Η Βουλή και τα … εντατικά μαθήματα γαλλικών!

Οι πολιτικοί αναλυτές εκφράζουν συχνά την άποψη ότι οι πρόεδροι ασκούν περισσότερη εξουσία στην εξωτερική και την αμυντική πολιτική απ΄ ότι στο εσωτερικό της χώρας τους. Πίσω από φιλοφρονήσεις και θερμά λόγια προς το λαό που τους φιλοξενεί, αρκετοί λοξοκοιτάζουν με προς τα οφέλη που επιδιώκουν, αφήνοντας στην άκρη τα δώρα που θα μπορούσαν να προσφέρουν. Σε κάθε περίπτωση, δε μπορείς να μηδενίσεις την άφιξη ενός ξένου ηγέτη και, μάλιστα, μιας χώρας που έχει υποστηρίξει σθεναρά

Σε αυτή την τόσο δύσκολη συγκυρία έχουμε ανάγκη από συμμάχους και οι διμερείς σχέσεις με τους Γάλλους είναι παραδοσιακά στενές. Ο Φρανσουά Ολάντ είναι ο πρώτος αρχηγός κράτους που φτάνει στην Αθήνα από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας. Έρχεται στην Ελλάδα για δεύτερη φορά. Η πρώτη ήταν το 2013. Τον είχε υποδεχτεί ο Αντώνης Σαμαράς.

Ο Γάλλος πρόεδρος θα μιλήσει σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής, παρουσία του ομολόγου του, Προκόπη Παυλόπουλου. Αν και τις τελευταίες δεκαετίες έχουν παρελάσει από τη Ελλάδα ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες, όπως ο Αντενάουερ, η Θάτσερ, ο Πούτιν και η Μέρκελ, λίγοι έχουν μιλήσει στην Ολομέλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο Κανονισμός της δίνει τη δυνατότητα να μιλούν από το βήμα αρχηγοί κρατών, πρόεδροι κυβερνήσεων και προσωπικότητες διεθνούς κύρους.

Την αρχή έκανε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Αιζενχάουερ (1959), ακολούθησε ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Ντε Γκωλ (1963) και πολλά χρόνια μετά ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους (1991). Τη σκυτάλη πήρε ο Νικολά Σαρκοζί (2008) και τελευταίος εκφώνησε λόγο στην ελληνική αντιπροσωπεία ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε ειδική εκδήλωση της Παγκόσμιας Συνόδου Νεολαίας, στο πλαίσιο των Special Olympics (2011). Είναι ενδιαφέρον ότι ο Βλάντιμιρ Πούτιν μίλησε στην αίθουσα της Γερουσίας (και όχι στην Ολομέλεια) το 2001, όπως και ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν (2009) και ο πρωθυπουργός της Κίνας Τζιμπάο (2010).

Παρατηρώντας προσεκτικότερα φαίνεται ότι η Γαλλία έχει τα πρωτεία στην … ευνοϊκή μεταχείριση. Από τους 5 ηγέτες που έχουν λάβει πρόσκληση να απευθυνθούν στην Ολομέλεια, οι 3 είναι Γαλλικής καταγωγής. Επιστέγασμα της φιλίας που συνδέει τους δύο λαούς εδώ και αιώνες; Όχι μόνο. Ούτε ο φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου,Φρανσουά Μιτεράν ούτε ο Ζισκάρ ντ’ Εστέν, που έθεσε στη διάθεση του Κωνσταντίνου Καραμανλή το προεδρικό αεροσκάφος για να επιστρέψει στην Ελλάδα, κατά την πτώση της χούντας, βρέθηκαν ενώπιον των αντιπροσώπων του ελληνικού έθνους σε επίσημες επισκέψεις τους. Προφανώς, τέτοιες ειδικές συνεδριάσεις της Βουλής γίνονται και για να εξυπηρετηθούν οι συγκυρίες της κάθε εποχής.

