλή εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και το ενδεχόμενο στάσης πληρωμών, με αποτέλεσμα να προσκρούσει με πάταγο σε τοίχο και να υποχρεωθεί σε ασύντακτη κωλοτούμπα επί της ουσίας και, ταυτόχρονα, σε ευτελισμό των κοινοβουλευτικών διαδικασιών για να προλάβει τις προθεσμίες.

Εκεί ακριβώς βρήκε ρόλο η κυρία Κωνσταντοπούλου, η οποία όλο το προηγούμενο διάστημα φρόντιζε να διαμηύει ότι θεωρούσε το Κοινοβούλιο κέντρο αυτόνομης εξουσίας, την οποία ασκεί η πρόεδρός του, ως οιονεί ιδιοκτήτης του. Και, χωρίς αμφιβολία, είχε δίκιο όταν καυτηρίαζε το γεγονός ότι ευτελίζονταν οι θεσμικές διαδικασίες με την κατεπείγουσα ψήφιση των προαπαιτούμενων νόμων και του μνημονίου.

Εκείνο που παρέλειπε να επισημάνει, ωστόσο, είναι ότι τις διαδικασίες είχε κάνει κόσκινο η ίδια, όλους τους προηγούμενους μήνες, έχοντας ενδυθεί ρόλο σχολιάστριας κάθε ομιλητή -ακόμη και των πολιτικών αρχηγών- και ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, εκεί που κάθε πρόεδρος θα προσπαθούσε να αναζητήσει συναινέσεις.

Με δυο λόγια είναι η πρώτη πρόεδρος -τουλάχιστον μεταπολιτευτικά- που συμπεριφέρθηκε ως πολιτευτής, αδιαφορώντας για την ουσία του Συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής.

Η ευθύνη του πρωθυπουργού για τη θεσμική ανωμαλία είναι τεράστια και αδιαμφισβήτητη. Και δεν παραγράφεται με ανώνυμες δηλώσεις, που τη χαρακτηρίζουν «δικτάτορα» και «λάθος επιλογή»...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords