Η «παρέλαση» των Χρυσαυγιτών

Ήταν μεσημέρι Κυριακής στις 23 Σεπτεμβρίου 2012 και,  παρά τους 31 βαθμούς θερμοκρασίας που έδειχνε το αυτοκίνητό μου αισθάνθηκα μια μεγάλη ανατριχίλα. Στον παραλιακό δρόμο του χωριού Κάμπος Μαραθοκάμπου, στη Σάμο, έκαναν «παρέλαση» περίπου δέκα αυτοκίνητα με τα σύμβολα της Χρυσής Αυγής και με την Ελληνική σημαία να κυματίζει στο καθένα. Οι επιβάτες τους φέρανε τις στολές της οργάνωσης κρατώντας, επίσης σημαίες. Το συνεχές κορνάρισμά τους, σκέτη στριγκλιά, «πυροβολούσε» τα αυτιά των λιγοστών τουριστών

και ντόπιων κατοίκων, προκαλώντας δυσάρεστη και ανησυχητική  έκπληξη, που ήταν ολοφάνερη στα πρόσωπά τους.

Η ομορφιά της παραλίας των τριών χιλιομέτρων είχε ακυρωθεί από τη μαύρη «παρέλαση», που άφηνε τα βέβηλα ίχνη της σε μέρος που φημίστηκε για την αντίσταση των κατοίκων του στην κατοχή. Στο νησί, που μετράει εκατοντάδες αθώα θύματα, εκτός πολέμου, και τοποθεσίες ολοσχερώς καμένες από τους ναζί. Στο νησί, που έχει το δικό του Δίστομο, (ονομάζεται Καστανιά), όπου σκότωσαν 27 άτομα κυρίως γυναικόπαιδα και άλλα 17 από τη γύρω περιοχή, αφού πρώτα κατέκαψαν τα εκπληκτικής ομορφιάς δάση της στις 30 Αυγούστου 1943.

Πάνω από την παραλία δεσπόζει ένα πετρώδες από τη μια μεριά βουνό, ο Κέρκης,  με υψόμετρο 1453 μέτρων, που η ύπαρξη του είχε υποστηρίξει την αντίσταση και είχε κατακαεί από τους κατακτητές προκειμένου να τους αντιμετωπίσουν. Ματαίως βέβαια. Η Καστανιά βρίσκεται από την άλλη πλευρά του βουνού και κάθε πλευρά φέρει τις δικές της ανοιχτές πληγές από τους ναζί.

Δεν πίστευα στα μάτια μου. Η εικόνα είχε μαυρίσει το μεσημέρι. Νομίζω ότι  το κακό είναι πως δεν πιστεύουμε στα αυτιά και στα μάτια μας, δηλαδή ότι ακούμε ή διαβάζουμε για διάφορα περιστατικά και δεν τα υπολογίζουμε σωστά ως προς την επικινδυνότητά τους. Ώσπου να το νοιώσουμε οι ίδιοι. Τότε αλλάζει η αίσθηση. Τότε σκιάζεσαι, όπως έγραψε σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο ο κ. Παναγιωτόπουλος και δεν μπορείς παρά να το καταγγείλεις με όποιον τρόπο μπορείς, όπως  έγραψε και η κα Σπυράκη, καθώς και πολλοί άλλοι αρθρογράφοι. Διαφορετικά αισθάνεσαι συνένοχος.

Ως γνωστόν με αυτόν και άλλους παρόμοιους τρόπους άρχισαν όσα άρχισαν πριν από  την επιβολή του ναζισμού στη Γερμανία. Εδώ το αυγό, που δεν είναι αυγό πια, έχει σκάσει, το ζώο είναι εφιαλτικό και δεν είναι προς υποτίμηση.

Κατά σύμπτωση, την ίδια μέρα είχα διαβάσει ένα άρθρο στο Βήμα της κας Παπαματθαίου Μάρνυ με τίτλο «Οι μαθητές μαθαίνουν τον ναζισμό από τις… ταινίες», όπου εμπεριστατωμένα αναφέρει ότι το πολύ δύο ώρες στο Γυμνάσιο και άλλες τόσες στο Λύκειο είναι αφιερωμένες στο Φασισμό και Εθνικοσοσιαλισμό.

Λάθος μέγα και είναι κατεπείγον το υπουργείο Παιδείας, εκτός των άλλων υπουργείων,  να αναλάβει τις ευθύνες του. Η  σωτηρία από τον εφιάλτη πηγάζει από την Παιδεία και η Πολιτεία οφείλει να επανορθώσει την έλλειψη εμπεριστατωμένης ενημέρωσης των παιδιών για τα έργα και τις ημέρες των ναζί. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρξει επαγρύπνηση από τους γυμνασιάρχες και λυκειάρχες που, με την υποστήριξη του υπου