Ο Ντε Γκωλ, που είχε υποστηρίξει θερμά τη σύνδεση της χώρας μας με την ΕΟΚ και ξεδίπλωνε το όραμα του για μια Ευρώπη πολιτική, ήρθε στην Ελλάδα το Μάιο του 1963, μετά από πρόσκληση του τότε βασιλιά Παύλου. Έγινε μάλιστα δεκτός με ενθουσιασμό από τα πλήθη που είχαν κατακλύσει τους δρόμους της Αθήνας για την υποδοχή του. Πολίτες κουνούσαν μαντίλια και πετούσαν ροδοπέταλα στο ανοιχτό αυτοκίνητο που τον μετέφερε στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας. Όσοι δε κατόρθωσαν να τον πλησιάσουν κατά τη διάρκεια της παραμονής του, έσπευδαν να του σφίξουν το χέρι. “Στην ατμόσφαιρα αυτή δεν υπάρχει μόνο η μαρτυρία μιας ιστορικής εκτιμήσεως, αλλά και η έκφραση μιας σπουδαίας σημερινής πολιτικής πραγματικότητας” είπε ο Γάλλος στρατηγός στους Έλληνες βουλευτές. “Σας βλέπω αποφασισμένους να συμμετάσχετε ενεργώς στη σημερινή εξέλιξη. Επιτρέψτε μου να πω πόσο η τέτοια απόδειξη της αξίας και της εργασίας του ελληνικού λαού και της ικανότητος των ιθυνόντων του προσελκύουν προς τη σημερινή Ελλάδα την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία μιας Γαλλίας, η οποία βρίσκεται επίσης σε πλήρη αναμόρφωση” (δείτε το ενδιαφέρον βίντεο του Εθνικού Οπτικοακουστικού Μουσείου)

Ο με ελληνικές ρίζες Νικολά Σαρκοζί επισκέφθηκε τη χώρα μας τον Ιούνιο του 2008, προσκεκλημένος της κυβέρνησης Καραμανλή. Οι δύο χώρες υπέγραψαν τότε Κοινή Διακήρυξη για την Άμυνα και την Ασφάλεια. Στην ομιλία του στην ελληνική Βουλή, ο Γάλλος πρόεδρος είπε για το Κυπριακό ότι “ήρθε η ώρα να πέσει το τείχος της Λευκωσίας”, με αφορμή την τότε επανέναρξη των συνομιλιών. Αμέσως μετά, διατύπωσε τη γνωστή θέση του για μη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, σημείωσε ότι το Σκοπιανό πρέπει να ρυθμιστεί πριν από κάθε προσχώρηση και επινόησε το νέο, όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε, σλόγκαν «Ελλάς – Γαλλία νέα συμμαχία». Η αίθουσα της Ολομέλειας ήταν κατάμεστη και τα χειροκροτήματα περίσσευαν.

Η πανηγυρική ομιλία του Φρανσουά Ολάντ στο ελληνικό Κοινοβούλιο αναμένεται με ενδιαφέρον, αλλά δεν προκαλεί στους ταλαιπωρημένους Έλληνες τον ενθουσιασμό που κατέγραψε ο τηλεοπτικός φακός κατά την επίσκεψη Ντε Γκωλ, το ‘63. Άλλωστε, από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Για τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο «Ολαντρέου» έχει γίνει Ολάντ. Ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να διασκεδάσει την αναντιστοιχία λόγων και έργων, αλλά και να … εξευρωπαΐσει το προφίλ του στο πλαίσιο της σταδιακής μεταμόρφωσης του τα τελευταία χρόνια. Το Μαξίμου αφήνει στην άκρη για ένα διήμερο τον Αρμαγεδδώνα που φέρνει στο ασφαλιστικό και στο φορολογικό το τρίτο Μνημόνιο και επενδύει σε αυτή την επίσκεψη. Ας ελπίσουμε ότι ο κύριος Ολάντ, ως πρώτος προσκεκλημένος του κυρίου Τσίπρα, θα αποδειχθεί … γουρλής.